Jak walczyć z depresją?

Zastanawiam się nad tym co piszący(ca) to pytanie miał(a) na myśli pisząc "depresja"? Skoro nie był(a) u psychiatry. Skąd wie, że to jest depresja? Smutek i zaniepokojenie nie wystarczą by rozpoznać depresję! A ja dodatkowo nie wiem jakie objawy dały asumpt do nazwania ich depresją!
Dlaczego Pan(Pani) boi się pójść do psychiatry? By udzielać porad lekarz musi najpierw wiedzieć z jakim cierpieniem ma do czynienia. Pisząca(y) nie pofatygował się by napisać jakie ma objawy. Proszę mi wybaczyć ale podejrzewam autora(kę) tego wpisu o instrumentalne traktowanie go. Nie "zdradza się" objawów niepokojących a oczekuję od lekarza korespondencyjnej diagnozy.
Lekarz nie jest w stanie podpowiedzieć jak "na własną rękę" poradzić sobie z czymś o czym nic nie wiem!
Nakłaniam do wizyty u lekarza, którego obowiązkiem nie jest rozpoznanie choroby a zbadanie zgłaszającego się i zadecydowanie czy ten w ogóle jest chorym!!!

Jeśli jest to łagodna depresja nie wymagająca pomocy lekarza, to zachęcam do lektury książki Martina Seligmana "Optymizmu można się nauczyć". Ale jeśli problem jest poważniejszy, to proponuję jednak wizytę w gabinecie lekarskim.

Hmmm, strach odpowiadać na takie pytanie - depresja występuje w różnym nasileniu i jeśli dam Pani/Panu jakieś rady, a występują np tendencje samobójcze, to jak tu wziąć na siebie odpowiedzialność? Jeśi pacjent przychodzi do mnie z łagodną depresją, to rozmawiam wtedy o innych metodach - psychoterapia, bardzo dużo jest też danych na temat wpływu aktywności fizycznej, sportu na układ nerwowy. Z kolei ciężka depresja jest obciążeniem dla całego organizmu większym niż antydepresanty. Jeśli lek jest źle tolerowany moża go zmienić na inny.

Należałoby zadać pytanie, kto stwierdził depresję, kto ją rozpoznał? Lekarz POZ? Czy to może self-diagnoza? Mimo sugestii bliskich zdecydowanie namawiam na wizytę u psychiatry, przede wszystkim aby zweryfikować to rozpoznanie. Być może psychiatra stwierdzi, stan nie wymaga leczenia, a jeśli wymaga- decyzja o jego podjęciu jest zawsze po stronie Pacjenta.
Pozdrawiam

Witam.

Przede wszystkim żeby cokolwiek doradzić potrzebuję zbadać pacjenta. Nie jestem zwolennikiem stosowania leków psychiatrycznych za wszelką cenę. Zapraszam na wizytę.

Pozdrawiam serdecznie.

Gdyby z depresji można było tak łatwo wyleczyć się "na własną rękę", nie istnieliby psychiatrzy i psychologowie. Czasami już po krótkim czasie leczenia udaje się wyjść z dołka. Tymczasem nieleczona depresja może ciągnąć się miesiącami. Po co zatem się męczyć?

Witam,
Wprawdzie nie jestem psychiatrą jednak pozwalam sobie odpowiedzieć ponieważ problem jest istotny. Depresja jest chorobą i trzeba ją leczyć. Jeśli depresja została zdiagnozowana przez lekarza to oznacza, że jest to choroba a nie gorszy nastrój. Niestety ta choroba ma tendencję do pogłębiania się, więc niezwłocznie należy podjąć leczenie. Jest zrozumiałe,że obawy spowodowane przypięciem łatki pacjenta psychiatry powodują niechęć do wizyty jednak nie należy z tego powodu rezygnować z dbania o swoje zdrowie i jakość życia. Pozdrawiam i życzę sukcesu. Monika Błaszczyk

Dzień dobry, najlepiej iść do psychoterapeuty lub psychologa, do psychiatry jeśli zajdzie taka konieczność w następnej kolejności. Niestety depresja jest zbyt często diagnozowana na podstawie kilku objawów, które wszyscy miewamy. Depresja jako choroba wynika z niedoboru hormonów na co nie mamy wpływu. Leczy się to farmakologicznie oraz korzysta ze wsparcia fachowców. Obniżony nastrój wynikający z sytuacji życiowej, traum przeszłości nie jest Depresją tylko obniżonym nastrojem. Słowo Depresja jest niestety nadużywane w społeczeństwie. Pozdrawiam i trzymam kciuki.

Witam, jeśli boi sie Pan/Pani wizyty lekarkiej ale czuje dokuczliwe skutki depresji to zapraszam na wizytę do terapeuty. Psychoterapeuta to osoba kompetentna do rozmowy na temat nastroju, odczuwanych emocji i stanów. Pomoże na "własną rękę" poradzić sobie z problemami osoby depresyjnej ale nie w pojedynkę. W zalezności od nurtu terapia jest szukaniem rozwiązania w zachowaniu i propozycjach jego zmian, przez zmianę relacji do bliskich budując relację do terapeuty albo przez formy pracy opartej na opowieściach i głębokiej relaksacji które mogę ja zaproponować. Pracuje bowiem w nurcie erikcsonowskim który skupia się na terapii "szytej na miarę" potrzeb pacjenta wychodząc na przeciw Jego oczekiwaniom. Gdy dana technika nie zaskutkuje pozytywnie to szuka sie takiej, która daje odczuwalną ulgę, czy satysfakcję Klienta z sesji. Proponuję poszukać specjalisty - terapeuty stosownie do swoich oczekiwań i potrzeb. Terapia pod okiem terapeuty zakłada motywację do pracy własnej nad sobą ale daje też gwarancje, że osoba cierpiąca nie jest sama. A psychoterapeuta "trzyma rekę na pulsie " procesu terapii i w razie konieczności zawsze może sam skierować na konsultację psychiatryczną celem dobrania leków i włączenia farmakoterapii do terapii.

nie ma radzenia sobie z depresją na własną rękę, na własną rękę można sobić sobie z chandrą, a nie depresją. Psychiatrzy nie gryzą.

Nie ma czego się bać, to szukanie pomocy, ale na wstępie sugerował bym konsultacje u psychologa. Niestety wiele osób , chodzenie do psychologa bądź psychiatry uważa za wstydliwe ... całe szczęście czasy się zmieniają a świadomość w społeczeństwie rośnie . Warto udać się do specjalisty . Powodzenia

Moze Pan sobię zaszkodzić próbując własnych metod, dlaczego odkrywać samemu wszystko na nowo skoro są od tego lekarze psychiarzy i psychologowie studiujący latami, uczący się jak właściwie pomóc pacjentom w depresji?