Jak wybrać mniejsze zło? Jak wybrać pantofel pod który chce się wpaść? Czy ciągnąć do osoby despotyc

Witam,
Przykro mi czytać, ze jest Pan zawiedziony brakiem zmian w życiu.
Niestety nikt za Pana nie zdecyduje, co będzie lepsze. Istotne jest to, żeby Pan wybrał osobę, której wady jest Pan w stanie znosić.
Nie wiem czy dobrze rozumiem słowo "podpórka" czy chodzi o wsparcie w życiu? Czy podpórkę finansową?
Kiedy mówi Pan o wysokim neurotyzmie to obarcza go Pan winą za brak sukcesu i trudno mówić o zmianie. Trudno mówić o zmianie, gdy mówię sobie "taka jestem i już", Gdyby to jednak od Pana zależało to jaką karierę by Pan robił? Warto stanąć w prawdzie przed sobą i temu służy terapia, żeby lepiej poznać samego siebie i nie dać już rządzić sobą procesom nieświadomym, obarczać otoczenie winą za swoje niepowodzenia. Zastąpić to można uświadomieniem i wzięciem odpowiedzialności.
Czyż nie miło jest powiedzieć sobie: żyje tak jak chce

Pozdrawiam i życzę powodzenia we wdrażaniu zmian czy to samemu czy z pomocą terapeuty.

Dzień Dobry, zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten problem podczas wizyty. Pozdrawiam serdecznie

Twoje pytanie dotyka kwestii życiowych wyborów w trudnych warunkach, zwłaszcza przy poczuciu braku kontroli nad sytuacją zawodową i osobistą. Wydaje się, że masz świadomość swoich cech, co jest cennym punktem wyjścia.

Odpowiedź na to, jak wybrać „mniejsze zło”, to przede wszystkim próba uzyskania jasności, czego tak naprawdę potrzebujesz i czego unikasz. Czasami to, co wydaje się złe, może być jedynie inne lub trudne do zaakceptowania. Jeśli chodzi o relacje zawodowe z osobami despotycznymi lub odpornymi na stres, warto rozważyć, czy nie poszukujesz w tym właśnie równowagi dla swoich własnych słabości. Może to forma „podpórki”, której szukasz, choć nieświadomie?

Jeśli natomiast neurotyzm i brak stabilności utrudniają ci funkcjonowanie, zastanów się nad pracą, która dopuszcza pewną zmienność, ale też daje przestrzeń na twój rozwój. Stabilność to często proces, a nie nagły stan. Może czasem dobrze zacząć od małych kroków: znaleźć tymczasową „kotwicę”, której się trzymasz, nawet w niesprzyjających okolicznościach, a potem stopniowo budować większą stabilizację.

Terapia może nie przynieść natychmiastowych efektów, ale to proces, w którym zmiany zachodzą powoli i wymagają ciągłego wysiłku. Jeśli dotychczasowe podejście nie przynosi efektów, może warto spróbować innych form pomocy, np. bardziej praktycznych metod pracy z emocjami i stresem (terapia poznawczo-behawioralna, mindfulness, coaching).

Twoje życie nie musi być określone przez „mniejsze zło” – masz możliwość dokonywania wyborów, które, nawet jeśli trudne, mogą z czasem prowadzić do lepszej jakości życia. Warto podejść do tego z perspektywy tego, co realnie możesz kontrolować.