Jak wyleczyc konflikt panewkowo udowy ? chodzi mi o jakies cwiczenia i co zrobic gdy jestem sportowc

Jeżeli chodzi o ćwiczenia to raczej nie przyniosą one spodziewanego efektu a przynajmniej nie w krótkim czasie. Należy zobaczyć jak funkcjonuje mięsień czworogłowy, jego bruzdy/ przedziały, miednica. Do oceny także jest tor ruchomości rzepki oraz sama kość udowa. Dobrze jest udać się do dobrego specjalisty aby ten mógł zbadać te obszary. Często taki konflikt można "wyleczyć" w 2 lub 3 wizyty. Pozdrawiam

Witam, jeśli chodzi o ćwiczenia to przede wszystkim rolowanie mięśnia czworogłowego i pasma biodrowo-piszczelowego, mobilizacja czworogłowego oraz wzmacnianie tego mięśnia głównie przez własny ciężar ciała. Oczywiście praca manualna nad ruchem rzepki. Pozdrawiam.

Witam.
Konieczna jest w tym wypadku wizyta diagnostyczno-terapeutyczna. Podczas, której dokładnie określi się metody i plan leczenia. Doradzając przez internet można popełnić wiele błedów.
Pozdrawiam i życzę powodzenia.

Na jednym z forów 2 lata temu umieściłem post odnośnie wskazówek co do postępowania w przypadku konfliktu udowo - panewkowego (FAI - femoroacetabular impingement). Ponizej je przytaczam:

Wskazówki:

1. Nie opierać się tylko na diagnozie lekarskiej. Rozszerzyć badanie o diagnozę fizjoterapeutyczną bo opiera się ona na badaniu funkcjonalnym, którego lekarz z racji swojego zawodu nie wykona. Jak najbardziej zasadne byłoby również uwzględnienie opinii osteopaty.

2. Badanie fizjoterapeuty i / lub osteopaty powinno uwzględniać całe ciało pacjenta i nie ograniczać się do jednego, bolącego stawu. Inne podejście najczęściej prowadzi do mylnych wniosków, błędnej diagnozy i złego planu leczenia.

3. Plan ćwiczeń powinien być oparty o spojrzenie fizjoterapeuty i osteopaty oraz ortopedy ale z mojego doświadczenia odradzam rozpoczynanie leczenia od operacji – należy traktować tę ostatnią możliwość jako ostateczność.

4.Celem terapii powinno być odtworzenie prawidłowej funkcji chodu i prawidłowych wzorców we wszelkich czynnościach dnia codziennego. Wymaga to dokonania pomiarów wzajemnego położenia względem siebie i w przestrzeni poszczególnych kostnych punktów odniesienia, oceny dynamicznej oraz analizy, wykrycia i eliminacji kompensacji we wzorcach ruchowych.

5. Terapia powinna opierać się o techniki rehabilitacji funkcjonalnej, techniki powięziowe a często również techniki trzewne (osteopata). Nie można również zapominać o odtworzeniu wzorca oddechowego jako regulatora ciśnień w jamach ciała. Poprawny wzorzec oddechowy jest wiodącym czynnikiem przy odtwarzaniu prawidłowej postawy ciała i jego zachowania podczas ruchu.

6. Terapia powinna uwzględniać również wzajemne położenie względem siebie miednicy, kl. piersiowej i głowy oraz sposób poruszania się w czynnościach dnia codziennego i podczas chodu.

7.Odradzam stosowania ćwiczeń z internetu/ z kartki/ i od lekarza ortopedy - to nie jest specjalista od terapii funkcjonalnej!

8.Skuteczność w osiąganiu założonego celu jest zależna od nastawienia oraz konsekwentnego i metodycznego zaangażowania samego pacjenta na poszczególnych etapach terapii. Przekonanie o konieczności zmian oraz podjęcie ukierunkowanych i konstruktywnych działań jest punktem wyjścia w poszukiwaniu zdrowia.