Jak zwalczac depresje w rodzinie?
4
odpowiedzi
Dzien dobry Pani. Mam 37 lat i od lat dolegaja mi zaburzenia depresyjne. Walcze z tym jak moge, biore leki i motywuje sie na rozne sposoby lecz to ciagle powraca. Na domiar zlego mam wiekszy problem z ojcem, krory pomimo braku chorob nie chce wychodzic z domu ani w ogole zyc. Ma dwie corki, wnuki a i tak uwaza, ze jego zycie na ma sensu. Nie wiemy jak z nim rozmawiac i nie chcemy aby ani odebral sobie zycie ani sie sam przesadnie zameczal. Ta sytuacja jeszcze bardziej mnie doluje. Na jaka pomoc mozna liczyc? Czy mozna ojca zawiesc do specjalisty jesli bedzie sie opieral? Sama po sobie wiem, ze to siedzi w glowie i nalezy zmienic spojrzenie na swiat ale ledwo sobie sama ukladam i nie jestem jeszcze wystarczajaco silna na takie obciazenie od strony ojca. Dodam, ze place skladki NFZ a ojciec nie i nie pobiera zadnego zasilku. Jakie formy pomocy (terapii ) sa dostapne i jak to wyglada cenowo? Dziekuje serdecznie za wszelka pomoc.
Witam Panią. Z tego, co Pani pisze o zachowaniu Pani ojca, nie można wykluczyć, że podobnie, jak Pani cierpi on na zaburzenia depresyjne. Dla wszystkich z Państwa najlepiej byłoby jakby ojciec skonsultował się z psychiatrą, który da odpowiednie zalecenia, jeśli uzna, że są konieczne. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego gwarantuje możliwość bezpłatnego leczenia zaburzeń i chorób psychicznych, nawet jeśli pacjent nie posiada ubezpieczenia. Daje ona również możliwość leczenia osób przejawiających zaburzenia psychiczne, mających już rozpoznane choroby psychiczne bez ich zgody(dotyczy to leczenia szpitalnego), jeśli są spełnione odpowiednie przesłanki. Przyjęcie w trybie nagłym bez zgody do szpitala psychiatrycznego jest możliwe wtedy, kiedy pacjent z rozpoznaną chorobą psychiczną zagraża życiu swojemu bądź życiu lub zdrowiu innych osób(art.23). Możliwy jest też tryb wnioskowy przyjęcia do szpitala bez zgody pacjenta na podstawie wyroku sądu rodzinnego właściwego dla miejsca zamieszkania pacjenta. Wniosek do sądu może złożyć małżonek, krewny w linii prostej, rodzeństwo, przedstawiciel ustawowy, osoba sprawująca faktyczną opiekę. Należy do niego dołączyć zaświadczenie lekarza psychiatry, który musi wcześniej pacjenta zbadać. Jeżeli uzyskanie tego zaświadczenia jest niemożliwe, ponieważ pacjent uchyla się od badania, sąd powinien przyjąć sam wniosek, bez zaświadczenia, a badanie zarządzić we własnym zakresie. Postawą prawną do trybu wnioskowego jest art.29 uoozp. Mówi on po pierwsze,że osoba chora psychicznie może być przyjęta bez zgody, jeżeli jej dotychczasowe zachowanie, wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala psychiatrycznego spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego. Po drugie, że osoba jest niezdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przekonanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia. Sprawa jest mniej skomplikowana, jeżeli pacjent wyrazi zgodę. Wtedy może udać się na wizytę do poradni zdrowia psychicznego lub prywatnego gabinetu. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Droga Pani! Depresja "nie siedzi w głowie" ale i w sercu. Samemu trudno sobie poradzić i dlatego warto pomyśleć (u siebie) o psychoterapii. Co do ojca - przede wszystkim może to nie być jedynie depresja. A może to jakaś inna choroba? Nie można nikogo zmusić do leczenia, chyba, że zagraża swemu życiu z powodu zaburzeń psychicznych. Ale to może ocenić jedynie lekarz. Rodzaj dostępnej i potrzebny pomocy nie jest uzależniony od płacenia składek ZUS. Gdy się ich nie płaci pacjent sam ponosi koszty leczenia. Jak z ojcem rozmawiać? Przede wszystkim nie sugerować mu choroby. Nikt nie chce iść do psychiatry pod namową otoczenia. Ale najbliżsi mogą przekonywać członka rodziny, o którego się martwią, właśnie o tym!! O tym, że się martwią, że widzą jak ten cierpi, jak mu źle z objawami. Że wizyta lekarska nie ma spowodować leczenia ale najpierw ma być okazja do tego by cierpiący dowiedział się czy jest chory a jeśli tak to na jakie schorzenie! I pójście do lekarza ma być pomocne samemu cierpiącemu w rozeznaniu się w przyczynach cierpienia. A może ojciec ma zaburzenia myślenia? A może zaczynają się procesy otępienne? Warto o tym porozmawiać bodaj z lekarzem rodzinnym.
Witam. Oczywiście, że możecie Państwo zabrać ojca do specjalisty, gdyż samo dowiezienie jest najmniejszym problemem, o ile nie będzie stawiał czynnego oporu. Są psychiatrzy, którzy dojeżdżają także na wizyty domowe. Problem pojawi się w momencie, gdy nie będzie chciał rozmawiać ze specjalistą, choć i to wprawny psychiatra jest w stanie " przeskoczyć", ponieważ często sama obserwacja zachowania pacjenta jest wystarczająca. Największą jednak trudnością będzie przekonanie ojca do przyjmowania leków, które lekarz wypisze- na to niestety nawet najlepszy specjalista nie ma wpływu. Jeśli ojciec jest osobą nieubezpieczoną może skorzystać z prywatnych wizyt lekarskich, nie ma jednak także prawa do korzystania z leków refundowanych. W przypadku jeśli psychiatra rozpozna u ojca choroba psychiczną w rozumieniu psychiatrii ( nie każda dolegliwość psychiczna jest choroba psychiczną! ) może wypisać leki refundowane a finansuje to Ministerstwo. Jeśli ojciec jest osobą chorą psychicznie i stwierdzi to psychiatra po osobistym zbadaniu możecie państwo jako rodzina złożyć także wniosek do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny miejsca zamieszkania o przymusowe leczenie psychiatryczne. Polecam zapoznać się z Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego art. 29. Co do cen prywatnych wizyt to sprawa indywidualna każdego psychiatry i nie potrafię Pani odpowiedzieć. Pozdrawiam
Dzień dobry! Wydaje się że wskazana byłaby prywatna domowa wizyta psychiatry.W sytuacji skrajnie złej sytuacji finansowej pomaga MOPS w formie zasiłku .Piotr Znamirowski
Podobne pytania
- Dzień dobry. Pani doktor mam pytanie związane z moim 3-letnim synkiem. Mój synek ma stwierdzoną padaczkę (wyłącznie świadomości). Jest pod opieką neurologa, ma podawane leki. Od kilkunastu tygodni jego zachowanie jest nie do zniesienia. Rzuca przedmiotami bez powodu, bawi się zabawkami i niespodziewanie…
- Witam serdecznie. Od jakiegoś czasu nie potrafię porozmawiać normalnie z najbliższą mi rodziną, mąż, a nawet syn 10-letni, wszystko z kolei kończy się krzykiem. Wszystko mnie denerwuje, chociaż nie chciałabym krzyczeć to wszystko tym psuję. Doszło nawet do tego, iż mąż mnie już nie może znieść i chce…
- Dzień dobry, poszukuję dla mojej siostry dobrego psychoonkologa. Siostra mieszka w Łowiczu, a leczy się w Łodzi (szpiczak mnogi). Czy Pani pracuje z osobami chorymi onkologicznie? A jeśli nie, to czy mogłaby Pani wskazać kogoś godnego polecenia. Bardzo proszę o odpowiedź i pomoc.
- Chodzę do klasy drugiej gimnazjum i jestem osobą nieśmiałą i zamkniętą w sobie przez co mam problemy w kontaktach z rówieśnikami. Co prawda mam w klasie koleżanki z którymi spędzam przerwy ale wydaje mi się że im na mnie nie zależy. Kontakty z osobami z którymi kiedyś spędzałam czas się urwały. Nie potrafię…
- Pomocy nie wiem co robić dzisiaj będąc u ortopedy dostałam w staw skokowy zastrzyk o nazwie depo-medrol i zamiast pomóc mi to ten zastrzyk spowodował, że stopa cała spuchła i coraz bardziej boli tak, że nawet chodzić nie mogę, a niestety ten ortopeda co robił mi zastrzyk przyjmuje tylko w poniedziałki,…
- Witam, zwracam się z prośbą o jakąś dobrą radę i pomoc w mojej sprawie. Nie umiem sam znaleźć jakiegoś rozwiązania i nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Mam 26 lat, jestem od urodzenia osobą niepełnosprawną fizycznie, chociaż chodzącą samodzielnie. Przebyłem już kilka operacji stóp i kręgosłupa. Ostatnio…
- Witam, zwracam się z prośbą o jakąś dobrą radę i pomoc w mojej sprawie. Nie umiem sam znaleźć jakiegoś rozwiązania i nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Mam 26 lat, jestem od urodzenia osobą niepełnosprawną fizycznie, chociaż chodzącą samodzielnie. Przebyłem już kilka operacji stóp i kręgosłupa. Ostatnio…
- Witam, mam takie pytanie: w październiku 2015 r. przeszedłem zabieg ortopedyczny – usztywnienie stawu skokowego metodą Ilizarowa. Po operacji staw był unieruchomiony aparatem Ilizarowa, który nosiłem do 19 lutego 2016, kiedy to został zdjęty. Od listopada 2015 r. lekarze ortopedzi zalecili zażywać lek…
- Czy pomaga Pani również w terapii zaburzeń jedzeniowych? chodzi mi o to, że niedługo przejdę poważny zabieg (usunięcie żołądka) Wiem, że powinnam jednocześnie rozpocząć terapię by uporać się z zaburzeniami w swoim umyśle - ciało będzie już leczone.
- Dzień dobry. Przypuszczam, że cierpię na mitomanię – nieustanną skłonność do wymyślania historii. Bardzo utrudnia mi to życie i chciałabym z tym skończyć, powoduje to u mnie ogromne napięcia. Nie wiem, czy ktokolwiek podejmie się terapii tego – i czy w ogóle to jest możliwe do leczenia, a nie po prostu…
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.