Jak zwalczac depresje w rodzinie?

4 odpowiedzi
Dzien dobry Pani. Mam 37 lat i od lat dolegaja mi zaburzenia depresyjne. Walcze z tym jak moge, biore leki i motywuje sie na rozne sposoby lecz to ciagle powraca. Na domiar zlego mam wiekszy problem z ojcem, krory pomimo braku chorob nie chce wychodzic z domu ani w ogole zyc. Ma dwie corki, wnuki a i tak uwaza, ze jego zycie na ma sensu. Nie wiemy jak z nim rozmawiac i nie chcemy aby ani odebral sobie zycie ani sie sam przesadnie zameczal. Ta sytuacja jeszcze bardziej mnie doluje. Na jaka pomoc mozna liczyc? Czy mozna ojca zawiesc do specjalisty jesli bedzie sie opieral? Sama po sobie wiem, ze to siedzi w glowie i nalezy zmienic spojrzenie na swiat ale ledwo sobie sama ukladam i nie jestem jeszcze wystarczajaco silna na takie obciazenie od strony ojca. Dodam, ze place skladki NFZ a ojciec nie i nie pobiera zadnego zasilku. Jakie formy pomocy (terapii ) sa dostapne i jak to wyglada cenowo? Dziekuje serdecznie za wszelka pomoc.
Witam Panią. Z tego, co Pani pisze o zachowaniu Pani ojca, nie można wykluczyć, że podobnie, jak Pani cierpi on na zaburzenia depresyjne. Dla wszystkich z Państwa najlepiej byłoby jakby ojciec skonsultował się z psychiatrą, który da odpowiednie zalecenia, jeśli uzna, że są konieczne. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego gwarantuje możliwość bezpłatnego leczenia zaburzeń i chorób psychicznych, nawet jeśli pacjent nie posiada ubezpieczenia. Daje ona również możliwość leczenia osób przejawiających zaburzenia psychiczne, mających już rozpoznane choroby psychiczne bez ich zgody(dotyczy to leczenia szpitalnego), jeśli są spełnione odpowiednie przesłanki. Przyjęcie w trybie nagłym bez zgody do szpitala psychiatrycznego jest możliwe wtedy, kiedy pacjent z rozpoznaną chorobą psychiczną zagraża życiu swojemu bądź życiu lub zdrowiu innych osób(art.23). Możliwy jest też tryb wnioskowy przyjęcia do szpitala bez zgody pacjenta na podstawie wyroku sądu rodzinnego właściwego dla miejsca zamieszkania pacjenta. Wniosek do sądu może złożyć małżonek, krewny w linii prostej, rodzeństwo, przedstawiciel ustawowy, osoba sprawująca faktyczną opiekę. Należy do niego dołączyć zaświadczenie lekarza psychiatry, który musi wcześniej pacjenta zbadać. Jeżeli uzyskanie tego zaświadczenia jest niemożliwe, ponieważ pacjent uchyla się od badania, sąd powinien przyjąć sam wniosek, bez zaświadczenia, a badanie zarządzić we własnym zakresie. Postawą prawną do trybu wnioskowego jest art.29 uoozp. Mówi on po pierwsze,że osoba chora psychicznie może być przyjęta bez zgody, jeżeli jej dotychczasowe zachowanie, wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala psychiatrycznego spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego. Po drugie, że osoba jest niezdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przekonanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia. Sprawa jest mniej skomplikowana, jeżeli pacjent wyrazi zgodę. Wtedy może udać się na wizytę do poradni zdrowia psychicznego lub prywatnego gabinetu. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Droga Pani! Depresja "nie siedzi w głowie" ale i w sercu. Samemu trudno sobie poradzić i dlatego warto pomyśleć (u siebie) o psychoterapii. Co do ojca - przede wszystkim może to nie być jedynie depresja. A może to jakaś inna choroba? Nie można nikogo zmusić do leczenia, chyba, że zagraża swemu życiu z powodu zaburzeń psychicznych. Ale to może ocenić jedynie lekarz. Rodzaj dostępnej i potrzebny pomocy nie jest uzależniony od płacenia składek ZUS. Gdy się ich nie płaci pacjent sam ponosi koszty leczenia. Jak z ojcem rozmawiać? Przede wszystkim nie sugerować mu choroby. Nikt nie chce iść do psychiatry pod namową otoczenia. Ale najbliżsi mogą przekonywać członka rodziny, o którego się martwią, właśnie o tym!! O tym, że się martwią, że widzą jak ten cierpi, jak mu źle z objawami. Że wizyta lekarska nie ma spowodować leczenia ale najpierw ma być okazja do tego by cierpiący dowiedział się czy jest chory a jeśli tak to na jakie schorzenie! I pójście do lekarza ma być pomocne samemu cierpiącemu w rozeznaniu się w przyczynach cierpienia. A może ojciec ma zaburzenia myślenia? A może zaczynają się procesy otępienne? Warto o tym porozmawiać bodaj z lekarzem rodzinnym.
Witam. Oczywiście, że możecie Państwo zabrać ojca do specjalisty, gdyż samo dowiezienie jest najmniejszym problemem, o ile nie będzie stawiał czynnego oporu. Są psychiatrzy, którzy dojeżdżają także na wizyty domowe. Problem pojawi się w momencie, gdy nie będzie chciał rozmawiać ze specjalistą, choć i to wprawny psychiatra jest w stanie " przeskoczyć", ponieważ często sama obserwacja zachowania pacjenta jest wystarczająca. Największą jednak trudnością będzie przekonanie ojca do przyjmowania leków, które lekarz wypisze- na to niestety nawet najlepszy specjalista nie ma wpływu. Jeśli ojciec jest osobą nieubezpieczoną może skorzystać z prywatnych wizyt lekarskich, nie ma jednak także prawa do korzystania z leków refundowanych. W przypadku jeśli psychiatra rozpozna u ojca choroba psychiczną w rozumieniu psychiatrii ( nie każda dolegliwość psychiczna jest choroba psychiczną! ) może wypisać leki refundowane a finansuje to Ministerstwo. Jeśli ojciec jest osobą chorą psychicznie i stwierdzi to psychiatra po osobistym zbadaniu możecie państwo jako rodzina złożyć także wniosek do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny miejsca zamieszkania o przymusowe leczenie psychiatryczne. Polecam zapoznać się z Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego art. 29. Co do cen prywatnych wizyt to sprawa indywidualna każdego psychiatry i nie potrafię Pani odpowiedzieć. Pozdrawiam
Dzień dobry! Wydaje się że wskazana byłaby prywatna domowa wizyta psychiatry.W sytuacji skrajnie złej sytuacji finansowej pomaga MOPS w formie zasiłku .Piotr Znamirowski

Podobne pytania

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.