Jestem dorosłym dzieckiem alkoholika. Wyszłam za mąż za mężczyznę, który również nadużywał alkoholu.

Tak… I choć to jest w sumie odpowiedz na Pani pytanie to ją rozwinę :) Gniew i złość są częstym przedmiotem terapii. Dobrze przeprowadzona terapia umożliwia opanowanie wybuchów złości dzięki zwiększeniu zrozumienia całego procesu i nauczenia odpowiednich narzędzi aby rozładowywać złość zanim wybuch jest nieunikniony. W wielu przypadkach pozwala też lepiej zrozumieć siebie oraz przyczyny swoich zachowań co pomaga przy wyrzutach sumienia i nadmiernej samokrytyce w momencie kiedy takie sytuacje mają miejsce.

Zachęcam do kontaktu z psychoterapeutą, by przyjrzeć się swojej złości. Być może pod złością kryją się inne emocje? Terapia może dać zrozumienie, większą świadomość siebie , by lepiej sobie radzić z trudnościami związanymi z wychowaniem dziecka.

Terapia stwarza szansę na uporanie się ze swoimi problemami i warto z niej skorzystać. Oczywiście zachęcam do udziału w niej. W Pani zapytaniu zwracają moją uwagę dwa sformułowania.Zachęcam do zastanowienia się(z terapeutą) nad rozumieniem słowa "posprzątałam". Czy oznacza ono uporządkowanie i oczyszczenie przeszłości, czy może pozamiatanie trudnych spraw pod dywan.Dorastanie w rodzinie z problemem alkoholowym wiąże się z wieloma aspektami: to czasem traumatyczne wspomnienia, przekonania rzutujące na obecne decyzje, nieadekwatne do realiów schematy działania, przyjmowanie niechcianych ról, sprzeczne wartości itp. Wymagają one ponownego przeanalizowania i ustosunkowania się, wyrobienia nowych nawyków. Całość służy temu by przestać uważać się za dorosłe dziecko alkoholika, a stać się Osobą Dorosłą będącą dzieckiem alkoholika. Rafał Dobolewski