Jestem kobietą i mam problem ze znalezieniem przyjaciółki, czy choćby kogoś z potencjałem na moją pr

Witam! Problemy w Pani relacjach z kobietami mogą być dwojakie albo jeszcze mocniej skomplikowane. Przy czym mogą funkcjonować osobno albo współistnieć. Tego nie jestem w stanie w tym momencie zweryfikować. Jednym z nich może być prosty fakt, że zwyczajnie aż za bardzo zależy Pani na tych relacjach, co jest bardzo w tych kontaktach widoczne... idąc dalej w rozważaniach mogą zachodzić kolejne przesłanki tłumaczące reakcję Pani Rozmówczyń. Z jednej strony może być Pani zwyczajnie przytłaczająca w odbiorze, możliwe, że jest Pani tak miła i zaangażowana, że osacza Pani potencjalne przyjaciółki co powoduje, że się wycofują, uciekają od relacji. Druga strona medalu może być taka, że ludzie z natury podążając za znakiem czasów, mając bardzo często mocno zubożałą emocjonalność i ujemną empatię, kierując się z przyzwyczajenia egoistycznym podejściem do życia, gdy widzą, że Pani zależy to wiedzą, że im nie musi zależeć, bo to Pani będzie zabiegała o kontakt... w związku z tym przestaje być Pani dla nich "atrakcyjna", choć powinno być inaczej. Ale możliwe również, że podłoże Pani nieudanych relacji z kobietami i paradoksalnie bardzo udanych relacji z mężczyznami, swój początek wywodzi z Pani relacji z matką i ojcem, które kształtowały się od dziecka w domu rodzinnym. Być może w wyniku tych relacji rodzinnych z matką, jest Pani bardziej lub mniej świadomie źle nastawiona do kobiet, chce je Pani automatycznie zdominować lub jest Pani do nich z góry źle nastawiona choć paradoksalnie szuka Pani z nimi przyjaźni, akceptacji, której brakowało w domu. Fundamentem takiej projektowanej przez Panią relacji może być wyczuwalny strach przed odrzuceniem i brakiem akceptacji, co druga strona wyczuwa i wycofuje się. Z kolei świetne relacje z mężczyznami mogą być spowodowane wyraźnym wyjściem naprzeciw, nawet zaczepnym, w poszukiwaniu na siłę zainteresowania mężczyzn, którego brak ze strony ojca odczuwała Pani w domu rodzinnym. Szuka Pani akceptacji, a mężczyźni w naturalny sposób podejmują temat często nieopatrzenie rozumiejąc intencje. Tak więc podłoże może być bardzo zróżnicowane i wymaga uważnej analizy psychologicznej takiego stanu rzeczy. Myślę, że w mojej ocenie problemu może Pani poszukać wielu odpowiedzi na zadane pytania, analizując swoje uczucia w oparciu o to co już zostało powiedziane. Jeśli podłoże problemu wywodzi się z relacji rodzinnych to warto rozważyć terapię lub wizytę u lekarza specjalisty. Tymczasem życzę wszystkiego dobrego i powodzenia,

Dzień dobry,
bardzo zaciekawiła mnie Pani wiadomość, pytania, które Pani zadaje nie są obce wielu osobom w dzisiejszym społeczeństwie - okazji do wspólnych spotkań i integracji jest relatywnie coraz mniej - mieszkańcy większych miast żyją dość anonimowo - co niekiedy daje pewną wolność, a innym razem prowadzi do poczucia samotności i izolacji. Zaobserwowałam w Pani wiadomości, że istnieje możliwość, iż seria odrzuceń towarzyskich sprawiła, że zgeneralizował się u Pani pogląd na samą siebie jako na osobę w jakiś sposób "niekompatybilną" z innymi kobietami - oczywiście jest to przekonanie błędne, nad którym można byłoby popracować w terapii. Na pewno przydałoby się Pani jakieś korektywne doświadczenie w relacjach z tą samą płcią - może podczas wspólnych hobby lub działalności np. wolontaryjnej udałoby się znaleźć jakąś niezobowiązującą znajomość, która sprawi, że odzyska Pani wiarę w relacje i w siebie w relacjach? Wspólny cel czy zainteresowanie pozwala czasem na zbudowanie trwalszej więzi "mimochodem", a osłabienie intencji może niekiedy wpłynąć dodatnio na sukces ( w myśl porzekadła "too much intention creates tension"). Fajnym źródłem znajomości poziomie mogą być też grupy samorozwojowe dla kobiet - wyjazdowe lub stacjonarne.
Pozdrawiam serdecznie,
Proszę się nie poddawać!
OBiałek