Jestem kobietą, mam 23 lata. Chciałabym się dowiedzieć czy lęk przed odrzuceniem i osobowość unikają

Jestem kobietą, mam 23 lata. Chciałabym się dowiedzieć czy lęk przed odrzuceniem i osobowość unikająca są do całkowitego wyleczenia? Chodziłam na terapię (właśnie on zdiagnozował powyższe zaburzenia), ale nawet u terapeuty czułam, że go zanudzam, wmawiałam sobie, że w jego oczach jestem żałosna i śmieszna. Niestety zrezygnowałam z terapii, a w trakcie nie zauważyłam rezultatów. Do tego mam obsesję na punkcie swojego wyglądu, uważam się za osobę skrajnie nieatrakcyjną wręcz obleśną, nie staram się nawet wykonywać makijażu czy ładnie ubierać bo i tak czuję, że nic mi nie pomoże. Powoli zaczynam się też zaniedbywać, nie myję codziennie zębów (a wcześniej bardzo o to dbałam), czasem się nie czeszę, przestaję dbać o higienę tak jak kiedyś. Jestem świadoma, że moje odczucia są przesadzone, bo wyglądam normalnie, obiektywnie mam ładną figurę i twarz, ale ciągle porównuję się do innych i zawsze w tych porównaniach przegrywam. Moje relacje z innymi praktycznie nie istnieją, mam wrażenie, że ludzie się ze mnie wyśmiewają w swoich gronach i nie chcą mnie przy nich. Chciałabym w końcu się przełamać i zmienić postrzeganie świata oraz siebie samej, ale zniechęcił mnie brak efektów przy poprzedniej terapii. Niestety ten ciągły stres jaki mi towarzyszy źle wpływa na moje zdrowie: nie potrafię zasnąć bez leków, często budzę się w nocy albo przeciwnie potrafię przespać pół dnia. Mam też zaparcia, nudności i częste bóle głowy. Czy jest w ogóle możliwe całkowite pozbycie się takich destrukcyjnych myśli? Bardzo proszę o odpowiedź, bo nie wiem czy jest jeszcze dla mnie ratunek. Z wyrazami szacunku.