Jestem matką 18 letniej córki ktora ma problem z niską samoocena nie potrafi zaakceptowac swojegi ci

Dzień dobry, moja pierwsza myśl była taka by poszukać terapeuty rodzinnego i udać się tam razem z córką. Być może z Panią byłoby jej łatwiej ten pierwszy raz i razem ze specjalista zastanowilibyście się nad ewentualna kontynuacją i formą terapii. Polecam tez podesłanie córce artykułów obalających mit terapeuty. Pozdrawiam Panią, Paulina Gorczak

Witam serdecznie,

Radziłbym porozmawiać z córką i pozwolić się jej wypowiedzieć czego się obawia w terapii i co ja zniechęca. Być może córka się obawia własnych odczuć i tego ze będzie zachęcana do wypowiedzenia się na własny temat.
Dość często podczas pracy z nastolatkami, na pierwsza sesje (konsultacja) młoda osoba przychodzi wraz z rodzicem.
Ważnym elementem jest by to córka wybrała swojego terapeutę, może warto by było usiąść z córka przed komputerem i przepatrzeć różnych terapeutów na znanym lekarzu? To pozwoli jej poczuć kontrole nad ta najważniejsza dla niej decyzja (z kim będę pracować). W przypadku terapii najważniejsza jest relacja miedzy pacjentem i terapeuta, wiec córka musi już na samym początku poczuć się komfortowo w obecności potencjalnego terapeuty.

Witam Panią.
Z tego co rozumiem, trudno namówić Pani córkę na wizytę u specjalisty. Wobec tego, zachęcam by z nią Pani była, nie namawiając do niczego, ale uważnie słuchając. Przyjmując z jej bólem, trudnem. To naprawdę trudny wiek, szczególnie jeśli z równieśnikami nie mamy dobrych relacji.
Wsparcie w postaci prawdziwego zrozumienia to (o ile nie wchodzi w grę pójście do specjalisty) największy dar jaki jej Pani może ofiarować. Czasem też jest tak, że jak się przestanie naciskać a zacznie być bliżej i uważniej słuchać, wtedy stopniowo buduje się pomost, w którym pojawia się szansa, że córka usłyszy Panią - Pani troskę, miłość.
Życzę wszystkiego dobrego Pani i córce
Renata Bartnikowska, RozWojownik