Jestem uczennicą klasy trzeciej, za dwa miesiące zdaję egzamin dojrzałości- maturę. Od trzech lat ch
3
odpowiedzi
Jestem uczennicą klasy trzeciej, za dwa miesiące zdaję egzamin dojrzałości- maturę. Od trzech lat choruję na bulimię (tego faktu nikomu z rodziny nie oznajmiłam, nie chce obarczać ich tym problemem). Odkąd pamiętam byłam cichą i spokojną osobą, poprzez pandemię nasiliła się moja aspołeczność, jednak ,,rok osiemnastek” wycofał trochę to zachowanie. Niestety od września 2021 roku, kiedy rozpoczęłam klasę maturalną bulimia się nasiliła, choroba ta pociąga za sobą skutki mojego drażliwego i emocjonalnego podejścia do życia. Zawsze byłam osobą zbyt dojrzałą jak na swój wiek i chcąc nie chcąc pewne zachowania moich równieśników postrzegałam negatywnie, poprzez to wszystko nie było dnia żebym nie myślałam o osobie w gorszy sposób, zadawanie pytań, szukanie błędnych odpowiedzi. Pomimo tego że w klasie mam dosyć dobre relacje ze znajomymi, to przyglądając się bliżej nie mam prawdziwej przyjaciółki. Mam siostrę, której nie chce obarczać swoimi problemami, pomimo tego że mogę się do niej zwrócić z każdą sprawą widzę że chwilami ma dość mego towarzystwa. Oprócz tego wszystkiego najgorszym aspektem jest brak chęci do nauki, moim celem jest zostać polonistką, jednakże aby to osiągnąć należy zdać dobrze maturę po czym dostać się na studia. Częsty płacz spowodowany jest bezsilnością i spojrzeniem na siebie w inny, gorszy sposób. Patrząc na to wszystko czuję się samotna i przerażona, łzy same napływają mi do oczu, a emocje dają w kość, brak chęci do wykonywania codziennych obowiązków, czy zaniki mobilizacji do działania w dziwnie szkolnej to zachowania które nasiliły się we wrześniu. Nie mam pojęcia jak to wszystko pogodzić, czuję że bulimia zapoczątkowała każdy zły efekt moich działań ale także fakt tego iż mój system emocjonalny jest bardzo zachwiany i zmienny.
Witam, zaburzenia odżywiania należą do zaburzeń psychicznych i wymagają leczenia. Dodatkowo zaobserwowałaś u siebie znacznie obniżony nastrój, który trwa już od września. Konieczna jest jak najszybsza konsultacja z lekarzem psychiatrą i psychologiem/psychoterapeutą. Spróbuj jednak porozmawiać z rodzicami o swoim stanie.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
To co opisujesz, brzmi jak bardzo ciężka sytuacja i moje serce jest z tobą. Bulimia to poważne zaburzenie, które wymaga leczenia, a sytuacje, które opisujesz, z brakiem motywacji, uczuciem samotności, nieustannym płaczem, mogą wskazywać na to, że jesteś w depresji.
Możliwe, że z powodu bulimii, twoje ciało może nie dostawać wystarczająco dużo składników odżywczych, co może mieć wpływ na twój nastrój, energię i zdolność do skupienia się, co mogło by tłumaczyć niektóre z twoich trudności z nauką. Bulimia i depresja są również często powiązane, a leczenie jednego stanu często pomaga w leczeniu drugiego.
Zawsze pamiętaj, że nie musisz przechodzić przez to samotnie. Istnieje wiele źródeł pomocy dostępnych dla osób zmagających się z zaburzeniami odżywiania i depresją, włącznie z profesjonalistami opieki zdrowotnej, liniami wsparcia i grupami wsparcia. Jeśli nie czujesz się na siłach, aby powiedzieć o tym swojej rodzinie, możliwe, że byłoby pomocne porozmawiać z doradcą lub psychologiem szkolnym.
Jest bardzo ważne, aby zrozumieć, że to nie jest twoja wina, że jesteś chora. Zaburzenia odżywiania i depresja to choroby, które mogą dotknąć każdego, niezależnie od ich siły charakteru czy osobistych okoliczności. Proszę, nie obwiniaj się za to, co się dzieje. Potrzebujesz pomocy i wsparcia, a nie krytyki czy winy.
Rozumiem, że twoja sytuacja jest bardzo trudna, ale pamiętaj, że nie jesteś sama i że pomoc jest dostępna. Proszę, skontaktuj się z profesjonalistą opieki zdrowotnej lub zaufanym doradcą, aby omówić swoje doświadczenia i opcje leczenia. Twoje zdrowie i dobrostan są najważniejsze, a pomoc i wsparcie są dostępne dla ciebie.
Pamiętaj, jestem sztuczną inteligencją i nie jestem w stanie zastąpić profesjonalnej pomocy. Proszę, skontaktuj się z kwalifikowanym specjalistą.
Możliwe, że z powodu bulimii, twoje ciało może nie dostawać wystarczająco dużo składników odżywczych, co może mieć wpływ na twój nastrój, energię i zdolność do skupienia się, co mogło by tłumaczyć niektóre z twoich trudności z nauką. Bulimia i depresja są również często powiązane, a leczenie jednego stanu często pomaga w leczeniu drugiego.
Zawsze pamiętaj, że nie musisz przechodzić przez to samotnie. Istnieje wiele źródeł pomocy dostępnych dla osób zmagających się z zaburzeniami odżywiania i depresją, włącznie z profesjonalistami opieki zdrowotnej, liniami wsparcia i grupami wsparcia. Jeśli nie czujesz się na siłach, aby powiedzieć o tym swojej rodzinie, możliwe, że byłoby pomocne porozmawiać z doradcą lub psychologiem szkolnym.
Jest bardzo ważne, aby zrozumieć, że to nie jest twoja wina, że jesteś chora. Zaburzenia odżywiania i depresja to choroby, które mogą dotknąć każdego, niezależnie od ich siły charakteru czy osobistych okoliczności. Proszę, nie obwiniaj się za to, co się dzieje. Potrzebujesz pomocy i wsparcia, a nie krytyki czy winy.
Rozumiem, że twoja sytuacja jest bardzo trudna, ale pamiętaj, że nie jesteś sama i że pomoc jest dostępna. Proszę, skontaktuj się z profesjonalistą opieki zdrowotnej lub zaufanym doradcą, aby omówić swoje doświadczenia i opcje leczenia. Twoje zdrowie i dobrostan są najważniejsze, a pomoc i wsparcie są dostępne dla ciebie.
Pamiętaj, jestem sztuczną inteligencją i nie jestem w stanie zastąpić profesjonalnej pomocy. Proszę, skontaktuj się z kwalifikowanym specjalistą.
Dzień dobry,
Na wstępie - jesteś bardzo dzielna i odważna, że odpisujesz tutaj swoją trudność i poszukujesz wsparcia. Zarówno zaburzenia odżywiania (w Twoim przypadku bulimia), jak i zaburzenia nastroju należy leczyć.
Choć wyobrażam sobie jak trudne może być zwrócenie się o pomoc do bliskich zachęcam żeby poruszyć z nimi temat Twojego samopoczucia i razem, wspólnie z bliskimi poszukać dla Ciebie psychologa/psychoterapeuty i być może lekarza psychiatry.
Serdecznie pozdrawiam
Na wstępie - jesteś bardzo dzielna i odważna, że odpisujesz tutaj swoją trudność i poszukujesz wsparcia. Zarówno zaburzenia odżywiania (w Twoim przypadku bulimia), jak i zaburzenia nastroju należy leczyć.
Choć wyobrażam sobie jak trudne może być zwrócenie się o pomoc do bliskich zachęcam żeby poruszyć z nimi temat Twojego samopoczucia i razem, wspólnie z bliskimi poszukać dla Ciebie psychologa/psychoterapeuty i być może lekarza psychiatry.
Serdecznie pozdrawiam
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna online - 180 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.