Jestem w długim związku. Jakiś czas temu przypomniała mi się historia, która bardzo mnie męczy. Była

Twoje pytanie nie jest wcale głupie, ponieważ dotyczy ważnej kwestii granic w relacjach. Wielu ludzi ma różne oczekiwania i granice, jeśli chodzi o intymność i ekskluzywność w początkowych fazach związku.

Zasadniczo, dopóki nie ustalicie jasnych granic i zrozumiecie swoich oczekiwań względem siebie nawzajem, ciężko stwierdzić, czy Twoje działania były zdradą. Każdy związek ma własne zasady dotyczące tego, kiedy i jakie działania uznaje się za nieodpowiednie w kontekście innych potencjalnych związków.

W twoim przypadku spotkaliście się parę razy i nie było jeszcze jasnych ustaleń dotyczących waszego związku. Najczęściej dopiero po ustaleniu, że jesteście parą i że zaczynacie relację w sposób ekskluzywny, mówimy o zdradzie, gdybyś to wtedy miała jakieś intymne kontakty z inną osobą. Natomiast rozumiem Twoje odczucia i obawy z tym związane.

Może warto, żebyś spróbowała porozmawiać o swoich uczuciach i obawach ze swoim partnerem? Być może podzieli się z tobą swoimi poglądami na temat tego, co uznaje za akceptowalne w początkowych fazach związku. Otwarta i uczciwa komunikacja może pomóc w zrozumieniu siebie nawzajem i wzmocnieniu waszego związku.

To, co pani opisuje wydaje się wywoływać u pani silne emocje i poczucie winy, co jest zrozumiałe biorąc pod uwagę wartości, które mogą być dla pani ważne w związku, takie jak wierność i zaufanie. Psychologia społeczna wskazuje, że nasze rozumienie zdarzeń z przeszłości jest często kształtowane przez bieżące normy, wartości oraz to, jak aktualnie postrzegamy nasze związki.

W pani przypadku, istotne może być, że w momencie, kiedy całowała się pani z koleżankami, pani pani partner nie mieliście jeszcze jasno ustalonych zasad dotyczących ekskluzywności waszej relacji. W psychologii społecznej mówi się o „implicytnych umowach społecznych” lub oczekiwaniach, które mogą nie być wyraźnie wyartykułowane, ale są postrzegane jako zrozumiałe lub oczywiste przez osoby w danej kulturze lub społeczności.

W pani przypadku, jeśli zasady dotyczące ekskluzywności nie były jasno ustalone na wczesnym etapie znajomości, trudno mówić o zdradzie w ścisłym tego słowa znaczeniu. Zdrada, jak jest najczęściej rozumiana, zakłada istnienie jasnego zobowiązania do ekskluzywności, które zostało złamane.

Możliwe, że teraz, patrząc wstecz, pani obecne wartości i głębsze uczucia wobec partnera sprawiają, że oceniasz tamte wydarzenia z nowej perspektywy. To normalne, że w miarę rozwoju związku i pogłębiania więzi, nasze spojrzenie na początkowe etapy znajomości może się zmieniać.

Jeśli to wspomnienie nadal wywołuje u pani silne uczucie winy, mogłoby być pomocne omówienie tej kwestii z partnerem lub skorzystanie z wsparcia psychologa. Ujawnienie swoich uczuć i obaw może przyczynić się do głębszego zrozumienia siebie nawzajem i umocnienia waszej relacji.

Pozdrawiam, Anita Orzechowska

Witam serdecznie,

Rozumiem, że sytuacja, którą Pani opisuje, budzi mieszane uczucia i niepokój. Poczucie winy, które się pojawiło, jest naturalną reakcją na wspomnienie zdarzeń, które mogą być postrzegane jako niewłaściwe w kontekście obecnych wartości i norm w związku. Ważne jest jednak zrozumienie kontekstu, w jakim te wydarzenia miały miejsce.

Z definicji, zdrada zakłada istnienie jasno ustalonych zobowiązań i oczekiwań względem wierności, które są znane i zaakceptowane przez obie strony w związku. Jeżeli w momencie, gdy doszło do sytuacji, o której Pan/Pani wspomina, nie było jeszcze wyraźnie ustalonych zasad ani nie byliście Państwo formalnie parą, technicznie rzecz biorąc, nie można tego określić jako zdrady w tradycyjnym rozumieniu tego słowa.

Jednakże, uczucia nie zawsze podążają za technikaliami czy definicjami. To, co jest istotne, to jak Pani się z tym czuje teraz i jak to wpływa na obecną relację. Jeżeli te wspomnienia wywołują u Pani znaczny dyskomfort, warto byłoby to omówić z partnerem/partnerką. Otwarta i szczera rozmowa może nie tylko przynieść ulgę w poczuciu winy, ale również wzmocnić zaufanie i intymność w związku.

Jeżeli rozmowa taka wydaje się trudna lub obawia się Pani reakcji partnera, możliwe, że pomocna byłaby konsultacja z terapeutą. Profesjonalista może pomóc uporządkować Pani uczucia i przygotować do rozmowy, która przyczyni się do rozwiązania wewnętrznego konfliktu.

Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy z nas rozwija się i uczy przez całe życie. Ważne jest, aby wybaczyć sobie dawne błędy i zrozumieć, że mogą one być częścią procesu uczenia się i rozwoju osobistego.