Jestem zbyt nieśmiały, by poderwać kobietę!

Witam. Myślę, że każdy z nas jak widzi nieznajomą osobę, gdzieś na dworze, czy na przystanku odczuwa stres na myśl, że miałby rozpocząć rozmowę. Oczywiście są osoby, które to potrafią. Uważam jednak, że większość z nas tego nie robi. Myślę, że łatwiej jest nam poznać kogoś z naszego otoczenia: czasami jest to praca, czasami szkoła lub miejsca, gdzie spędzamy czas wolny.
W mailu pisze Pan, że jest nieśmiały. Może warto się przyjrzeć dlaczego tak jest? Z czym jest Panu trudno w relacjach? Z jakich powodów odczuwa Pan lęk, gdy próbuje Pan się otworzyć?
Nie da się na takie pytania odpowiedzieć na forum. Proszę więc rozważyć wizytę u psychologa - terapeuty, by móc przyjrzeć się własnym lękom i poszukać metod, by je rozwiązywać.

Małgorzata Danielewicz

Witam,
Jest całkowicie naturalne, że czujemy się nieswojo nawiązując kontakt z nieznajomymi osobami. Dla wielu mężczyzn nawiązanie rozmowy z nieznajomą kobietą jest wyzwaniem.
Pisze Pan o sobie "Jestem nieśmiały" co wskazuje, że właśnie w taki sposób myśli Pan o sobie. Z drugiej strony śmiało Pan zadaje powyższe pytania, śmiało otwarcie i odważnie przyznaje się Pan do postrzeganej w sobie "słabości" i śmiało formułuje Pan swój cel, który zamierza osiągnąć - zainicjowanie rozmowy z nieznajomą atrakcyjną dla Pana kobietą. Najwyraźniej ŚMIAŁOŚĆ jest jednak Pana zasobem. Zapewne potrzebuje Pan doświadczeń płynących z działania, aby umocnić się w takim postrzeganiu siebie. Pomocne może być tu stawianie sobie małych celów np. jednego dnia zamienić dosłownie kilka słów o pogodzie z interesującą osobą, kolejnego dnia można dodać jakieś pytanie okazujące zainteresowanie: ale zimno, mam nadzieję, że autobus się nie spóźni... jadę do szkoły a Ty? itd, kolejnego dnia można dopytać, jak minął Ci poprzedni dzień w szkole/pracy...? itd. Pomocne może być zrezygnowanie z przeświadczenia "muszę Ją poderwać" i zastąpić je "chętnie poznam Cię bliżej...", "Ciekawi mnie Twoja osoba".
Zachęcam także do konsultacji psychologicznej.

Odpowiedź na Pana pytanie chciałbym zacząć od pewnego porównania. Aby nauczyć się dobrze jeździć na nartach należy na początku dobrze opanować sztukę upadania. Bez tego można sobie zrobić poważna krzywdę. Podobnie jest w przypadku próby nawiązania znajomości z kobietą. Dobrze jest przygotować się, że nie każda próba zagadania zakończy się zawarciem znajomości. Mimo tego nie warto się poddawać. Nauczenie się przyjmowania pewnego rodzaju odrzucenia to pierwszy i najważniejszy krok. Warto też nie nastawiać się, że nowo poznana kobieta musi być tą jedyną wybranką. Być może będzie to zwykła znajoma, której będzie Pan mógł powiedzieć cześć w drodze na przystanek.
Niezwykle istotne jest to aby nawiązać kontakt wzrokowy z potencjalną kandydatką by na tej podstawie móc ocenić czy dana osoba jest zainteresowana zawarciem nowej znajomości czy też nie. Jeśli wyczuje Pan, że nie jest zainteresowana nawiązywaniem kontaktu to należy to uszanować.
Wszystko zależy od okoliczności w jakich będzie Pan próbował nawiązać znajomość. Warto na początku zadać jakieś bezpieczne pytanie natury ogólnej np. spytać o drogę do jakiegoś miejsca. Warto też mówić o sobie, o swoich intencjach by nie wzbudzać w kobiecie niepotrzebnego niepokoju.
Zachęcam również Pana do udania się na konsultację psychologiczną by móc bliżej przyjrzeć się powodom Pana nieśmiałości i ewentualnie popracować nad jej przyczynami.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witam. Nie ma niestety prostej recepty na lęk i nieśmiałość. W Internecie znajdzie Pan dziesiątki, a może nawet setki trików, wskazówek czy metod na temat "Jak poderwać dziewczynę", natomiast myślę sobie, że problem tkwi gdzieś w Pana wnętrzu, dlatego warto porozmawiać o tym z psychologiem i rozpocząć pracę nad tym problemem. Pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry, odpowiedź na Pana pytanie niestety nie będzie raczej odpowiedzią jakiej Pan oczekuje - to znaczy, że nie mogę wskazać Panu żadnych bezpośrednich wskazówek jak podejść do dziewczyny, która Pan widuje. Problemy tego typu maja na ogół zdecydowanie bardziej złożoną naturę niż podanie odpowiedniego sposobu na zachowanie. Proponuję w pierwszej kolejności rozpocząć pracę nad rozwojem własnej samoświadomości - w tym świadomości swoich emocji oraz mocnych i słabszych stron Pana funkcjonowania, przy jednoczesnej pracy nad obawą/lękiem, która/który towarzyszy Panu podczas prób zbliżania się do kobiet. Kilka tygodni pracy z psychologiem lub psychoterapeutą pracującym w nurcie poznawczo-behawioralnym lub interakcyjnym powinno przynieść zauważalne rezultaty w Pana funkcjonowaniu społecznym. Nie warto jednak oczekiwać, że proste rady udzielone przez internet lub wskazówki zawarte w poradnikach są w stanie natychmiastowo rozwiązać Pana problemy, z którymi boryka się Pan od lat. Jeśli zdecyduje się Pan na zmianę proszę pamiętać, że zawsze jest ona procesem (nie jednorazowym aktem), wymaga czasu i Pana zaangażowania. W wielu wypadkach kończy się jednak SUKCESEM - czego gorąco Panu życzę.

Witam Pana,
Przedstawiony w liście problem ma wiele wymiarów i możliwych przyczyn. Spróbuję wskazać ścieżki, które mogą okazać się pomocne.
W opisanej sytuacji warto aby zastanowił się Pan nad postrzeganiem siebie, samooceną, gdyż ma to duży związek z tym, jak się czujemy w kontakcie z drugim człowiekiem. Może warto w tej sferze popracować nad sobą, wzmocnić się, zobaczyć swoje mocne strony jako mężczyzny? Tu przydatne mogą być książki np. skierowane do mężczyzn, napisane przez Wojciecha Eichelbergera.
Świetną drogą do zmiany są również warsztaty rozwojowe np. dla osób nieśmiałych, trening interpersonalny i inne warsztaty skierowane na rozwój relacji. W Pana mieście zapewne są takie warsztaty, grupy.
Kolejnym rozwiązaniem jest skierowanie się do psychoterapeuty i indywidualna praca nad sprawą, którą Pan opisał w liście.

pozdrawiam, życzę powodzenia w rozwoju i zmianie,
Agnieszka Złotowska

Na to pytanie były już udzielane odpowiedzi, proszę je przeczytać - zdaje się, że ten temat jest ważny i nośny. Lęk jest emocją ważną, ale bywa, że jest nadmiarowy i temu służy terapia, by zobaczyć czy można coś konstruktywnego z tym zrobić, a w wyniku terapii można - do czego zachęcam, Janina Czech