Kilka razy w życiu doświadczyłem paraliżu sennego, straszne uczucie podczas którego nie moglem się p

My sami wyznaczamy normę. Ale jeśli Pana to niepokoi i męczy należałoby to zdiagnozować. Wygląda to jak opis zaburzeń lękowych, ale żeby to wyjaśnić, rozpoznać, nazwać, należy znaleźć tego kontekst, czyli dowiedzieć się więcej o Pana codziennym życiu, ostatnich wydarzeniach oraz dzieciństwie. Zapraszam do udania się na konsultację psychoolgiczną/ psychotraumatologiczną.

Witam, doświadczył Pan tzw. porażeniem przysennym( tzn. przemijająca niezdolność do poruszania się lub mówienia przy zachowanym odbiorze bodźców zewnętrznych), która występuje zwykle po przebudzeniu. Czasami ludzie miewają tego typu dolegliwości, gdy przebudzenie nie przebiega wg klucza: Obecnie wyróżnia się 2 fazy snu(NREM i REM), w fazie NREM ogólnie rzecz ujmując zasypiamy, natomiast faza REM to faza głębokiego snu, w którym występują min. marzenia senne i atonia( nie możemy się ruszać). Zazwyczaj przed przebudzeniem ustępują marzenia senne i atonia, a później się budzimy. Jeżeli przejście pomiędzy REM, a budzeniem nie następuje stopniowo, tak jak to zostało wyżej opisane, mamy do czynienia z porażeniem przysennym, czyli najpierw się budzimy, a później ustępuje atonia, dlatego przez chwilę po przebudzeniu nie może Pan się ruszać czy mówić. A te obrazy, o których Pan wspomina to nic innego jak końcówka snu( czyli budzi się Pan i sen powinien się już skończyć, a jeszcze trwa). Zjawisko, o którym piszę jest fizjologią( raczej nie leczy się tego), jednak z Pana opisu wynika, że staje się to uciążliwe. Radzę zatem skonsultować się ze specjalistami leczącymi zaburzenia snu, lub udać się do najbliższej kliniki snu.

Doświadczanie paraliżu sennego oraz towarzyszących mu wizji i uczucia strachu może być bardzo nieprzyjemne i stresujące. Paraliż senny jest zjawiskiem, które występuje, gdy osoba budzi się, a system mięśniowy pozostaje w stanie relaksu, co jest normalnym procesem podczas snu REM. Objawy, które Pan opisuje, mogą być wynikiem nadmiernego stresu, zaburzeń snu lub niewłaściwych nawyków związanych ze snem.

Warto podkreślić, że częste występowanie paraliżu sennego, zwłaszcza gdy towarzyszą mu negatywne emocje i lęki, może wymagać uwagi specjalisty. Sugeruję rozważyć kilka kroków, które mogą pomóc: po pierwsze, warto zadbać o regularność snu, kładąc się spać i budząc o tej samej porze każdego dnia, co może pomóc w stabilizacji cyklu snu. Po drugie, warto unikać stresu przed snem, stosując praktyki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie lub łagodne ćwiczenia, aby zredukować stres i poprawić jakość snu. Po trzecie, istotne jest zwracanie uwagi na nawyki, unikanie używek, takich jak kofeina czy alkohol, zwłaszcza przed snem, oraz kontrolowanie diety w tym okresie.

Zalecam również skonsultowanie się z lekarzem lub psychologiem, aby omówić swoje doświadczenia. Specjalista może przeprowadzić wywiad, ocenić ewentualne zaburzenia snu i zaproponować odpowiednie terapie lub techniki radzenia sobie. Choć paraliż senny nie jest rzadkością, jego częste występowanie w Pana przypadku powinno być monitorowane, a wsparcie specjalisty pomoże zrozumieć przyczyny tego zjawiska oraz skutecznie radzić sobie z lękiem związanym z zasypianiem. Pozdrawiam