Mając 20 lat bałam się że jestem w ciąży, kiedy powiedziałam o tym matce , zareagowała złością , awa
3
odpowiedzi
Mając 20 lat bałam się że jestem w ciąży, kiedy powiedziałam o tym matce , zareagowała złością , awanturą i odwróciła sie ode mnie. Nigdy nie rozmawiała ze mną na tematy takie jak ciąża , współżycie, wizyty u ginekologa. Zostając kompletnie sama zrobiłam pierwszy w życiu test ciążowy który pokazał że jednak nie jestem w ciąży.
Od tamtej histori odpuściłam całkowicie związki. Nie mam nikogo od 5 lat. Dziś mam 25 lat i czuje sie bardzo samotna. Moim małym marzeniem było mieć rodzinę. Gdy próbuję porozmawiać z mamą o tym że w przyszłości myśle o ciąży to reaguje oburzeniem i złością. Moja matka na wszystkie wiadomości o ciążach kuzynek w rodzinie, o tym że urodziły, reaguje ogromną radością, zainteresowaniem i zaangażowaniem, wypytuje ich codziennie o ich dzieci , ogląda codziennie ich zdjęcia, filmy, jest dumna z kuzynek , gratuluję im tak cudownych dzidziusiów. Moim problemem jest to, że jest to dla mnie bardzo bolesne ponieważ nie rozumiem jej zachowania.
Jak zrozumieć zachowanie matki?
Które niszczy zaufanie i relacje matki z córką.
Od tamtej histori odpuściłam całkowicie związki. Nie mam nikogo od 5 lat. Dziś mam 25 lat i czuje sie bardzo samotna. Moim małym marzeniem było mieć rodzinę. Gdy próbuję porozmawiać z mamą o tym że w przyszłości myśle o ciąży to reaguje oburzeniem i złością. Moja matka na wszystkie wiadomości o ciążach kuzynek w rodzinie, o tym że urodziły, reaguje ogromną radością, zainteresowaniem i zaangażowaniem, wypytuje ich codziennie o ich dzieci , ogląda codziennie ich zdjęcia, filmy, jest dumna z kuzynek , gratuluję im tak cudownych dzidziusiów. Moim problemem jest to, że jest to dla mnie bardzo bolesne ponieważ nie rozumiem jej zachowania.
Jak zrozumieć zachowanie matki?
Które niszczy zaufanie i relacje matki z córką.
Twoje uczucia i doświadczenia są ważne, i zrozumiałe jest, że jesteś zaniepokojona zachowaniem swojej matki. To może być bardzo trudne, gdy czujesz się niezrozumiana i nieakceptowana przez własną rodzinę, szczególnie w kwestiach tak osobistych jak planowanie rodziny i pragnienie macierzyństwa.
Istnieje kilka możliwych wyjaśnień dla zachowania Twojej matki:
Brak rozumienia: Może być tak, że Twoja matka po prostu nie rozumie Twoich uczuć i potrzeb związanych z macierzyństwem. To może wynikać z różnic pokoleniowych lub braku doświadczenia w rozmowach na te tematy w Waszej rodzinie.
Własne traumy lub doświadczenia: Matki mogą reagować emocjonalnie na życiowe decyzje swoich dzieci ze względu na własne traumy lub negatywne doświadczenia z przeszłości. Może mieć swoje własne powody, które wpływają na jej reakcje.
Oczekiwania społeczne: Czasem rodzice poddawani są presji i oczekiwaniom społecznym co do wyborów życiowych swoich dzieci, a to może wpłynąć na ich reakcje. Może się wydawać, że Twoja matka poddawana jest presji otoczenia w kwestii macierzyństwa.
Komunikacja: Może być tak, że brak komunikacji między Wami spowodował niewłaściwe zrozumienie jej reakcji i Twojego stanowiska.
Ważne jest, aby próbować zrozumieć swoją matkę i jednocześnie wyrazić jej swoje uczucia. Możesz spróbować otwartej i szczerze rozmowy z nią, wyjaśniając, dlaczego marzysz o rodzinie i jakie to ma dla Ciebie znaczenie. Postaraj się zrozumieć jej punkt widzenia, a jednocześnie wyraź swoje uczucia i potrzeby.
Jeśli nadal masz trudności w komunikacji z matką i czujesz, że to wpływa negatywnie na Twoje zdrowie psychiczne i emocjonalne, rozważ skorzystanie z pomocy psychoterapeuty. Terapeuta może pomóc Ci zrozumieć Twoje uczucia, radzić sobie z trudnymi relacjami rodzinnych i znaleźć strategie radzenia sobie z sytuacją.
Pozdrawiam,
Zacisze Zmiany
Istnieje kilka możliwych wyjaśnień dla zachowania Twojej matki:
Brak rozumienia: Może być tak, że Twoja matka po prostu nie rozumie Twoich uczuć i potrzeb związanych z macierzyństwem. To może wynikać z różnic pokoleniowych lub braku doświadczenia w rozmowach na te tematy w Waszej rodzinie.
Własne traumy lub doświadczenia: Matki mogą reagować emocjonalnie na życiowe decyzje swoich dzieci ze względu na własne traumy lub negatywne doświadczenia z przeszłości. Może mieć swoje własne powody, które wpływają na jej reakcje.
Oczekiwania społeczne: Czasem rodzice poddawani są presji i oczekiwaniom społecznym co do wyborów życiowych swoich dzieci, a to może wpłynąć na ich reakcje. Może się wydawać, że Twoja matka poddawana jest presji otoczenia w kwestii macierzyństwa.
Komunikacja: Może być tak, że brak komunikacji między Wami spowodował niewłaściwe zrozumienie jej reakcji i Twojego stanowiska.
Ważne jest, aby próbować zrozumieć swoją matkę i jednocześnie wyrazić jej swoje uczucia. Możesz spróbować otwartej i szczerze rozmowy z nią, wyjaśniając, dlaczego marzysz o rodzinie i jakie to ma dla Ciebie znaczenie. Postaraj się zrozumieć jej punkt widzenia, a jednocześnie wyraź swoje uczucia i potrzeby.
Jeśli nadal masz trudności w komunikacji z matką i czujesz, że to wpływa negatywnie na Twoje zdrowie psychiczne i emocjonalne, rozważ skorzystanie z pomocy psychoterapeuty. Terapeuta może pomóc Ci zrozumieć Twoje uczucia, radzić sobie z trudnymi relacjami rodzinnych i znaleźć strategie radzenia sobie z sytuacją.
Pozdrawiam,
Zacisze Zmiany
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry, zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten temat podczas wizyty. Pozdrawiam serdecznie
Dzień dobry,
Na początek chce podzielić się pytaniem jakie we mnie się pojawiło po przeczytaniu Pani posta. Jak Pani udało się to przejść? Jak Pani udaje się być w tej relacji z mamą pomimo że nie jest ona w tym aspekcie wspierająca? Jak Pani sobie radziła w tych najtrudniejszych momentach...
Słyszę to co Pani mówi na temat swojej mamy, jej reakcji, postaw i emocji I wyobrażam sobie że zastanawianie się, analizowanie i przeżywanie tego może pochłaniać Ogrom siły, emocji I czasu.
Gdyby chciała się Pani przyjrzeć temu co te słowa dla Pani znaczą, czego Pani by potrzebowała od mamy, co by się stało gdyby już miała Pani jej wsparcie i aprobatę, czy Pani oczekiwania są realne do spełnienia, co jest dla Pani ważne i jakie wspierające informacje ta sytuacja mówi o Pani to zachęcam do skorzystania z nurtu terapii skoncentrowanej na rozwiązaniu.
Mocno trzymam za Panią kciuki
Pozdrawiam,
Marta Krzysztoń
Na początek chce podzielić się pytaniem jakie we mnie się pojawiło po przeczytaniu Pani posta. Jak Pani udało się to przejść? Jak Pani udaje się być w tej relacji z mamą pomimo że nie jest ona w tym aspekcie wspierająca? Jak Pani sobie radziła w tych najtrudniejszych momentach...
Słyszę to co Pani mówi na temat swojej mamy, jej reakcji, postaw i emocji I wyobrażam sobie że zastanawianie się, analizowanie i przeżywanie tego może pochłaniać Ogrom siły, emocji I czasu.
Gdyby chciała się Pani przyjrzeć temu co te słowa dla Pani znaczą, czego Pani by potrzebowała od mamy, co by się stało gdyby już miała Pani jej wsparcie i aprobatę, czy Pani oczekiwania są realne do spełnienia, co jest dla Pani ważne i jakie wspierające informacje ta sytuacja mówi o Pani to zachęcam do skorzystania z nurtu terapii skoncentrowanej na rozwiązaniu.
Mocno trzymam za Panią kciuki
Pozdrawiam,
Marta Krzysztoń
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.