Mam 13lat.Nie wiem czy powinnam o tym mówić.Ale nie wiem co zrobić.Czuje się jak w dołku,sama, bezsi

Witaj, piszesz o tym, że jest Ci ciężko, że już nie dajesz rady, że czujesz się sama. To że zdecydowałaś się napisać to znaczy, że szukasz pomocy - to dobra droga. Nie możesz teraz zostać sama ze swoimi myślami, korzystaj ze wsparcia bliskich sobie osób, którzy zechcą zrozumieć a nie oceniać co czujesz, kontakt z drugim człowiekiem bywa pomocny. Jeśli Twoja rodzina lub znajomi Cię nie rozumieją to napewno bardzo pomocny będzie kontakt z psychologiem lub psychoterapeutą. Zachęcam Cię do skorzystania z profesjonalnego wsparcia. Pozdrawiam.

Witaj, jeśli jest Ci trudno albo nie masz możliwości porozmawiać z rodzicami, porozmawiaj najpierw z psychologiem lub pedagogiem szkolnym. Spacery samotne w nocy oraz mysli samobójcze to jest poważna sprawa, trzeba już działać. Powodzenia.

Witaj, stan, który opisujesz, na pewno powoduje w Tobie rezygnację, niechęć i brak poczucia sensu. Rozumiem to, co teraz możesz odczuwać. W takiej sytuacji, gdy nie widzisz sensu życia, masz myśli rezygnacyjne i nie czujesz siły, aby dalej sobie radzić, warto poprosić o rozmowę kogoś, kto zajmuje się zdrowiem psychicznym. Porozmawiaj najpierw ze szkolnym psychologiem, zgłoś się do poradni psychologicznej lub porozmawiaj z nauczycielem. Jeśli nie masz do nich zaufania, możesz zadzwonić na bezpłatny telefon zaufania dla młodzieży (numer to 116 111) i podzielić się swoimi obawami. Warto także poprosić rodzica lub opiekuna o to, aby zapisał Cię na konsultację do psychoterapeuty, który oceni Twój aktualny stan psychiczny i zaproponuje dalszy możliwie najlepszy dla Ciebie sposób poradzenia sobie z przeżywanymi przez myślami i emocjami. Jesteś bardzo odważna, decydując się na podzielenie swoimi obawami i niepokojem tutaj. To dobry początek dalszego radzenia sobie. I znak, że masz odwagę szukać pomocy dla Siebie w przeżywanej sytuacji. Tego Ci życzę, trzymam kciuki i pozdrawiam serdecznie.