Mam 14 lat i przez +/- 2 miesiace zmagam sie z takim jakby straceniem siebie. Ciezko jest to opisac

Jest Pani w okresie intensywnego rozwoju i zmian. Zmiany w wyglądzie będą bardziej widoczne choć są one powodowane zmianami w wewnętrznych strukturach organizmu, chociażby w układzie hormonalnym. Zachodzi też wiele zmian w rozwoju psychicznym i są one mniej uchwytne i często ignorowane. Młody człowiek rozwija się zarówno indywidualnie jak i społecznie. Z jednej strony rozwija pani własne zdanie, zaspokaja swoje potrzeby. Z drugiej wciąż pozostaje Pani we wspólnocie rodzinnej, klasowej, szkolnej i ich potrzeby bądź żądania też nie pozostają bez znaczenia. Do dotychczasowej wiedzy o sobie i otaczającym świecie nieustannie dochodzą nowe informacje, które po poddaniu refleksji albo internalizujemy (uwewnętrzniamy, "bierzemy do siebie") albo odrzucamy. Wizerunek własnej osoby ulega zmianom, przekształceniom.
Na podstawie udzielonych przez Panią informacji, można stwierdzić, że z jednej strony takie intensywne zmiany jak "stracenie siebie", "nie mam pojęcia co jest dla mnie dobre" mają prawo się pojawiać i mogą być częścią rozwoju, z drugiej mogą być odpowiedzią na zmiany w środowisku rodzinnym bądź szkolnym. Zarówno w pierwszym jak i w drugim przypadku potrzebuje Pani wsparcia, żeby rozwój przebiegał prawidłowo lub ewentualnie wprowadzić zmiany w otoczeniu.
Godne pochwały jest Pani skierowanie się o poradę do środowiska dorosłych, zwłaszcza ekspertów. Poddaje Pani refleksji to co się z Panią dzieje. Nawet wie czego chcę "wrócić do starej siebie".
Zachęcam do podzielenia się tym co się z Panią dzieje z rodzicami bądź innymi troskliwymi dorosłymi. Niezbędne może się okazać wykonanie badań profilaktycznych. Niedobory witamin w okresie dorastania są powszechne z racji intensywnych zmian, a ich braki mogą poważnie wpływać na nastrój i kondycję psychofizyczną. Jeżeli wsparcie ze strony rodziców i profilaktyka prozdrowotna będą niewystarczające to może okazać się potrzebne wsparcie specjalistów psychologów pracujących z młodzieżą.
Gratuluję odwagi i życzę jej jeszcze więcej w rozwijaniu swojej indywidualności.

Dzień dobry,
Stan, którego doświadczasz może być związany z wiekiem, w którym obecnie jesteś. Jest to czas rozwoju, poznawania siebie i dokonywania się zmian rozwojowych w Twoim organizmie. Rozumiem, że jest w Tobie wiele skrajnych emocji, trudno Ci ocenić co jest Twoje z wewnątrz , a co jest związane z obserwacja innych. Warto poszukać też zmian płynących ze środowiska- czy zmieniłaś szkołę, grupę rówieśnicza, czy ktoś nowy dolaczyl do Twojej klasy. Czy czujesz się wspierana i akceptowana przez bliskich. Polecam Ci porozmawiać z rodzicami i poprosić, aby zapisali Cię do psychologa.

Twoje uczucia są ważne i zrozumiałe, zwłaszcza że okres dorastania to czas, w którym wiele osób doświadcza różnorodnych emocji i zmaga się z różnymi problemami. Twoje trudności mogą być związane z normalnymi zmianami, jakie zachodzą w życiu nastolatków, ale mogą też wymagać dodatkowego wsparcia.