Mam 15 lat i nieustannie dręczą mnie źle myśli. Już w dzieciństwie męczyły mnie wstrętne myśli ( nie

Samodzielnie sobie z tym wszystkim poradzic..... nie polecam, bo moze byc trudno zaczac. Swietnie, ze sie Pani decyduje cos z tym zrobic, piszac o tym tutaj na forum. Nie wystarczy to jednak. Prosze rozwazyc spotkanie z kims (psychoterapia) celem pozwolenia sobie na spotkanie sie ze soba w BEZPIECZNYCH warunkach. To trudna eksploracja, ale warto ! Widze, ze Pani doswiadcza bardzo trudnych stanow, ktore moga sie nasilac. Jest to energia, ktora mozna odpowiednio przekierowac, aby nie miala funkcji wyniszczajacej lecz kreatywna. Latwo powiedziec. Trudniej sie zdecydowac.... Zrobila Pani wielki pierwszy krok. Prosze nie czekac i pozwolic sobie przystapic do pracy nad soba.

To, co opisujesz, dotyka również inne osoby - tak jak np. depresja, tak samo tego typu natarczywe, niechciane myśli napawające lękiem sprawiają ogromne trudności wielu ludziom. Ważne, abyś wiedziała, że nie jest to coś, co będzie trwało zawsze - można i da się nad tym zapanować. Jest to jednak dłuższy proces, w którym będziesz potrzebować wsparcia specjalisty. Świetnie, że już zdecydowałaś się szukać pomocy - jeśli chcesz, zorientuj się, jakie masz możliwości uzyskania pomocy od psychologa lub psychoterapeuty w twoim miejscu zamieszkania lub online. Nie powinnaś zostawać z tym sama.

Warto porozmawiać z rodzicami, nie wspominasz o tym, że ktoś poza Tobą wie co przeżywasz. W takiej sytuacji ważna jest wizyta czy spotkanie ze specjalistą (psychiatra, psycholog, psychoterapeuta), postawienie diagnozy i ustalenia formy pomocy dla Ciebie.
Pozdrawiam Alicja Serocka

Mądrym pierwszym krokiem jest fakt, że podzieliła się Pani z innymi swoim cierpieniem. Proszę potraktować sprawę odpowiedzialnie i zgłosić się do profesjonalisty po diagnozę i rzeczową pomoc. Nie jest Pani odosobniona w opisanych odczuciach i objawach. To potwierdza fakt, że można spotkać terapeutę, który Panią zrozumie i podejmie pracę nad pomocą Pani. Życząc dalszych mądrych kroków na drodze do zdrowienia.

Bardzo trudno jest mieć niechciane myśli. Po dokładną diagnozę i pomoc należy zwrócić się do terapeuty. Z Twojego opisu wydaje się prawdopodobne, że może to być tzw. "OCD związane z wyrządzeniem krzywdy." Możesz zajrzeć do książki autorów Hershfield i Corboy "Zaburzenia obsesyjno kompulsyjne. Poradnik z ćwiczeniami opartymi na uważności i terapii poznawczo-behawioralnej." Jeśli ta książka dobrze opisuje Twój problem to tak czy inaczej samej będzie Ci trudno, poszukaj odpowiedniego terapeuty. Do pracy z niechcianymi myślami polecam nurt poznawczo behawioralny. Jeżeli zostanie zdiagnozowane OCD to bardzo pomocne są też leki połączone z terapią.

Sa to typowe objawy zaburzen obsesyjno-kompulsywnych, z podtypem obsesyjnym. Powszechny problem kliniczny, ale w przypadku regularnej i intensywnej terapii+treningu poznawczo-behawioralnego zgodnie ze wskazowkami terapeuty, (wymierne, prostre narzedzia do zastosowania w domu)-da sie bardzo dobrze funkcjonowac i miec chorobe pod kontrola. Mysli automatyczne, ktore odczuwasz, a bardzo niepozadane nie maja nic wspolnego z Toba, sa myslami wynikajacymi ze stanu chorobowego i nie sa Twoimi rzeczywistymi odczuciami, czy osadami. Niezbedna jest farmakoterapia, (zaburzenia obsesyjno-kompulsywne prowadza do obnizenia nastroju i nieadekwatnego poczucia wlasnej wartosci). Przyczyn zaburzen jest wiele, bierze sie pod uwage hipotezy dotyczace zaburzen biochemicznych mozgu, (dlatego leczenie farmakologiczne bywa niezbedne), ale dwutorowo-kluczowa jest takze terapia w polaczeniu z treningiem behawioralnym. OCD wystepuje takze z innymi jednostkami chorobowymi, np.w przebiegu zaburzen osobowosci z pogranicza. Ale, mozesz smialo wierzyc, iz przy uporzadkowaniu trybu zycia, zastosowaniu wymiernych zalozen terapii-obsesyjne myslenie calkowicie ustapi lub bedzie wystepowalo znacznie rzadziej. Objawy, ktore opisujesz zwiazane sa z nadmiernym napieciem emocjonalnym, dlugofalowo wystepujacym stresem, a obsesje, wowczas odgrywaja role wentylu bezpieczenstwa, "odwracaja" uwage od innych trudnych emocji, choc, oczywiscie w sposob niekonstruktywny i destabilizujacy. W OCD najwazniejsze jest to, zeby nie probowac zmagac sie z problemem samemu.