Mam 16 lat, mój problem zaczął sie w siepniu kiedy moja mama trafiła do szpitala i dowiedziałam się

3 odpowiedzi
Mam 16 lat, mój problem zaczął sie w siepniu kiedy moja mama trafiła do szpitala i dowiedziałam się o depresji mojej cioci. Od tego czasu przestałam się śmiać, chodziłam na zajecia fotograficzne ale nie dawały mi przyjemności, więc sie wypisalam, moja siostra zmusza mnie do szkoły do której nie chce iść,do tego kłóce się z moja opiekunką od 1,5 miesiąca( mam zakaz spotykania sie z rodziną) mam ogromne problemy ze snem tzn. Nie mogę zasnąć i budzę sie w nocy, zestresowana.Chodzę na terapie psychologiczną przrz dwa lata, jestem tym zmeczona.Co mogę zrobić aby to zmienić?
Witam serdecznie,

Jeżeli jest Pani w procesie terapeutycznym zachęcam do podzielenia się tymi spostrzeżeniami/informacjami z psychoterapeutą. Jeżeli obserwuje Pani spadem motywacji, brak zainteresowań, brak powodu do radości, niemożliwość pełnienia ról społecznych - obowiązków ucznia, jak chodzenie do szkoły, zaburzenia snu, przeżywanie stres - życie w napięciu oraz ogólne zmęczenie, to poważne sygnały, że należy przyjrzeć się Pani sytuacji już nie tylko z poziomu terapii, ale i lekarza. W pierwszej kolejności proszę podzielić się tymi informacjami z psychoterapeutą. Jeżeli stan uważa Pani za uciążliwy, niezmienny z tendencją do pogarszania się, zachęcam do kontaktu z lekarze psychiatrą i oczywiście psychoterapię. W ten sposób może Pani sytuację zmienić. Pierwszy krok zrobiony - napisała Pani zapytanie na portalu. Teraz czas na kolejny.

Z pozdrowieniami.
Agnieszka Wieczorkowska
eKonsultacje Polskie Centrum Konsultacji Specjalistycznych Online

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
skoro nastrój obniża się mimo uczestniczenia w terapii rozważyłabym konsultację u lekarza psychiatry, może potrzebna jest farmakoterapia. Proszę porozmawiać z terapeutą, opisać swój obecny stan i razem podejmijcie decyzję jakie kroki będą teraz najlepsze dla Pani.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia, Emilia Szymanowicz
Wydaje mi się, że sporo poważnych i stresujących zdarzeń zadziało się w życiu 16 letniej osoby i naturalnie oddziałało to na stosunek do szkoły , otoczenia i samej siebie. Psycholog czy psychoterapeuta powinien być wsparciem i oparciem, nie zaś powodować dodatkowe obciążenie, zmęczenie, powinien poukładać wszystkie sytuacje, emocje z Twoją aktywną pomocą ku lepszej zmianie i akceptacji / samoakceptacji. Martwią mnie zaburzenia snu i w tym aspekcie być może warto się suplementować np. melatonina. Trudno jest radzić, gdy się Ciebie nie poznało osobiście, wraz z całą Twoją historią.
Atruszkowska1000/at/gmail.com - gdybyś chciała jeszcze komus zaufać.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.