(Mam 16 lat zaraz 17 ) Odkąd zaczęła się pandemia zamykam się na ludzi i kontakty z innymi. Całymi d
5
odpowiedzi
(Mam 16 lat zaraz 17 ) Odkąd zaczęła się pandemia zamykam się na ludzi i kontakty z innymi. Całymi dniami siedzę sama w pokoju nie czuje się szczęśliwa,czuje się zmęczona , smutna nie wiem jak to nazwać .Czuje się obojętna na wszytko . Nie chce wstawać rano. Mam straszne problemy z zasypianiem nie śpię w nocy (śpię po 3 godziny ). Czuje się jakby był to koniec wszystkiego. Co mogę zrobić aby poczuć sie lepiej?
Dobry wieczór,
opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na rozwijające się zaburzenie depresyjne. Sugeruję pilny kontakt z lekarzem psychiatrą.
Pozdrawiam
opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na rozwijające się zaburzenie depresyjne. Sugeruję pilny kontakt z lekarzem psychiatrą.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Zachęcam do kontaktu w celu pogłębionej analizy problemu. Prawdopodobnie zespół depresyjny. Pozdrawiam Marcin Miller
Dobry wieczór, spróbuj zadbać o swoje zdrowie psychiczne.Spróbuj wykonywać ćwiczenia gimnastyczne, wyjść na spacer (chociaż z 30 min.codziennie),pij dużo płynów(woda, herbatki ziołowe),staraj odżywiać się zdrowo, porozmawiaj z najbliższymi o swoich problemach, podziel się swoimi emocjami z osobą Tobie najbliższą.Jeśli to nie poprawi Twojego samopoczucia, bądź nie będziesz miała ochoty skorzystać z mojej rady, skorzystaj z porady moich poprzedników i udaj się do specjalisty(psychologa, psychiatry).Pozdrawiam
Z wyrazami szacunku
Agnieszka Petruczenko
Z wyrazami szacunku
Agnieszka Petruczenko
Witam, popieramy wcześniejsze wypowiedzi. Opisane przez Ciebie objawy wyglądają na rozwijający się stan depresyjny. Niestety pandemia na wiele młodych osób wpłynęła w taki sposób. Zamknięcie w domach i izolacja od rówieśników nie pozwala młodym osobom korzystać z życia adekwatnie do wieku. Przykro mi, że tak się czujesz. Mam nadzieję, że możesz porozmawiać o swoich problemach z którymś z rodziców albo inną ważną osobą, z którą dobrze się czujesz. Aby poradzić sobie z depresją potrzebne będą spotkania z psychoterapeutą, możliwe że także włączenie leków przeciwdepresyjnych. Spróbuj zacząć od terapii. Trzymam kciuki za Ciebie i pozdrawiam serdecznie, Emilia Szymanowicz
Dzień dobry,
W zasadzie wszystko zostało już napisane powyżej.
1) Wygląda to na objawy stanu depresyjnego >> zalecana jest wizyta u psychiatry.
2) Stany depresyjne nie biorą się raczej same z siebie. Nie jest tak, że pandemia = depresja. Trzeba by uważniej przyjrzeć się myślom i emocjom, które pojawiały się po tym jak wybuchła pandemia. To raczej sposób przeżywania przez Panią tej sytuacji mógł doprowadzić do takiego stanu. Trzeba odkryć jaki to dokładnie sposób przeżywania, zrozumieć dlaczego taki, zastanowić się czy da się inaczej >> zalecana konsultacja z psychologiem lub psychoterapeutą (chyba, że rozmowa z pkt. 1) okaże się tu wystarczająca). Zapraszam do siebie na konsultacje on-line.
3) Samopomoc: jeśli ma Pani bliskie, zaufane osoby proszę poprosić je o pomoc, rozmowę, być z nimi w regularnym kontakcie. Jeśli jest coś, cokolwiek co sprawa, że czuje się Pani choć na chwilę nieco lepiej proszę robić tego więcej i proszę szukać takich rzeczy (chyba, że są to używki czy rzeczy generalnie dla Pani niekorzystne - wtedy proszę nie robić).
Sugeruję również zakup i lekturę książki; "ABC Twoich emocji" - Maultsby, Wirga, DeBernardi
Pozdrawiam i powodzenia!
W zasadzie wszystko zostało już napisane powyżej.
1) Wygląda to na objawy stanu depresyjnego >> zalecana jest wizyta u psychiatry.
2) Stany depresyjne nie biorą się raczej same z siebie. Nie jest tak, że pandemia = depresja. Trzeba by uważniej przyjrzeć się myślom i emocjom, które pojawiały się po tym jak wybuchła pandemia. To raczej sposób przeżywania przez Panią tej sytuacji mógł doprowadzić do takiego stanu. Trzeba odkryć jaki to dokładnie sposób przeżywania, zrozumieć dlaczego taki, zastanowić się czy da się inaczej >> zalecana konsultacja z psychologiem lub psychoterapeutą (chyba, że rozmowa z pkt. 1) okaże się tu wystarczająca). Zapraszam do siebie na konsultacje on-line.
3) Samopomoc: jeśli ma Pani bliskie, zaufane osoby proszę poprosić je o pomoc, rozmowę, być z nimi w regularnym kontakcie. Jeśli jest coś, cokolwiek co sprawa, że czuje się Pani choć na chwilę nieco lepiej proszę robić tego więcej i proszę szukać takich rzeczy (chyba, że są to używki czy rzeczy generalnie dla Pani niekorzystne - wtedy proszę nie robić).
Sugeruję również zakup i lekturę książki; "ABC Twoich emocji" - Maultsby, Wirga, DeBernardi
Pozdrawiam i powodzenia!
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.