Mam 16 letnią córkę, grzeczna spokojna , ułożona, wychwalona przez nauczycieli- wzór zachowania.Emoc
3
odpowiedzi
Mam 16 letnią córkę, grzeczna spokojna , ułożona, wychwalona przez nauczycieli- wzór zachowania.Emocjonalnie b.dojrzała jak na swój wiek- opinia pedagog po 1 klasie gimnazjum. Jest po egzaminach gimnazjalnych które ledwo przeżyła z nerwów. Zacznę od tego że w podstawówce uczyła się średnio- mało się przykładała, ciągle ją mobilizowałam . W gimnazjum jej "odbiło" - zaczęła się bardzo dużo uczyć .ma bardzo dobre oceny. Nie jest osobą zdolną więc na te 4 i 5 musi ciężko pracować . Na koniec gimnazjum stara się o pasek .w domu nie raz mi płakała że już nie może wytrzymać w szkole . że jest za dużo nauki. Teraz jej radzę że jak nie daje rady to niech odpuści a ona na to że nie da rady, wszystkim się przejmuje- każdą złą oceną nawet 3, , nie chce chodzić na matamatykę bo pani często bierze ją do tablicy co jest dla niej dużym stresem -jest słaba z tego przedmiotu. Ogólnie boi się z każdego przedmiotu jak pani bierze do tablicy- ma taki stres że potrafi zapomnieć tego co się uczyła. przed egzaminami ze stresu nie otworzyła nawet książki. Zauważyłam że ucieka przed problemami. Nie stara się ich rozwiązywać chyba że już nie da się przed nimi ucieknąć. Nie ma żadnej koleżanki z którą mogłaby gdzieś wyjść.od początku gimnazjum unika wycieczek całodniowych, na parę dni mowy nie ma-trauma , stres i płacz. o wymianie między szkolnej też nie ma mowy.na żadną kolonię też nie pojedzie nawet z młodszą siostrą.Wczoraj wypłakała żeby dziś nie szła do szkoły bo bedzie się uczyć od rana na sprawdzian (i tak robi).tematu o przyszłej szkole nie chce ruszać , wie tylko że do technikum jaki profil? Płacz bo nie wie co wybrać. Sama mówi że ma depesję , że tego nie wytrzymuje, nie chce żadnych zmian, nie ma żadnych zainteresowań. Nie chce jeździć po dniach otwartych w szkołach .Mieszkamy koło Krakowa i Wieliczki . Chcę żeby uczyła się w Krakowie znowu płacz bo ona Krakowa nie zna a koleżanki znają, ona nie chce poznawać ona chce wszystko po staremu. BOI SIĘ WSZYSTKIEGO CO NOWE.Tydzień przed egzaminami w szkole "pękła"- płacz -ucieczka do łazienki( co robiła od pierwszej klasy gimn.). Pani pedagog kazała jej zrobić coś szalonego np wysmarować garaż sprajem a ta powiedziała że nie potrafi a pedagog zwariowała.Co mam robić? Gdzie się udać .Może jakaś grupowa terapia?
Witam, opisywane zachowania Pani córki uważam, że należałoby skonsultować z psychiatrą dzieci i młodzieży w celu rozważenia ewentualnego leczenia farmakologicznego. Wydaje się, że opisuje Pani, objawy które narastają i zaczynają obejmować coraz większy obszar życia Pani córki i całej rodziny. Lekarz oceni stopień nasilenia i koniecznośc ewentualnego wspomożenia lekami w celu obniżenia poziomu lęku bądź wyrównania nastroju. Zachęcam także do skorzystania z pomocy psychologicznej, czy to w szkole czy w poradni gdzie córka mogłaby z pomocą psychologa zastanowić się nad sposobami redukcji lęku u niej i poprawy nastroju.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Szanowna Pani,
warto rozważyć konsultację rodzinną, ponieważ zachowania dziecka mogą stanowić funkcję obronną i wypływać np.: ze sprzecznych oczekiwań Pani/Państwa (wpierw mobilizacji, o której niestety za mało wiadomo z opisu, a później z zachowania wynikającego z przeświadczenia, że jej wręcz "odbiło"; Pani oczekiwań, by kontynuowała naukę w Krakowie). To nie jest krytyka Pani/Państwa, lecz troskliwe zwrócenie uwagi, że to, co może wydawać się neutralne czy wspierające w naszej ocenie, takim być nie musi w ocenie dziecka. Wielu moich klientów mierzyło się z podobnymi trudnościami, które wynikały z braku wystarczającej i obopólnie akceptowanej komunikacji, niezrozumieniu potrzeb i naruszeniu poczucia bezpieczeństwa w relacji rodzinnej. Dodatkowo okres dojrzewania (zmiany hormonalne, w neuroprzekaźnictwie) wpływa na zmiany zachowania, wyostrzając nawarstwiające się trudności, które zyskują na ekspresji. Być może coś stresującego wydarzyło się w życiu córki, co ona subiektywnie postrzega jako traumatycznego, i stąd pojawiają się kolejne objawy, jak niechęć czy lęk przed wyjazdem/separacją, zetknięciem się z czymś nowym. Kogo warto poszukać? Proponuję, by znaleźć specjalistę, który posługuje się metodą EMDR (terapia odwrażliwiania przy pomocy ruchu gałek ocznych) i technikami behawioralno-poznawczymi. Warto na dalszym etapie rozważyć konsultację u psychiatry, jednak proszę mieć na uwadze, że terapia EMDR wpływa na obszary mózgu dając efekty jak przy stosowaniu środków farmakologicznych.
Gdyby miała Pani lub córka jakieś pytania, proszę o wiadomość.
dr Monika Gmurek
warto rozważyć konsultację rodzinną, ponieważ zachowania dziecka mogą stanowić funkcję obronną i wypływać np.: ze sprzecznych oczekiwań Pani/Państwa (wpierw mobilizacji, o której niestety za mało wiadomo z opisu, a później z zachowania wynikającego z przeświadczenia, że jej wręcz "odbiło"; Pani oczekiwań, by kontynuowała naukę w Krakowie). To nie jest krytyka Pani/Państwa, lecz troskliwe zwrócenie uwagi, że to, co może wydawać się neutralne czy wspierające w naszej ocenie, takim być nie musi w ocenie dziecka. Wielu moich klientów mierzyło się z podobnymi trudnościami, które wynikały z braku wystarczającej i obopólnie akceptowanej komunikacji, niezrozumieniu potrzeb i naruszeniu poczucia bezpieczeństwa w relacji rodzinnej. Dodatkowo okres dojrzewania (zmiany hormonalne, w neuroprzekaźnictwie) wpływa na zmiany zachowania, wyostrzając nawarstwiające się trudności, które zyskują na ekspresji. Być może coś stresującego wydarzyło się w życiu córki, co ona subiektywnie postrzega jako traumatycznego, i stąd pojawiają się kolejne objawy, jak niechęć czy lęk przed wyjazdem/separacją, zetknięciem się z czymś nowym. Kogo warto poszukać? Proponuję, by znaleźć specjalistę, który posługuje się metodą EMDR (terapia odwrażliwiania przy pomocy ruchu gałek ocznych) i technikami behawioralno-poznawczymi. Warto na dalszym etapie rozważyć konsultację u psychiatry, jednak proszę mieć na uwadze, że terapia EMDR wpływa na obszary mózgu dając efekty jak przy stosowaniu środków farmakologicznych.
Gdyby miała Pani lub córka jakieś pytania, proszę o wiadomość.
dr Monika Gmurek
Szanowna Pani, warto byłoby rozważyć konsultację u psychologa i porozmawiać o tym co się dzieje i co pani córka czuje. Okres dojrzewania, burza hormonalna, stres związany z egzaminem, i na końcu wybór szkoły może być dla młodego człowieka zbyt dużym obciążeniem. Zwraca Pani uwagę, na etap dużej mobilizacji córki do nauki, obecnie na etap rekomendowanego odpuszczenia być może te komunikaty przez córę są inaczej interpretowane niż pani intencje. Z pani opisu wydaje się, że tak właśnie jest. Wspomina Pani że córka boi się wszystkiego co nowe, nie chce zawierać żadnych znajomości. Myślę, że w gabinecie psychologa ten wątek powinien być pogłębiony. Zwróciło moją uwagę w pani opisie stwierdzenie, że córka chce żeby wszystko było po staremu, faktem jest, że różnie ludzie reagują na zmianę jedni się cieszą bo widzą szansę, inni czują zagrożenie co wywołuje w nich lęk. Gdybym miała pani i córce coś doradzić, to myślę, że w pierwszym kroku warto byłoby skonsultować się z psychologiem. Serdecznie pozdrawiam Monika Jankowska
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.