Mam 17 lat i odkąd pamiętam jestem strasznie nieśmiała, bardzo mi to utrudnia życie. Czynności takie
4
odpowiedzi
Mam 17 lat i odkąd pamiętam jestem strasznie nieśmiała, bardzo mi to utrudnia życie. Czynności takie jak pójście do sklepu czy wyjście do kina powodują że cała się pocę i trzęsę. Unikam miejsc gdzie jest pełno ludzi, nie lubie wchodzić do pomieszczenia kiedy wszyscy już są na swoich miejscach. Boję się rozmawiać z ludzi, ponieważ denerwuje się, że powiem coś źle i ten ktoś będzie się śmiać ze mnie. Nieraz kiedy powiedziałam coś źle, powracałam do tego w myślach nawet po kilku miesiącach i wypomniałam to sobie. W szkole na lekcji nie odzywam się prawie w ogóle, nawet jak znam odpowiedz, gdyż nie lubie, jak ludzie skupiają na mnie uwagę, a kiedy przechodzę korytarzem szkolnym, mam wrażenie, że ludzie się na mnie patrzą i zaczynam zachowywać się dziwnie. Moja mama często się śmieje ze mnie i mówi, że nie poradzę sobie w życiu, jeżeli będę się wszystkiego bać, jednak ja próbuje się otworzyć, ale nie umiem. A jak jej powiedziałam, że chciałabym iść do psychologa, stwierdziła że mi nic nie pomoże i zaczęła mówić, że też kiedyś była nieśmiała, po prostu z tego wyrosła, stąd moje pytanie. Jest szansa, że uda mi się pokonać nieśmiałość, czy raczej spróbować wizyty u psychologa?
Dzień dobry, myślę, że w takiej sytuacji wizyta u psychologa lub na początek np. pedagoga szkolnego wniosłaby wiele dobrego w Twoje życie. Opisane przez Ciebie objawy mogą wskazywać na kształtowanie się fobii społecznej, która bardzo utrudnia "zwyczajne" codzienne funkcjonowanie. Pamiętaj o tym, że to, co się z Tobą dzieje nie świadczy o tym, że popadasz w paranoję czy odbiegasz od normy. Problem z którym się borykasz po prostu wymaga wsparcia (już na ten moment) osoby z zewnątrz. Pozdrawiam!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Mam poczucie, że objawy, które Pani opisuje, istotnie wpływają na Pani funkcjonowanie - dużo bardziej niż zwykła nieśmiałość.Jednakże stwierdzenie tego ze stuprocentową pewnością będzie możliwe dopiero podczas osobistej rozmowy w gabinecie. Warto, aby umówiła się Pani na spotkanie z psychoterapeutą, który wspólnie z Panią oceni poziom nasilenia Pani trudności oraz możliwe sposoby rozwiązania tego problemu. Proszę pamiętać, że to, co pomogło jednej osobie, niekoniecznie musi być najlepszym wyjściem dla kogoś innego - sprawa jest zawsze bardzo indywidualna. Być może tym, co jest Pani potrzebne, aby poczuć się lepiej, jest wsparcie psychologiczne lub psychoterapia. Kilka pierwszych spotkań z terapeutą (służących diagnozie problemu) rozwieje te wątpliwości i wówczas podejmie Pani decyzję, czy jest Pani gotowa uczestniczyć w psychoterapii oraz czy jest taka potrzeba. Pozdrawiam.
Uważam, że łatwiej będzie Pani łatwiej pracować nad sobą pod okiem specjalisty. Zachęcam do kontaktu z psychologiem, psychoterapeutą. Pozdrawiam.
Objawy o których Pani wspomina utrudniają Pani funkcjonowanie na codzień, więc warto udać się na terapię do psychoterapeuty. Pozdrawiam Piotr Włodarczyk
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.