Mam 17 lat i zwracam się o poradę, ponieważ zastanawiam się nad zgłoszeniem do psychiatry lub psycho
3
odpowiedzi
Mam 17 lat i zwracam się o poradę, ponieważ zastanawiam się nad zgłoszeniem do psychiatry lub psychologa. Podejrzewam u siebie depresję. Ogólnie opisując od jakiś 7 miesięcy odczuwam nieustanny smutek, nie widzę dla siebie przyszłości. Od ok. 3 tygodni nasiliły się pewne problemy. Przede wszystkim nie mam na nic ochoty i energii. Mam również duże problemy z koncentracją, które utrudniają mi naukę czy nawet przeczytanie książki lub obejrzenie czegoś. Właściwie od kiedy pamiętam nienawidzę siebie, co zapewne spowodowało, że od ok. 6 lat samookaleczam się. Od dłuższego czasu odczuwam ciężar na klatce piersiowej, nieustanne bóle głowy, a czasami przeradza się to w bezpodstawny stres, lęk. Codziennie myślę o śmierci. Od 4 miesięcy występuje u mnie bardzo atypowa miesiączka. Nie mam większych problemów ze snem, jednak w ciągu dnia "kleją mi się oczy". Odczuwam również dziwne uczucie "bycia za mgłą", jakbym odcinała się od rzeczywistości. Rzeczą, która odciąga mnie od udania się do specjalisty jest to, że niekoniecznie mam tak cały dzień, np. czasami na pół dnia czuję się normalnie, ale tego samego dnia to wraca. Nie chciałabym nikogo bezpodstawnie alarmować, gdyż nikomu nie mówiłam jak się czuję. Dlatego zwracam się o radę. Czy to może być depresja i czy powinnam udać się do psychiatry lub psychologa. Dodam, że jestem zamkniętą osobą i chowam uczucia, uważam że terapia bez leków nic nie da, więc czy powinnam iść od razu do psychiatry?
Z góry dziękuję za pomoc.
Z góry dziękuję za pomoc.
Opisywane przez Panią objawy mogą świadczyć o zaburzeniach psychologicznych, o różnym podłożu. To, że nie trwają one cały czas, ale utrzymują się od około 7 miesięcy,w dodatku dezorganizują Pani życie i wpływają na samookaleczanie się, świadczy o początkach zaburzeń z pogranicza depresji i wymagają leczenia. Może być także skutkiem ubocznym przyjmowanych substancji lub niektórych chorób somatycznych. Jednak w celu postawienia dokładnej diagnozy i właściwego leczenia, konieczna jest wizyta u psychologa lub psychiatry. Najczęściej podejmuje się leczenie dwutorowe - lekarz psychiatra przepisuje leki. Jednak zanim zaczną one działać, powinna Pani otrzymać także wsparcie psychologiczne. Kiedy lekarstwa zaczną działać na Pani nastrój, terapia psychologiczna pomoże Pani odnaleźć siebie i ułożyć sobie życie bez leków. Proszę zatem nie zwlekać, gdyż nieleczone zaburzenia psychiczne mogą przekształcić się w trwałe powikłania, które coraz trudniej jest leczyć. Jest Pani na początku drogi-to od Pani zależy, jak będą dalej toczyć się Pani losy. Życzę siły, Dominika Wieland-Lenczowska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam. Z powyższego opisu wynika, że problem jest poważny. Sugeruje rozważenie podjęcia długoterminowej psychoterapii i w razie potrzeby odbycie konsultacji psychiatrycznej. Pozdrawiam, Angelika Urban
Witam, rozumiem, że opisywany stan jest uciążliwy i budzi nie pokuj. Proszę zadbać o siebie i skorzystać ze wspomnianego wsparcia. Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.