Mam 18 lat i od kiedy pamiętam, ciepie na ataki paniki. Nie umiem zapanować na własnymi myślami, prz

Mam 18 lat i od kiedy pamiętam, ciepie na ataki paniki. Nie umiem zapanować na własnymi myślami, przychodzą znikąd. A właściwie ta jedna myśl, o tym , ze będę martwa. Nie umiem nad nia zapanować, zjawia sie nawet przy najnormalniejszych czynnościach, wszystko sprowadza się do tego. Jednak nie boję się samej smierci jako procesu tylko raczej faktu zniknięcia z tego świata, przeobrażenia się w nicość, po prostu nie bycia. Nie boję się jej, ale świadomość, że nastąpi i jej nieodwracalna a ja nie moge nic z tym zrobić doprowadza mnie do takiego stanu, ze nie moge oddychać, zaczynam krzyczeć oraz dostaję biegunki. Średnio co noc. Bylam z tym u lekarza psychiatry ale on przepisał mi leki, a ja nie chcę polegać na pigułce. Czy dzięki terapii zyskam coś więcej niz uświadomienie sobie przyczyny mojego strachu którą już znam? Czuję się naprawdę wykończna już tym wszystkim, a wszedzie znajduję tylko wiedzę ogolną.