Mam 19 lat mam dziewczynę od roku ale nie mam swoich znajomych których ona ma. Swoich straciłem rok

Dziękuję za podzielenie się swoją historią. Twoje uczucia są ważne i zrozumiałe. To, co przeżywasz, jest trudne, ale istnieją kroki, które możesz podjąć, aby poprawić swoją sytuację. Oto kilka sugestii:
1. Pracuj nad Samoakceptacją
Zrozumienie Siebie: Przyjrzyj się swoim myślom i uczuciom. Często obwinianie się i niska samoocena wynikają z negatywnych przekonań o sobie, które mogą być nieprawdziwe lub przesadzone.
Pozytywne Myślenie: Staraj się świadomie skupiać na swoich pozytywnych cechach i osiągnięciach. Pamiętaj, że każdy ma swoje unikalne talenty i mocne strony.
2. Rozwijanie Sieci Społecznej
Znajdź Nowe Zainteresowania: Poszukaj grup lub zajęć, które Cię interesują. To może być hobby, sport, wolontariat czy cokolwiek, co sprawia Ci radość. W takich miejscach łatwiej jest nawiązać nowe znajomości.
Zwróć Się do Starych Znajomych: Jeśli to możliwe, spróbuj odbudować stare przyjaźnie. Czasem warto wyciągnąć rękę do dawnych znajomych i spróbować nawiązać kontakt na nowo.
3. Budowanie Relacji z Dziewczyną
Komunikacja: Rozmawiaj otwarcie z dziewczyną o swoich uczuciach. Możliwe, że ona nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo jesteś samotny i jak to wpływa na Twoje samopoczucie.
Wspólne Spędzanie Czasu: Staraj się włączyć do jej kręgu znajomych. Może być to trudne na początku, ale jeśli wykażesz zainteresowanie i otwartość, z czasem mogą Cię zaakceptować.
4. Wsparcie Psychiczne
Terapia: Skonsultuj się z terapeutą, który może pomóc Ci przepracować trudne emocje, nauczyć technik radzenia sobie z niską samooceną i poprawić samopoczucie. Jeżeli zdecydujesz się szukać pomocy, zapraszam Cię na spotkanie online.
5. Zdrowie Fizyczne i Psychiczne
Aktywność Fizyczna: Regularne ćwiczenia mogą pomóc w poprawie nastroju i samooceny. Nawet codzienne spacery mogą przynieść korzyści.
Zdrowa Dieta i Sen: Dbaj o zdrową dietę i regularny sen. Oba te elementy mają ogromny wpływ na Twoje samopoczucie i energię.
Pamiętaj, że zmiana wymaga czasu i cierpliwości. Ważne jest, aby podjąć pierwsze kroki i stopniowo wprowadzać zmiany w swoim życiu. Jeśli będziesz potrzebować dalszego wsparcia, nie wahaj się sięgnąć po pomoc.

Pisze Pan, że angażując się w związek zrezygnował Pan z relacji z innymi na rzecz dziewczyny. Pańska dziewczyna natomiast utrzymuje je zarówno z Panem jak i innymi, co zdaje się być powodem Pańskiego smutku, a może też frustracji, że musi się Pan dzielić nią z innym. Zdaje się, że ulokował Pan bardzo dużo oczekiwań i nadziei w tej relacji przyjmując być może, że tylko w niej mogą być one w pełni zaspokojone. Trudno Panu doświadczać pozytywnych emocji, kiedy zostaje Pan sam ze sobą, jakby było to w pełni zależne i jedynie możliwe z udziałem i w obecności innych. Sam dla siebie czuje się Pan nieatrakcyjny, niewartoś, chociaż miał Pan i ma relację, w których jest Pan dla innych atrakcyjny. ciowy Kiedy widzi Pan, że Pańska dziewczyna spędza czas z innymi staje się Pan nieszczęśliwy i chowa się Pan pod kołdrą użalając się nad swoim losem. U podstaw użalania się nad sobą leży nasz sposób myślenia na temat siebie oraz oczekiwania, jak powinien w stosunku do nas działać świat, jak powinno układać się nasze życie i jak powinni traktować nas inni. Niestety to prosty sposób, aby popaść w bezradność i stracić poczucie kontroli nad własnym życiem. To stan, który trzyma nas w miejscu pozbawiając możliwości wzięcia odpowiedzialności za swoje czyny i działania, a w konsekwencji za uczucia, które się w związku z nimi (lub ich brakiem) pojawiają. Pisze Pan o “słabym kontakcie z rodzicami”, być może w jakimś stopniu relacja z nimi lub innymi ważnymi w Pana życiu osobami ukształtowała w Panu myślenie o sobie samym i swoich możliwościach. Np to jak rodzice zwracali/ zwracają się do Pana, jak oceniają Pana i Pana możliwości - czy wierzą w Pana, wspierają w dążeniach czy raczej wątpią, krytykują? Może warto przyjrzeć się tej relacji i zaobserwować czyimi oczami patrzy Pan na siebie? Czy to co Pan sam o sobie myśli i jak się Pan ocenia pochodzi od Pana czy może jest echem pobrzmiewającym z innych ważnych dla Pana relacji z bliskimi/ ważnymi osobami z Pana życia. Niekiedy taka autoanaliza może pomóc nam w rozpoznaniu przyczyn swojego myślenia o sobie i świecie. Czasami w pojedynkę może być to trudne, wtedy pomocny może być kontakt z psychologiem / psychoterapeutą, który pomoże Panu rozpoznać i przepracować niekorzystne wzorce przyczyniające się do odczuwanego dyskomfortu kiedy zostaje Pan sam ze sobą.
Życzę dużo determinacji i ciekawości w poznawaniu siebie.

Zachęcam do konsultacji psychologicznej, ponieważ pisze Pan o swoim zdrowiu psychicznym, które ocenia Pan niezbyt dobrze. Warto skupić się na Panu i Pana potrzebach akceptacji samego siebie oraz popracować z poczuciem winy.

Dziękuję serdecznie za podzielenie się swoim doświadczeniem. Uważam, że pierwszy krok w kierunku samopomocy, jakim jest zauważenie trudności, został już podjęty. Zachęcam do skorzystania z konsultacji psychologicznej, gdzie wspólnie będziecie mogli przeanalizować te trudności i poszukać potencjalnych rozwiązań.

Życzę wszystkiego dobrego.