Mam 2 synów jeden z nich ma kombinacje chorób, ponieważ ma ADHD, cechy autystyczne i cechy aspargera

Mam 2 synów jeden z nich ma kombinacje chorób, ponieważ ma ADHD, cechy autystyczne i cechy aspargera jeden psycholog i jeden psychiatra mówi że podejrzewa schizofrenie. Jak patrzę na mojego męża na ten ideał sprzed kilkunastu lat też stwierdzam że właśnie ma to co syn. Jest mi w życiu strasznie źle nie mam z kim gadać bo z mężem i synami nie idzie rozmawiać. Mama mówi że nie trzeba było tak się spieszyć. Ale przed ślubem mąż był ideał zresztą jak każdy. Naprawdę straciłam całą chęć do życia. Nie chce mi się żyć, nie, nie mam żadnych myśli samobójczych po prostu nie chce mi się zupełnie nic. I czekam na zejście z tego świata. Nie widzę w tym życiu nic z czego mogłabym być zadowolona. Chłopaki nie chcą się uczyć idzie dostać szału. Zawsze marzyłam o córeczce i wstyd się przyznać kiedy jakaś znajoma urodzi dziewczynkę ja wpadam w depresję i jeszcze bardziej nienawidzę mojego i tak znienawidzonego męża i robię się bardzo złośliwa dla synów. Oczywiście oni nie wiedzą o moim niespelnionym marzeniu i nigdy bym im nie powiedziała nie chce by czuli się niekochani bo to nieprawda kocham ich. Ale mam za złe Bogu w którego przestaje wierzyć, że zselal na mnie męża, chorobę syna i to że ze wszystkimi problemami jestem sama, bo mąż tylko drze się na dzieci i w niczym nigdy mi przy nich nie pomaga, a jeszcze obwinia mnie za ich zachowanie. A co najgorsze przy naszych znajomych ich dziećmi zajmuje się idealnie. Wyrywam buty żeby ich dzieciom je ubrać bierze na ręce nosi A naszych nienawidzi. Ciągle tylko słyszę będziesz mieć 18 lat wyjaz z domu, zapomni że Ci na coś dam kasę sam se zarób, nie znam w tych czasach takiego taty który jest tak zimno nastawiony do swoich dzieci. W mojej rodzinie o dzieci się walczy jak o lwy A mąż by własne dzieci rozszarpal. Nie mam już sił naprawdę.