Mam 20 lat i od zawszę czułam. Się trochę inna, miałam problem z bliższymi kontaktami z innymi ludźm

8 odpowiedzi
Mam 20 lat i od zawszę czułam. Się trochę inna, miałam problem z bliższymi kontaktami z innymi ludźmi oraz z gwałtownymi zmianami nastrój jednak nie na tyle by przeszkadzało mi to w funkcjonowaniu w społeczeństwie. Rok temu po skończeniu liceum napadły mnie myśli o tyn co będzie później i strach i obawa z tym związana. Byłam w takim nastroju dosyć długi czas więc stwierdziłam, że pójdę do psychologa klinicznego, po wywiadzie i testach stwierdził u mnie zaburzenia osobowości, przy podawaniu diagnozy powiedział że jestem dobrze przystosowana więc z wizytą u psychologa mogę poczekać. Stwierdziłam, że sama sobie pomogę jednak nie dałam sobie rady. Zmiana środowiska, mała pewność siebie, skomplikowany bardzo negatywny związek, nie zamknięte sprawy z przeszłości oraz zbyt wygórowane ambicję sprawiły że ten rok był bardzo trudny. Muszę zaznaczyć nie jestem od niczego uzależniona i nigdy nie byłam (jedynie podczas stresu "zajadam" go), nie miałam próby samobójczej ani o samobójstwie nie myślę. (1)Chciała bym się spytać czy jest jakaś szansa "wyleczyć" to? Jednocześnie akceptuję tą przypadłość, jednak wachania nastroju są strasznie męczące w tak intensywnych odsłonach.(2) Drugie pytanie to jaka terapia jest najbardziej skuteczna w tym wypadku i jak długo (mniej więcej) może to potrwać?
Dziękuję za odpowiedzi :)
Witam,
Podany przez Panią opis, rzeczywiście może być spojny z diagnoza zaburzeń osobowości. Jednak, aby mieć pewność najlepiej wybrać się właśnie do psychologa. Zaburzenia takie leczy się poprzez psychoterapię, jednym z nurtów specjalizujących się w tego typu pracy jest nurt psychodynamiczny. Najlepiej właśnie poszukać takiego terapeuty w Pani miejscu zamieszkania. Jeśli chodzi o czas trwania terapii to ciężko jest powiedzieć na wstępnie ile ona potrwa. Proszę się jedna nastawić na terapię długoterminową, nawet kilkuletnia. Struktury osobowości są "głęboko zakorzenione" więc aby je zmienić potrzeba czasu i pracy.
Życzę powodzenia,
Paulina Stelmachowska

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,

zaburzenia osobowości można leczyć psychoterapią. Dobrze, że wie Pani o tym problemie już teraz, kiedy jest Pani młoda i że chce Pani coś z tym zrobić - to dobrze wróży powodzeniu terapii. Ponieważ chodzi tutaj o zmianę osobowości, trzeba się nastawić na długoterminową terapię, czyli powyżej roku. Wybór nurtu terapeutycznego ma drugorzędne znaczenie wobec wyboru terapeuty. Proszę poszukać osoby, która ma kwalifikacje, doświadczenie w zawodzie i terapii zaburzeń osobowości - proszę o to wprost zapytać przez telefon lub na pierwszej konsultacji. I co najważniejsze proszę sprawdzić, czy dobrze się Pani czuje z tą osobą, bo bez tego trudno będzie Pani pracować na terapii. Jeśli nie trafi Pani za pierwszym razem na odpowiedniego terapeutę proszę się nie zrażać i spróbować ponownie - całe życie przed Panią i warto włożyć wysiłek w to żeby żyło się Pani lepiej.

Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Dzien dobry , sadze z Pani opisu że problem zaburzen osobowosci u Pani ma związek z zaburzeniami w okresie dojrzewania i socjalizujacymi wzorami że tak Pania zdiagnozowano.Zauwazylam jednak ,ze mowi Pani o gorszym funkcjonowaniu w rolach.Miewa Pani gorszy nastroj.Nalezaloby odbyc ponowna konsultacje u psychologa i ocenic obszary w ktorych sobie Pani radzi oraz te ktore sa chore.Na pewno nie przejawia Pani problemow duzuch adaptacyjnych .Nie nalezy panikowac myślę ze zbytnio sie Pani zraza izniecheca ocenami testowymi.Prosze starac sie sobie pomoc .Psycholog potrafi ocenic co nalezy leczyc a co zostawic gdyz jest Pani mloda osoba i dopiero ukonczyla liceum.Wazne sa kwestie wyboru dalszej drogi oraz separacji i indywiduacji by stawac sie doroslym.Pozdrawiam.i zapraszam do gabinetu.Tamara Bogdanowicz , psycholog, Krakow.
Witam, na wstępnie chcę powiedzieć , że jestem pod wrażeniem tak szybkiej reakcji z Pani strony (wizyta u psychologa), oraz dużej samoświadomości. Opisuje Pani trudny moment w swoim życiu, zakończenie jednego etapu i początek kolejnego, w którym jest dużo niewiadomych. A usłyszana diagnoza powoduje większy strach. W odpowiedzi na Pani pytania to co do podejścia terapeutycznego uważam , że to drugorzędna sprawa, ważniejsze jest by w kontakcie z wybranym przez Panią specjalistą czuła się Pani bezpiecznie i pojawiło sie zaufanie. Co do czasu terapii to jest to sprawa bardzo indywidualna i trudna do przewidzenia. Pyta też Pani czy da sie to wyleczyć i rozumiem ze ma Pani tu na myśli stan w którym pojawi sie spokój i stabilność , uczucie zrozumienia i panowania nad sytuacją? Są to obszary nad którymi zdecydowanie da sie pracować i wypracować komfortowe dla Pani standardy. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia
Monika Antoniewska
Witam, po kilku kluczowych słowach (np. od zawsze czułam się....) wnioskuję, że może chodzić o schematy poznawczo-emocjonalne, a więc kwestie osobowości. Oczywiście pewne kwestie jak obawa o przyszłość są naturalne. Jednak niepokoi mnie, że negatywny nastrój przeciąga się u Pani w czasie. Niezmiernie godne podziwu jest, że jest Pani tak świadoma w tym wieku i szuka pomocy. Wydaje mi się, że dobrym kierunkiem mogłaby okazać się w Pani przypadku terapia schematów, oprócz głębszej pracy emocjonalnej, pomaga domknąć sprawy przeszłości (o których również Pani wspomina). W przypadku kiedy problemy nie są zbyt głębokie (a po opinii psychologa i opisie Pani funkcjonowania na to wygląda) terapie może potrwać krócej np. kilka miesięcy. Pozdrawiam serdecznie Ewelina Brzostowska
Witam. Aby dokonać zmian w obrębie osobowości, zachowania czy radzenia sobie z emocjami wskazana jest psychoterapia. W Pani przypadku polecana jest psychoterapia psychodynamiczna, trwa minimum dwa lata. Ma bardzo dobre wyniki w leczeniu zaburzeń osobowości. Pozdrawiam
Witam zależy Pani aby mieć spójność w myśli uczuciach i zachowaniu. Nie szukałam bym zbyt mocnych ocen bardziej zachęcam do konsultacji ze specjalistą. Może warto spróbować terapii poznawczo behawioralnej.
Szanowna Pani, bardzo dziekuje za ciekawy list i tak bogaty wglad w swoja sytuacje oraz autorefleksje. Z takim zasobami, jakie Pani posiada zdecydowanie warto kontynuowac, czy usystematyzowac diagnoze poprzez zastosowanie wystandaryzowanych narzedzi, oraz pomyslec o terapii w nurcie humanistycznym, badz poznawczo-bahawioralnym. Wedlug mnie, nalezaloby sie przyjzec Pani obawom dotyczacym funkcjonowania w relacjach, (fobii spolecznej). Moze byc to problem wtorny, ktory pojawil sie w wyniku, np.zaburzen depresyjnych. Zachecam takze rozwazenie udzialu w treningu asertywnosci, pracy nad poczuciem wartosci. U Pani mamy do czynienia z roznymi aspekatmi i wymiarami. Przed orzeczeniem zaburzen osobowisci, (z ktorymi z powodzeniem pracuje sie, o ile praca jest systematyczna i konsekwentna), nalezaloby etap po etapie poodkrywac wszystkie zgaszane przez Pania dysfunkcjonalne mysli i dzialania, zeby odkryc, ktory problem jest wtorny, ktory pierwotny i co z czego wynika.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.

Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.