Mam 23 lata, diagnozuję u siebie następującę przypadłości i piszę z pytaniem czy mogą one wszystkie

Mam 23 lata, diagnozuję u siebie następującę przypadłości i piszę z pytaniem czy mogą one wszystkie występować z sobą jednocześnie? Jeśli nie to co z czym się wyklucza? Czy depresja mogła wywołać zaburzenia osobowości bądź zaburzenia osobowości przyczynić się do depresji? Jeśli te moje diagnozy okazałyby się prawdziwe to czy farmakoterapia byłaby dla mnie wskazana? Czy powinnam się pilnie wybrać do psychiatry? Czy może powinnam zacząć od psychologa? Oto moje dolegliwości i prawdopodobne zaburzenia:

- Depresja (ewentualnie dystymia, bo objawy trwają długo mniej wiecej 4 lata, rosną w intensywnosci z czasem) - w skali Becka 30 na 63 pkt, w skali Hamiltona (tak wiem, nie powinno się jej robić samodzielnie) 17 pkt, w skali CES-D objawy ciężkiej depresji, w innych testach rowniez ciężka depresja badź granica umiarkowanej z ciężką; hipersomnia, nigdy nie budzę się niewyspana nawet po kilkunastu godzinach snu, brak energii, codzienne zmęczenie (EEG prawidłowe, wykluczone choroby tarczycy, cukier w normie); brak apetytu rano z niewyspania, czesto mdłości, w resztę dnia nieco obnizony apetyt, ale waga stała (za wyjątkiem dni silnego stresu jednak szybko wraca do normy); najgorzej się czuję rano, lubię ciemność; codzienne czynności są coraz cięższe; codziennie ból kręgosłupa i częsty ból głowy; libido zerowe; czesto drażliwosc, placz i obniżony nastrój; coś tam mnie jeszcze cieszy w życiu, ale coraz mniej i w niedużym stopniu, by w ogole cieszyło to musi być coś coraz bardziej wyszukane, male rzeczy totalnie nie cieszą; relacje z ludźmi ograniczam, czuję się rozumiana jedynie przez przyjaciela, który rowniez diagnozuje u siebie depresję i zaburzenia osobowości; samoocena wysoka zwlaszcza jesli chodzi o wyglad, poki co i tak w miarę ok, bo jest wyglad i pieniadze, lek przed przyszłością, wrecz widze brak perspektyw, obawiam się i czuję, ze nie bede super zarabiac i że może nigdy się nie udać być na swoim oraz nigdy nie stworzę z nikim stałego i szczęśliwego związku, ogólny pesymizm i brak sensu; myśli samobójczych brak, na pewno chciałabym dać szanse leczeniu oraz nie chcę zostawiać kota i rodziców, jestem jedynaczką plus póki jest wygląd, mlodosc i pieniadze czyli jakieś tam wartości w których jest dobrze to jeszcze jest znośnie.
- Zespół stresu pourazowego (minelo już troche ponad miesiąc od tego wydarzenia, mam poczucie winy, ciagle wracam do tego, ze zrobiłam tak a nie inaczej, flashbacki, koszmarne sny, nie umiem w swoim zakresie przepracować tego, co się stało, unikam wszyatkiego co kojarzy się z tamtym wydarzeniem, tamtym dniem)
- Nerwica żołądka (w silnym stresie, objawy 2-3 dni przed stresujacym dniem, w dniu stresującym biegunka, mdlosci czasem wymioty, skurcze i ból brzucha + potliwość rąk oraz uczucie, ze jest mi słabo i mogę zemdleć)
- Osobowość paranoiczna
- Osobowość histrioniczna (uwielbiam przyciągać spojrzenia i wyglądać seksownie, bo tak jest pieknie, ale zupełnie nie kojarzy i nie wiąże mi sie to z seksem)
- Osobowość dyssocjalna (tak, ale brzydzę się przestępstwami czy kradzieżą i nie jest też tak, ze zupełnie nie mam poczucia winy ani empatii, jednak empatię mam głównie dla biednych zwierząt i dla bliskich osób, innym osobom wrecz życzę zle i cieszą mnie ich nieszczęścia)
- Osobowość chwiejna emocjonalnie (raczej typ impulsywny, chociaż z borderline też dużo pasuje)
- Osobowość narcystyczna
- Fobie: telefonofobia, hemofobia