Mam 23 lata, zawód, prace, znajomych, rodzine, dziewczynę, pasje. Od dłuższego czasu, odkąd pamietam

Mam 23 lata, zawód, prace, znajomych, rodzine, dziewczynę, pasje. Od dłuższego czasu, odkąd pamietam, jestem bardzo samokrytyczny nie potrafię się niczym cieszyć i wymagam od siebie za duzo nie potrafiąc doceniać swoich małych sukcesów. Czasami rozmawiam sam, ze sobą, często sobie tłumacze różne rzeczy, czasami mam wrażenie, ze jest tam więcej niż jedno ja. Mam takie natłoku rożnych myśli, czasem dyskutuje ze sobą i nie potrafię tego powstrzymać. Mam ogromne wachania nastrojów od depresji po (nazywam to napalelniem) mam problem z kłamaniem nie potrafię się przyznać do błędu. Nawet w bardzo głupich sprawach jednak czasami jestem szczery so bólu i potrafię się przyznac do wszystkiego. Jestem bardzo wstydliwy, ale super udaje pewność siebie. Często w dziwnych sytuacjach ogarnia mnie panika, strach(jakiś dźwięk, obraz) ostatnio tez często rozdrapuje rany po śmierci ojca(znalazłem go martwego jak miałem 7 lat) w domu nigdy nie było patologii ale ledwo wiązaliśmy koniec z końcem.(zawsze miałem co jeść i czyste ubrania). Często udaje, ze jest wszystko w porządku nie chce nikogo obarczać itd. Potem jednak zrzucam na kogoś cały ciężar,później mam wyrzuty sumienia co zrobiłem, a na koniec jeszcze potrafię się na kimś wyżyć. Bardzo często mam myśli samobójcze, po czym jest super o chce się żyć wszystko ma sens. Często doszukuje się ukrytych intencji u ludzi i nikomu nie potrafię zaufać, nawet sobie. Jestem nadpobudliwy (prawie cały czas macham nogami i muszę mieć co zrobić z rękami). Na ta chwile to mi przychodzi do głowy, duzo więcej rzeczy w sobie mi przeszkadza. Mianowicie, do jakiego typu specjalizacji lekarza powinienem się udać? Dodam, ze czasami pale marichuane żeby zasnąć, mam tez ogromne problemy ze snem.