Mam 25 lat, od 7 lat jestem w szczęśliwym związku. Kocham mojego narzeczonego, ale moim problemem je

2 odpowiedzi
Mam 25 lat, od 7 lat jestem w szczęśliwym związku. Kocham mojego narzeczonego, ale moim problemem jest to, że podoba mi się adoracja ze strony innych mężczyzn. Kiedy widzę, że ktoś okazuje mną zainteresowanie, to chcę go jeszcze więcej. Nie flirtuję z nimi, bardziej dzieje się to w mojej głowie lub "przypominam o sobie". Kiedy jeden facet pokazał, że się o mnie martwi i chce mi pomagać, był dla mnie dobry, to poczułam do tej osoby pewnego rodzaju przywiązanie. Chciałam się do niego przytulić. Czułam taką więź jaką mogłabym mieć z bratem, ale oprócz tego chciałam mu się też podobać. Ładnie się ubierałam, zerkałam, żeby zwrócić na siebie uwagę. Nie podobał mi się on z wyglądu, nie czułam do niego nic romantycznego czy erotycznego. Nie interesowałam się za bardzo nim jako osobą, nie byłam zazdrosna gdy znalazł dziewczynę. Tylko przez to, ze chciałam mu się podobać i czułam jakieś "dziecinne przywiązanie" i euforię, zaczęłam myśleć, że to on mi się podoba. Mimo, że jakoś tego nie czułam. Kiedy jakiś facet już zapraszał mnie na kawę czy chciał coś więcej, od razu odmawiałam. Zastanawiam się czy chęć bycia adorowaną przez mężczyzn i ich opieki, mimo że mam swojego ukochanego, mogłoby wynikać z braku ojca w dzieciństwie. Proszę o pomoc, bo mam mocne poczucie winy, że poświęcam jakąkolwiek uwagę innym facetem niż swojemu, mimo że tylko do swojego faktycznie poczułam "to coś".
To, co opisujesz, może mieć różne źródła, ciężko będzie poznać przyczynę bez wejścia w proces terapeutyczny i poznania Twojej historii życia. Poniżej znajdziesz kilka punktów, które mogą pomóc zrozumieć Twoje odczucia i sytuację:

1.Potrzeba uznania i uwagi:
Jest zupełnie naturalne, że ludzie lubią być doceniani i zauważani przez innych. Może to wynikać z potrzeby potwierdzenia własnej wartości i atrakcyjności.
2. Brak ojca w dzieciństwie:
Brak ojca w dzieciństwie może wpływać na rozwój emocjonalny i relacje w dorosłym życiu. Może prowadzić do poszukiwania męskiej uwagi i aprobaty, co jest próbą zaspokojenia niezaspokojonych potrzeb z dzieciństwa. Ale też nie musi tak być.
3. Granice w relacjach:
Ważne jest, aby rozróżniać fantazje od rzeczywistości. Jak sama wspomniałaś, nie flirtujesz aktywnie z innymi mężczyznami ani nie angażujesz się w romantyczne relacje poza swoim związkiem. To pokazuje, że potrafisz zachować granice.
4. Samorefleksja i zrozumienie siebie:
Analizowanie swoich uczuć i motywacji jest kluczowe. Zastanów się, czego naprawdę szukasz w adoracji innych mężczyzn. Może to być potrzeba potwierdzenia własnej wartości, której nie czujesz w pełni, nawet będąc w szczęśliwym związku.
5. Rozmowa z partnerem:
Jeśli masz silne poczucie winy, warto porozmawiać o tym ze swoim narzeczonym. Szczera rozmowa może pomóc w zrozumieniu i wspólnym rozwiązaniu problemu. Może również zmniejszyć Twoje poczucie winy.
6.Profesjonalna pomoc:
Rozważ skonsultowanie się z terapeutą lub psychologiem. Profesjonalna pomoc może pomóc w głębszym zrozumieniu siebie, swoich potrzeb i motywacji oraz w wypracowaniu strategii radzenia sobie z tymi uczuciami.
7.Akceptacja siebie:
Pamiętaj, że to, co czujesz, nie jest z natury złe. Ważne jest, aby zaakceptować swoje uczucia, zrozumieć je i podejść do nich w sposób, który nie zaszkodzi Twojemu związkowi ani Tobie samej.
Każdy człowiek jest złożony i ma różnorodne potrzeby emocjonalne. Kluczem jest zrozumienie, skąd te potrzeby się biorą i jak można je zaspokajać w sposób zdrowy i konstruktywny.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Chęć podobania się i adoracji jest z jednej strony absolutnie naturalna, instynktowna i nie musi prowadzić do niczego więcej. Bardzo dobrze, że stawia Pani granice i stara się nie flirtować. Poświęcanie zbyt dużej uwagi innym mężczyznom częściowo może być też związane z czynnikami takimi jak np. brak ojca w dzieciństwie, czy niepewność w zakresie poczucia wartości. Z dyskomfortem, poczuciem winy i chęcią lepszego zrozumienia siebie można pracować w procesie terapeutycznym. Zapraszam.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.