Mam 26 lat i ogromny problem najprawdopodobniej natury psychicznej, z którym nie potrafię sobie pora

Szanowna Pani,
z opisu wynika, że mierzy się Pani z dysfunkcją seksualną określaną jako pochwica. To dobrze, że czytała Pani na ten temat. Pozwolę sobie w skrócie przedstawić kilka przydatnych informacji, a na końcu zamieścić wskazówki co do leczenia.
Kiedy mamy do czynienia z dysfunkcją?
Otóż wówczas, gdy zostaną spełnione ogólne kryteria opisane w ICD-10 (Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych), tj.:
1. Osoba nie jest zdolna do uczestniczenia w związkach seksualnych odpowiednio do swych pragnień.
2. Dysfunkcja występuje często, lecz w pewnych sytuacjach może się nie ujawniać.
3. Dysfunkcja występowała przez co najmniej 6 miesięcy.
4. Dysfunkcji nie można przypisać innym zaburzeniom psychicznym i zaburzeniom zachowania wg ICD-10 ani schorzeniom somatycznym (jak zaburzenia endokrynologiczne) czy farmakoterapii.
W przypadku pochwicy występuje mimowolny skurcz mięśni okołopochwowych, niepozwalający lub utrudniający wprowadzenie członka do pochwy jako reakcja na:
1. Próbę wprowadzenia członka
2. Próbę wprowadzenia palca, przedmiotu
3. Przewidywanie penetracji pochwy
4. Myśl o penetracji pochwy
Wiąże się z występowaniem ruchów obronnych ciała:

1. Przywodzenie ud
2. Lordoza (wygięcie w łuk) kręgosłupa lędźwiowego
3. Oderwanie pośladków od podłoża
4. Odchylenie głowy do tyłu
5. Dyslokacja całego ciała
Dysfunkcja przybiera jedną z następujących postaci:
1. prawidłowa reakcja nigdy nie występowała (pochwica pierwotna)
2. pochwica rozwinęła się po okresie względnie prawidłowej reakcji (pochwica wtórna):
(a) gdy nie jest podejmowane wprowadzenie do pochwy, reakcja seksualna może być prawidłowa.
(b) jakakolwiek próba kontaktu seksualnego prowadzi do uogólnionej obawy i dążenia do uniknięcia wprowadzenia członka do pochwy (np. skurcz mięśni przywodzących ud).

Co może być przyczyną pochwicy?
• Reakcja na lęk
 Przed bólem związanym z defloracją (rozdziewiczeniem)
 Przed bólem związanym ze spółkowaniem
 Przed ciążą
 Przed naruszeniem ciała
 Że pochwa jest “zbyt wąska”, aby wszedł członek

• Objaw nieprawidłowego rozwoju psychoseksualnego
• Skłonności homoseksualne
• Bolesność w miednicy małej
• Reakcja na doznane zgwałcenie
• Urazowe pierwsze doświadczenia seksualne
• Nieakceptacja partnera seksualnego
 Zbyt delikatny, pasywny partner
 Z zaburzeniami wytrysku
 Z impotencją

Jak leczyć pochwicę?
Warto udać się do specjalisty – lekarza-seksuologa, który po zebraniu wywiadu, może dokonać w bezpiecznej i przyjaznej atmosferze niezbędnych badań, by określić przyczynę pochwicy i wdrożyć dopasowane do konkretnej osoby leczenie zw. m.in. z korygowaniem wyobrażenia osoby na temat penetracji, niebezpieczeństw z tym związanych, pokazaniem schematów anatomicznych, wyjaśnianiu stosunku kobiety do seksualności, sugestiami uspokajającymi, relaksacją i odwrażliwianiem. Mogą być zalecane treningi funkcjonalne Masters i Johnson (kobieta sama czy to z partnerem bada własne genitalia w lustrze, próbując wprowadzać małe przedmioty a kończąc na członku. Ćwiczenia wykonuje się w domu przy użyciu dylatorów o średnicy od ołówka po średnicę członka. Kobieta powinna wprowadzać dylator kilka razy dziennie pozostawiając go na kilkanaście minut. Zamiast dylatorów można używać palców swoich czy partnera).
Typowy czas leczenia nie przekracza 4 tygodni, o ile przyczyną pochwicy nie jest uraz psychiczny – wówczas psychoterapia może trwać dłużej.

Co jest ważne na drodze do wyleczenia?
1. motywacja własna
2. prawidłowe libido
3. zdolność do orgazmu
4. miłość do partnera
5. współdziałanie i wsparcie partnera

Jeśli mieszka/ją Pani/Państwo w Warszawie lub okolicach warto udać się do dr Sławomira Jakimy do Poradni Seksuologicznej i Patologii Współżycia Centrum Psychoterapii Szpitala Nowowiejskiego na ul. Dolnej 42.

Życzę zdrowia!

dr Monika Gmurek

Prawdopodobnie jest to pochwica, metody jej leczenia mają raczej wysoką skuteczność. Zachęcam do wizyty u lekarza seksuologa.
Pozdrawiam serdecznie,
Agnieszka Urbanowicz

Objawy, które Pani opisuje odpowiadają - tak jak Pani własna diagnoza - zaburzeniu, które nazywamy pochwicą.
Warto zgłosić się do seksuologa -lekarza lub psychologa- który pomoże Pani ustalić przyczynę problemu oraz zaproponuje odpowiednią terapię. Z pewnością poprosi też Panią o dodatkową konsultacje ginekologa i psychiatry - w przypadku kiedy będzie ona pomocna.
Sama terapia pochwicy może trwać kilka miesięcy. Czasami niezbędna jest pogłębiona psychoterapia, co może wydłużyć proces leczenia.

Wg mnie najlepszy gabinet w Polsce do tego problemu: dr Sławomir Jakima - psychiatra, seksuolog, w Warszawie.

Szanowna Pani,
problem, który Pani opisuje prawdopowodnie zaklasyfikować można jako pochwicę. Lekarzem, który ostatecznie postawić może takie rozpoznanie jest ginekolog. To do niego proszę udać się najpierw. Specjaliści, którzy prowadzą terapię pochwicy to lekarz ginekolog własnie oraz psycholog seksuolog lub lekarz seksuolog.
Pozdrawiam ciepło