Mam 29 lat, jak poradzić sobie z zazdrością o wyjazdy/wakacje i podróże bliskich mi osób? Moja mama

Dzień Dobry Pani,

Dziękuje Pani za kontakt i za zaufanie :)

Zacznę od tego, że rozumiem Panią (tak, jak mogę) że może u Pani pojawiać się poczucie zazdrości...
Bo być może? zbyt mocno skupia się Pani na Tym, Czego Pani nie ma?
Równocześnie nie dostrzegając, co Pani ma?

Tak to jest, że Jednostka ludzka tęskni za Tym, Czego nie ma.
Myślę, że otrzymuje Pani takie sygnały..., bo być może? jest to czas, by skupiła się Pani na Tym, Jak wiele Pani ma?

Zaprezentowane niedobory, w postaci wycieczek, braku samochodu, może Pani zrekompensować Sobie wycieczkami np. rowerowymi, czyli tzw. "dwa w jednym" kiedy to, oprócz interakcji z naturą, coś dla zdrowia.
Bardzo polecam!

Podsumowując, zachęcałabym Panią, by skupiła się Pani na Tym, Co Pani już ma.
Jestem przekonana, że wiele jest Osób, dla Których to Pani! jest inspiracją :)

Gdyby miała Pani życzenie zwyczajnej rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu,

Życzę Pani tylko radości i pomyślności!

Szanowna Pani, pozwoli Pani, że zwrócę uwagę na bardzo ważne, wg mnie, aspekty. Pomimo młodego wieku, jest Pani samodzielna i samofinansująca się, co w naszym społeczeństwie nie zdarza się często. To Pani cudowne zasoby! Zazdrość jest uczuciem ludzkim i każdy z nas miewa takie chwile zazdrości. Nic co ludzkie, nie jest nam obce, powiem, parafrazując starożytnego komediopisarza Terencjusza. Zazdrość, w przeciwieństwie do zawiści bywa często uczuciem motywującym do działania, aby się rozwijać i osiągnąć swoje cele, ale nie kosztem innych ludzi, jak to jest w przypadku zawiści.
Jest tu również kwestia wyboru. Pani może wybrać cieszenie się swoją samodzielnością i dojrzałą decyzją o zapewnieniu sobie bytu na przyszłość, albo spoglądać z zazdrością na bliskich nie dostrzegając swoich osiągnięć.
Pani mama jest od Pani starsza :) i też kiedyś dokonała pewnych wyborów i w związku z tym podjęła pewne działania. Między innymi wychowała Panią na osobę, która radzi sobie w życiu. Proszę jej nie zazdrościć. Ona zasłużyła na to, aby się cieszyć życiem. Jeśli jednak uczucie zazdrości stało by się zbyt uciążliwe dla Pani, warto byłoby udać się do psychoterapeuty, który by Pani pomógł poradzić sobie z nim. Pozdrawiam. Maria Christowa-Dobrowolska

Witam ciepło. Już na początku wprowadza Pani trafnie w sedno problemu. Zazdrość dotyczy bliskich (nie bogatych biznesmenów czy opływających w luksus celebrytów), których przeżywa Pani jak osoby egocentryczne, nieczułe, samolubne, zwłaszcza matkę. Nie widzi Pani i Pani potrzeb. Może nawet chce Pani sprawić przykrość... Wygląda na to, że siebie przeżywa Pani jak opuszczone, zależne dziecko. Jeśli ta opowieść jest trochę o Pani, proszę zgłosić się na psychoterapię. Pozdrawiam

Szanowna Pani,
warto zrozumieć, co kryje się za zazdrością, jak ona się objawia (czy tylko tak, jak Pani wspomina?), co do niej doprowadziło i czy już kiedyś była obecna w Pani życiu. Proszę rozważyć spotkanie z psychologiem, by zyskać zrozumienie dla swych emocji, myśli, zachowań i podjąć działania, które pozwolą Pani kontrolować zazdrość. Proszę to zrobić dla siebie.
Z uszanowaniem,
dr n.hum. Monika Gmurek