Mam 29 lat, od kiedy pamiętam mam duże problemy z radzeniem sobie z emocjami. W wieku około 18 r.ż.
2
odpowiedzi
Mam 29 lat, od kiedy pamiętam mam duże problemy z radzeniem sobie z emocjami. W wieku około 18 r.ż. chodziłam na terapię, pomogła, jednak nie mówiłam o wszystkich swoich problemach, myślę że głównie ze wstydu. Problemy, które mam najsilniej oddziałują na mój związek, a także na pracę. Mam wrażenie, że wszystko się nasila od dłuższego czasu. Po terapii i w ciągu tych lat udało mi się pozbyć kilku zachowań: min. Ucieczki, nie okaleczam się od wielu lat mimo że myśli wracaja, od kiedy jestem w związku nie podejmuje ryzykownych czynności (chodzi tu o obce osoby, szybki sex itp) jednak zamieniłam to chyba na wydawanie pieniędzy, kupowanie rzeczy, to mi poprawia teraz samopoczucie na chwilę. Mój partner czasami ma ze mną piekło, ciągle się boje ze go stracę, mimo że teoretycznie jestem pewna że mnie kocha i chce być ze mną, czasem obsypuje go aluzjami że mnie zostawi, że już nie kocha, gdy wpadnę w taki stan naprawdę mówię często rzeczy okropne, za które później przepraszam i bardzo długo się obwiniam. Widzę że nie jest mu łatwo, mi zresztą też to utrudnia życie. Zaczęłam szukać co mi może być, zrobiłam test na zaburzenia osobowości w wersji anglojęzycznej, bardzo wysoko wyszła mi osobowość borderline, drugą z kolei osobowość narcystyczna ale wynik sugerował że nie jest to jakiś poważny stopień. Czytalam, że ciężko o dobrą diagnozę i terapię w tym zakresie. Bardzo chce podejść do tego poważnie, nie niszczyć już sobie i innym życia, pracować nad sobą. Czy po tym co opisałam to faktycznie może być borderline? Czy lepiej diagnozować gdzieś dalej albo online? Czy w małej miejscowości gdzie nie mam pewności czy ogólnie ktoś ten problem potraktuje jak trzeba. Proszę o rady, dziękuję
Droga Pani,
Zaburzenie osobowości - typ borderline jest bardzo złożonym zespołem cech. To co Pani opisuje tzn. (swoją skrajność, niestabilność, impulsywność, czasami niezrozumiałość własnych reakcji, tzw. "wypuszczanie" partnera, w przeszłości ucieczki, zachowania ryzykowne) - to jedne z cech, które pojawiają się u osób z taką osobowością.
W celu dokładniejszej, bardziej profesjonalnej diagnostyki osobowości sugerowałabym wizytę u psychologa, psychoterapeuty - który przed terapią wykonałby taką analizę. Niewątpliwe w trakcie pracy terapeutycznej również odkrywa się kolejne cechy, pacjent sam siebie poznaje, doświadcza na nowo.
Pozytywny jest fakt, że chce Pani nad tym pracować.
Życzę wytrwałości i powodzenia!
Pozdrawiam serdecznie,
Karolina Palczewska
Zaburzenie osobowości - typ borderline jest bardzo złożonym zespołem cech. To co Pani opisuje tzn. (swoją skrajność, niestabilność, impulsywność, czasami niezrozumiałość własnych reakcji, tzw. "wypuszczanie" partnera, w przeszłości ucieczki, zachowania ryzykowne) - to jedne z cech, które pojawiają się u osób z taką osobowością.
W celu dokładniejszej, bardziej profesjonalnej diagnostyki osobowości sugerowałabym wizytę u psychologa, psychoterapeuty - który przed terapią wykonałby taką analizę. Niewątpliwe w trakcie pracy terapeutycznej również odkrywa się kolejne cechy, pacjent sam siebie poznaje, doświadcza na nowo.
Pozytywny jest fakt, że chce Pani nad tym pracować.
Życzę wytrwałości i powodzenia!
Pozdrawiam serdecznie,
Karolina Palczewska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Opisane przez pania objawy mogą sugerować różnego rodzaju zaburzenia osobowości ale również np zaburzenia afektywne. W celu dokąłdnej diagnozy proponuję zrobić całościową diagnozę i konsultację u różnych specjalistów: psychologa, psychiatry i neurologa, który wykluczy ewentualne podłoże oragniczne przejawianych zachowań a następnie podjęcie odpowiedniej terapii lub innej pomocy.
Opisane przez pania objawy mogą sugerować różnego rodzaju zaburzenia osobowości ale również np zaburzenia afektywne. W celu dokąłdnej diagnozy proponuję zrobić całościową diagnozę i konsultację u różnych specjalistów: psychologa, psychiatry i neurologa, który wykluczy ewentualne podłoże oragniczne przejawianych zachowań a następnie podjęcie odpowiedniej terapii lub innej pomocy.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.