Mam 31 lat od 6 lat po smierci mi bliskiej osoby zazywam leki nasenne np. sanval zolpidem stilonox i

Dziękuję za to pytanie. Uzależnienie od leków nasennych i uspokajających, to niestety dość częste zjawisko. Nie lekceważę Pani cierpienia - proszę mnie dobrze zrozumieć - ale w takiej sytuacji, jedyną drogą ku normalnemu życiu jest oddanie się pod opiekę lekarza , który ma doświadczenie w leczeniu uzależnień. Od razu odpowiadam na pytanie, które nie padło - ja NIE jestem tym lekarzem. Nie mniej ważne, a może nawet ważniejsze jest wejście w relację z psychologiem, terapeutą uzależnień i poddanie się terapii (będzie trwała wiele miesięcy, a może nawet wiele lat).
NIE MA INNEJ DROGI
Nie istnieją żadne odczulacze, proszę nie wierzyć w obietnice, że da się tę sytuację zmienić bez większego wysiłku "i już". Nie da się. Oto, co Panią czeka: (1) Detoksykacja od środka, od którego jest Pani uzależniona, czyli Zolpidemu. (2) Terapia uzależnienia. Detoksykacja powinna odbywać się w warunkach szpitalnych (pobyt planowy). Taką hospitalizację trzeba wcześniej uzgodnić. Lekarz musi wydać skierowanie do szpitala, więc najpierw trzeba stać się pacjentką ambulatoryjną lekarza psychiatry (jak już pisałem, takiego, który specjalizuje się w leczeniu osób uzależnionych). Pożądanym celem tej hospitalizacji jest taka, sytuacja, kiedy nie będzie już Pani musiała zażywać Zolpidemu - chodzi o to, że po odstawieniu leku w szpitalu, po wyjściu ze szpitala nie będzie już Pani doświadczała FIZYCZNYCH objawów związanych z abstynencją. Wtedy, problemem pozostaną tylko emocjonalne składowe uzależnienia, a nimi zajmie się Pani we współpracy z terapeutą uzależnień. Równolegle, lekarz psychiatra będzie zabezpieczał Panią lekami przed wahaniami nastrojów, zaburzeniami snu, które zapewne się pojawią... ale innymi lekami, niż Zolpidem... itd. Warunkiem powodzenia całego procesu jest WEWNĘTRZNA MOTYWACJA OSOBY UZALEŻNIONEJ, a to oznacza, że osoba ta CHCE oraz jest w stanie WIELE DOKONAĆ, w celu osiągnięcia wymarzonego rezultatu. Terapeuta i lekarz tylko pomagają osobie uzależnionej kroczyć tą drogą. Osoby uzależnione rzadko lubią konfrontować się z tą prawdą, ale komfort życia bez Zolpidemu, to nie jest coś, co można po prostu uzyskać, kupić, jak w sklepie. Jest takie hasło "Twój los, w Twoich rękach" i w tym przypadku to jest prawda. Terapeuta i lekarz, pomogą, ale to nie oni uwalniają SIĘ od uzależnienia. To pacjent SIĘ uwalnia. OK - teraz odpowiedź na pytanie "to co mam zrobić?". Proszę zajrzeć na stronę parpa.pl Znajdzie tam Pani listę wszystkich "Poradni Leczenia Uzależnień" w Polsce. Proszę sobie wybrać te, które znajdują się w sensownej odległości od Pani miejsca zamieszkania, lub miejsca pracy. Proszę rozpocząć kontaktowanie się z tymi placówkami i wypytywać o to, jacy lekarze i jacy terapeuci tam pracują. Nie będzie to łatwe, bo pracownicy Rejestracji są dość powściągliwi w udzielaniu takich informacji (RODO, w określonych sytuacjach chroni także personel). Niemniej jednak uda się Pani zapewne uzyskać nazwiska niektórych osób pracujących w poradni. Kiedy pożegnamy w Polsce koronawirusa, będzie też można tam pojechać i zobaczyć na tablicy nazwiska terapeutów i lekarzy. Może Pani poszukiwać opinii o tych osobach w internecie i wyrobić sobie wstępny pogląd, kto Pani może odpowiadać w takiej współpracy, a kto nie. Potem trzeba zapisać się na wizyty - do lekarza oraz do terapeuty. Od lekarza potrzebuje Pani skierowanie do szpitala na detox, a od terapeuty oczekuje Pani tego, że pokieruje on/ona Pani procesem zdrowienia, tzn. jakie formy terapii Pani zaleci, itd. Konfucjusz mawiał "Najdłuższa podróż, zaczyna się od pierwszego kroku". Proszę wejść na stronę parpa.pl... Powodzenia.

Koniecznie proszę skontaktować się lekarzem psychiatrą.