Mam 38 lat i od lat zmagam się z kilkoma rzeczami i nie wiem czy to jest normalne. Wiec

Mam 38 lat i od lat zmagam się z kilkoma rzeczami i nie wiem czy to jest normalne. Wieczorem mimo że mam niemalże zerowe poczucie wartości to nie odczuwam strachu czy obaw przed następnym dniem. Natomiast każdego ranka odczuwam bardzo silny niepokój połączony ze strachem, poczuciem beznadziejności i niechęcią do życia a wręcz nienawiści do każdego ranka. Już w liceum miałem dodatkowo objawy somatyczne jak silne mdłości każdego dnia. Tak jest już od lat i nie wiem co to jest.
Drugie pytanie dotyczy tego że wobec każdej osoby czuje się głupszy brzydszy niekompetentny niedostosowany nawet wobec dzieci uważam że każdy wie więcej i umie lepiej niż ja nie wierzę w siebie wogole ani swoje umiejętności nawet jak się na czymś mogę znać to mam wątpliwości co do wszystkiego. Nienawidzę się bardzo za to i wręcz nie mogę na siebie patrzeć denerwuje mnie wszystko co mnie dotyczy. Od co najmniej roku dzień w dzień rozmyślam o samobójstwie raz już próbowałem (mam kolejny plan związany ze sposobem na razie nie mam jeszcze odwagi bo to bolesny sposób na odebranie sobie życia) uważam że śmierć jest dla mnie jak pobudka z koszmaru życia. Nie cieszę się życiem nie mam przyjaciół hobby czegoś co można robić dla przyjemności, rodziny która mnie nienawidzi (rodzice nastawili wszystkich przeciwko mnie). Kocha mnie chyba tylko dziecko a żona jest do mnie przyzwyczajona. Jestem mentalnie 90 latkiem. Co mi jest? Dziękuję za odpowiedź.