Mam 40 lat i od ponad roku spotykałam się z kilka lat starszym mężczyzną. Przez całą relację miałam

Mam 40 lat i od ponad roku spotykałam się z kilka lat starszym mężczyzną. Przez całą relację miałam wrażenie, że to proponowałam nasze spotkania. On bardzo rzadko wychodził z inicjatywą pierwszy. Nie czuł również potrzeby, żeby kontaktować się ze mną pomiędzy spotkaniami. Spotykaliśmy się dwa razy w tygodniu. Gdy zaczęłam mu wspominać, że powinniśmy zastanowić się nad przyszłością, zaczął się wycofywać. Wyjechaliśmy na tydzień na wakacje, na których było fajnie. Niestety po powrocie w niedzielę zadzwonił w poniedziałek, a potem zamilkł. Na moje pytanie w czwartek,czy się zobaczymy odpowiedział, że planował iść na imieniny do kolegi i spotkać się z córką. Jeśli do spotkania z córką by nie doszło, to miał się odezwać. Niestety okazało się, że z imprezy chciał wyjść wcześniej, ale zastawili mu samochód i nie mógł. Z córką się nie widział. Poprosiłam go żeby zastanowił się, czy chce ze mną być. Stwierdził w piątek, że chyba mnie nie kocha, nie czuje tego czegoś do mnie, mimo że czuł wcześniej. Dowiedziałam się też, że wyprzedzałam wszelkie jego pomysły np. dotyczące spotkań. Stwierdził, że dziwną mamy relacje, bo mało spontaniczną. Tylko że sam tej spontaniczności nie wykazywał. I sam stwierdził, że przestał się starać. Ostatecznie stwierdził, że potrzebuje czasu, żeby przekonać się, czy zatęskni za mną i mu zależy czy nie. Obecnie ma nawrót depresji i bierze leki, które widać, że działają. Chce poczuć się lepiej i mam się do niego na razie nie odzywać. Zależy mi na nim, ale ciężko tak czekać. Poza tym obawiam się, że on nie zmieni swojego podejścia do tej relacji. Wielokrotnie mu mówiłam, że chce się z nim często spotykać, bo za nim tęsknię. Że nie chce ciszy między spotkaniami. Niestety on nic z tym nie robił. Miałam na dzieje, że ten wyjazd coś w nim zmieni, że po wspólnym fajnym tygodniu, zechce częściej się ze mną widywać. Niestety tak się nie stało. Tłumaczę sobie, że został skrzywdzony, bo żona odeszła od niego 3 lata temu i zabrała mu dzieci, z którymi praktycznie nie ma kontaktu. Tylko z drugiej strony, jeśli by mu na mnie zależało, to sam dążyłaby do spotkań i odżywania się do mnie. Czy powinnam o niego walczyć?