Mam 51 lat przez jakiś czas żyłam w ciągłym stresie i jeszcze ta menopauza, i przyszło nagle szybkie

Szanowna Pani, warto skorzystać z wizyty u lekarza internisty, aby wykluczyć choroby z tego zakresu . Zrobić sobie podstawowe badania lekarskie, które pokaż aktualny stan Pani zdrowia fizycznego. Po tym, lub równolegle może Pani skorzystać z konsultacji psychologicznej, podczas której możliwe będzie dopasowanie działań do Pani potrzeb. pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,
opisywane przez Panią objawy mogą mieć podłoże nerwicowe, szczególnie, że wspomina Pani o życiu w ciągłym stresie. Trudno powiedzieć, czy to samo przejdzie, bo każdy człowiek inaczej radzi sobie ze stresem, a dodatkowo okres menopauzy sam w sobie dla wielu z nas jest ogromnym stresem. Na pewno wskazana byłaby wizyta u psychologa, aby dokładniej przyjrzeć się Pani objawom, ale też trochę odreagować nagromadzone napięcie emocjonalne. A doraźnie zazwyczaj zalecam różnego rodzaju ćwiczenia relaksacyjne - wizualizacje lub trening Jacobsona. W przypadku nasilenia objawów (szczególnie myślę o przyspieszonym biciu serca), warto skonsultować objawy, choćby u lekarza POZ, który może zlecić EKG - to także może podziałać uspokajająco.
Łączę pozdrowienia
A.M-K

Witam Panią,

Opisane przez panią objawy wskazują na reakcję lękową. Czy lekarz ginekolog przeprowadził edukację na temat możliwych objawów organizmu podczas menopauzy (napady gorąca, zaburzenie pracu serca, itd.)? Czy przyjmuje pani leki hormonalne np. euthyrox? Czy badała pani tarczycę?
Proszę udać się na konsultację do psychiatry bądź psychoterapeuty. Specjalista nie powinien mieć problemu z postawieniem diagnozy i zaproponowaniem leczenia.

Pozdrawiam
Mikołaj Terczakowski

Okres przedmenopauzalny jest dla każdej kobiety jak trzęsienie ziemi. Ponieważ, my, kobiety, mamy na ten temat nikłą wiedzę, więc patrzymy z przerażeniem na to, co się dzieje z naszym ciałem i emocjami. Pisze Pani, że stara się nie denerwować. Oczywiście, jednak zachwiana gospodarka hormonalna bardzo to Pani utrudnia. Najważniejsze, to nie bać się w tej chwili wizyty u lekarza ginekologa-endokrynologa, który zleci odpowiednie badania i ewentualnie wprowadzi terapię HTZ. Oczywiście kontrola EKG i ogólne badania krwi również są potrzebne, aby wykluczyć czynniki kardiologiczne. Wiem, że na to potrzeba czasu, więc równolegle proszę pójść do lekarza psychiatry, który pomoże Pani przetrwać te najgorsze chwile proponując wprowadzenie delikatnych środków normotymicznych. I proszę się ich nie bać, one naprawdę pomagają łagodnie oswoić się z menopauzą. Jeśli rzeczywiście objawy, które Pani opisała związane są z wchodzeniem w okres menopauzalny, to po wprowadzeniu HTZ wszystko powinno się unormować i leki normotymiczne pod nadzorem psychiatry będzie można spokojnie odstawić. Proszę mi uwierzyć, można spokojnie żyć z menopauzą, pod warunkiem, że się ją trzyma pod kontrolą. Życzę wytrwałości i powodzenia w leczeniu, serdecznie pozdrawiam, Małgorzata Ostrowska

Witam serdecznie,


przede wszystkim konsultacja z lekarzem ogólnym, ale równocześnie zachęcam do wizyty u psychologa. Podczas konsultacji i wywiadu łatwiej będzie uzyskać informacje o tym co się dzieje. Z krótkiego opisu być może warto pochylić si nad częścią dotyczącą emocji oraz zachowań :) Pozdrawiam serdecznie.

Zmiany hormonalne skutkują zarówno dolegliwościami fizycznymi, jak i psychicznymi. Objawy które Pani opisuje wpisują się w te w trakcie menopauzy.
Menopauzy jako takiej się nie leczy - wszak to naturalna kolej rzeczy. Można jednak łagodzić jej objawy; nie ma sensu się męczyć. Po pierwsze podawanie hormonów i pewnie lekarz prowadzący zalecił ich przyjmowanie, Dobrym dodatkiem do hormonalnej terapii zastępczej jest po prostu zdrowy (albo zdrowszy niż dotychczas) tryb życia. Warto rozważyć rzucenie palenia i zwiększenie aktywności fizycznej. Nie muszą to być od razu skomplikowane, forsujące treningi - wystarczy codzienne spacerowanie. Kobiety w okresie menopauzalnym powinny suplementować wapń i witaminę D. Należy również często mierzyć ciśnienie i badać krew, szczególnie pod kątem poziomu cholesterolu. Wskazane są również badania gęstości kości. Warto porozmawiać ze swoim lekarzem ginekologiem lub wybrać się do internisty aby otrzymać wsparcie, to trudny, często nieprzyjemny czas. Powodzenia.