Mam nadwagę, ale boję się odchudzania. Przez tą mini-obsesję przytyłam 7kg w ciągu ostatnich 2 lat.

Witam, pytanie jest kiedy zaczął się ten stan psychicznego uzupełniania kalorii, co spowodowało, że odczuwa Pani tak duży stres z tym związany. Kluczem do rozwiązania Pani problemu może być samoświadomość, do której może Pani pomóc dotrzeć właśnie psycholog prowadzący terapię skoncentrowaną na rozwiązaniu problemu. Pozdrawiam serdecznie, Hanna Szustorowska

Droga Autorko. Problem z którym się zmagasz jest bez wątpienia bardzo ciężki i wymagający dla Ciebie i w dość znacznym stopniu wpływa na Twoje życie. Jedzenie jest nieodzownym elementem naszej codzienności, a ciągła kontrola, myślenie nad tym i strach przed schudnięciem są bez wątpienia wykańczające. Przyczyn takiego zachowania może być wiele. Warto jednak zwrócić uwagę na to, co już udało Ci się osiągnąć. Świetnie, że wykluczyłaś wszelkie problemy związane z fizycznością, ponieważ jest to pierwszy krok do zweryfikowania ewentualnych trudności. W moim odczuciu to z czym się zmagasz jest mocno osadzone w psychice. Zachęcam Cię do skorzystania ze wsparcia specjalisty jakim jest psychodietetyk. Dzięki jego wiedzy i doświadczeniu dojdziesz do tego czym spowodowana jest ta obawa, jak sobie z nią poradzić a co najważniejsze - przepracujesz emocje i trudności. Specjalista z obszaru psychodietetyki ma wszystkie niezbędne narzędzia do tego, aby Ci pomóc. Życzę Ci dużo zdrowia!

Dzien dobry,
pracę należy zacząć od przeszukania pamięci i odnalezienia momentu gdy lęk ten zaczął się pojawiać i wpływać na Pani wybory żywieniowe. Ważne, że udała się Pani do lekarza i wykluczyła choroby somatyczne. Zastanawia mnie tez co skłoniło Panią teras do szukania pomocy skoro trwa to jak rozumiem juz 2 lata.

Dzień dobry. Wyobrażam sobie, że poziom zmęczenia wywołany utrzymującym się przez 2 lata problemem jest już bardzo wysoki. Sytuację, której Pani się znalazła, warto jednak skonsultować indywidualnie z psychologiem specjalizującym się w psychodietetyce i leczeniu zaburzeń jedzenia. Bardzo ważne jest, by zidentyfikować źródło lęku i dyskomfortu, o którym Pani wspomina, a także mechanizm stojący za wzmożonym poczuciem głodu w sytuacji nakładania na siebie kontroli żywieniowej. Dopiero wtedy będzie możliwa praca nad wyeliminowaniem problemu. Jednocześnie warto wspólnie ze specjalistą przyjrzeć się Pani wzorcowi odżywiania oraz przekonaniom dotyczącym jedzenia, zdrowia, ciała, wagi i kontroli.

Wygląda na to, że odchudzanie i kontrola nad jedzeniem stały się dla Ciebie źródłem stresu i napięcia, co może mieć związek z lękiem przed niedoborami lub „niedożywieniem” organizmu. Taka nadmierna koncentracja na ilości kalorii i jedzeniu może być bardzo obciążająca psychicznie i fizycznie.

Warto rozważyć wsparcie terapeutyczne, które pomoże Ci odzyskać zdrowszą relację z jedzeniem, zaufanie do sygnałów ciała i komfort w podejściu do odżywiania. Praca nad regulacją emocji i przekonań związanych z odżywianiem może pomóc przełamać ten stresujący cykl.