Mam problem ze swoją 18-to letnią córką,która od dłuższego czasu mówi mi tłumaczy że zamierza się za

Witam serdecznie,

na podstawie tego co Pani opisuje, córce towarzyszą nie tylko myśli, ale i tendencje samobójcze. Być może zabrzmi to jak truizm, jednak stan córki wskazuje na bezpośrednie zagrożenie życia, co kwalifikuje ją do leczenia szpitalnego bez zgody. W sytuacji choroby pełnoletniego pacjenta to bardzo ważna informacja. Córka potrzebuje leczenia żeby wydobrzeć, szanse na to, że przejdzie jej samo są niewielkie. Zachęcam Panią do osobistego kontaktu z profesjonalistą, być może w ramach Ośrodka Interwencji Kryzysowej. W trakcie rozmowy łatwiej będzie zaplanować postępowanie.

Pozdrawiam serdecznie.
Zuzanna Maryańczyk-Sitarz

Witam,
poszukuje Pani informacji, to pierwszy bardzo ważny krok. Kolejnym powinna być szybka, bezpośrednia konsultacja z doświadczonym psychoterapeutą. Proszę udać się sama, jeśli rzeczywiście córka na ten moment stawia silny opór. Nie powinno się bagatelizować takiego zachowania ponieważ jest ono wołaniem o pomoc poprzez zwracanie na siebie uwagi.
Specjalista pomoże podjąć właściwe kroki i poszuka także przyczyn takiego zachowania. Pomoże też Pani wypracować odpowiednie zachowania i pomóc odróżnić realne zagrożenie od szantażu emocjonalnego, który w takich sytuacjach też nie jest rzadkością. W każdym razie proszę nie zwlekać.
Pozdrawiam
Leszek Jaroszewski
Bytomskie Centrum Psychoterapii ARCHE

Szanowna Pani. W tym przypadku córkę należy poddać leczeniu szpitalnemu bez jej zgody. Córką ma myśli samobójcze oraz tendencje do ich zrealizowania, ponadto istnieje możliwość próby samobójczej. Proszę skontaktować się z najbliższym szpitalem psychiatrycznym. Z uszanowaniem. Wojciech Kopytek.

Dzień dobry,
w tej sytuacji należy bezwzględnie rozpocząć leczenie córki. Jeśli ma Pani problem w znalezieniu pomocy, można zacząć od rozmowy z psychologiem szkolnym w liceum córki. Powinna mieć diagnozę psychologiczną i psychiatryczną. Można udać się do szpitala psychiatrycznego. Jeśli uzna Pani, że w danym momencie istnieje realne zagrożenie życia (np. wieczorem w domu córka wykaże konkretny zamiar popełnienia samobójstwa) należy wezwać karetkę z najbliższego szpitala psychiatrycznego. Proszę pamiętać, że gdyby zagrożenie życia było fizyczne (np wypadek) nikt by się nie wahał, czy udać się do szpitala. Tak samo należy postępować w sytuacji gdy zagrożenie wynika ze stanu psychicznego.

Ta sytuacja jest niezmiernie obciążająca dla Pani. Oprócz terapii córki warto zadbać o własne zdrowie i sięgnąć po wsparcie psychologa. Możliwe, że terapia rodzinna okaże się dobrym rozwiązaniem dla Państwa. Opcji jest dużo, najważniejsze to zrobić pierwszy krok.

Witam z Pani opisu wynika, że córka doświadcza tendencji oraz myśli samobójczych. Bez względu na to czy są to realne symptomy zaawansowanych zaburzeń depresyjnych czy też mamy do czynienia z częściową symulacją, która jest próbą zwrócenia uwagi najbliższego otoczenia na osobę córki, należy bezzwłocznie udać się na wizytę do lekarza psychiatry który postawi wstępną diagnozę i zadecyduje czy konieczna będzie hospitalizacja.

Nawet jeśli objawy są częściowo symulowane może dojść do próby samobójczej z chęci zwrócenia na siebie uwagi, każde zachowanie autodestrukcyjne może doprowadzić do nieodwracalnego uszczerbku na zdrowiu dlatego też konieczna jest jak najszybsza konsultacja psychiatryczna.

Pozdrawiam
Radek Szafrański
Psycholog, Psychoterapeuta

Jeżeli cóka nie chce pomocy, moze Pani sama umówić się na wizytę u Psychoterapeuty i tam wspólnie opracować strategię pomocy córce. Sprawa wydaje się dosyć pilna. Pozdrawiam

Witam Panią,
Uważam, że sytuacja, którą Pani opisuje przedstawia realne zagrożenie dla zdrowia i życia Pani dziecka dlatego też warto rozważyć leczenie córki w szpitalu psychiatrycznym. Bardzo dobrze, że szuka Pani pomocy, gdyż uważam, że należy działać dość zdecydowanie. Istotne byłoby też nawiązanie relacji ze szkolnym psychologiem/ pedagogiem, by zasięgnąć wiedzy na temat funkcjonowania córki w szkole. Nade wszystko istotne jest, aby nastolatka miała oparcie w Pani- w końcu to Pani opowiada o swoich myślach i planach, co pokazuje, że obdarza Panią ogromnym zaufaniem oraz oczekuje od Pani pomocy. Warto pomyśleć również o spotkaniu z psychologiem dla siebie- by było pani łatwiej przejść przez tą trudną sytuację.
Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia!
Elżbieta Kuna