Mam problemy z dorastającą 16 letnią córką.Mając 14 lat uciekła z domu piła alkohol zmieniała partne
3
odpowiedzi
Mam problemy z dorastającą 16 letnią córką.Mając 14 lat uciekła z domu piła alkohol zmieniała partnerów seksualnych.Wychodziła w nocy z domu,nawet przez okno.Miała kłopoty w szkole.Jeżdziliśmy prywatnie do psychologa.Mając 15lat uciekła do męższyzny 30 letniego,który jak się póżniej okazało sprzedał jej chorobę weneryczną.Trochę się uspokoiła wczoraj gdy nie pozwoliłam jej jechać na kolejna imprezę w nocnym klubie uderzyła mnie w rękę i zadzwoniła na policję kłamiąc,że jestem piana i ją molestuję psychicznie po czym uciekła z domu.Wróciła po kilku minutach w towarzystwie starszego mężczyzny zabrała rzeczy na imprezę i znikneła.Nie odbiera telefonu ani odemnie ani od męża,który wczoraj był przy tym zajściu. Co ja mam robić .Martwię się o nią.
Dzień dobry,
problem z córką, który Pani opisuje jest naprawdę poważny i wymaga wielospecjalistycznego podejścia. Mam tutaj na myśli nie tylko pomoc psychologiczną, ale szczególnie psychiatryczną. Terapia rodzinna również byłaby pomocna. Jednak na Pani miejscu w pierwszej kolejności zgłosiłabym się do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej opiekującej się placówką, do której uczęszcza Pani córka. Przypuszczam, że chodzi do szkoły. Psycholog, który będzie przeprowadzał badania, stawiał diagnozę, będzie wiedział co robić dalej. Być może konieczne będzie umieszczenie córki w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii. Przyjmowane są tam dzieci w wieku od 13 do 17 lat przejawiających: zaburzenia emocjonalne, zaburzenia zachowania, trudności w uczeniu się lub zagrożonych uzależnieniem, mających trudności z dostosowaniem się do społeczeństwa i obowiązujących w nim norm. Z pewnością dla bezpieczeństwa córki proszę, jak najszybciej zgłosić problem do poradni. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia/ Agnieszka Jaślikowska-Nowak
problem z córką, który Pani opisuje jest naprawdę poważny i wymaga wielospecjalistycznego podejścia. Mam tutaj na myśli nie tylko pomoc psychologiczną, ale szczególnie psychiatryczną. Terapia rodzinna również byłaby pomocna. Jednak na Pani miejscu w pierwszej kolejności zgłosiłabym się do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej opiekującej się placówką, do której uczęszcza Pani córka. Przypuszczam, że chodzi do szkoły. Psycholog, który będzie przeprowadzał badania, stawiał diagnozę, będzie wiedział co robić dalej. Być może konieczne będzie umieszczenie córki w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii. Przyjmowane są tam dzieci w wieku od 13 do 17 lat przejawiających: zaburzenia emocjonalne, zaburzenia zachowania, trudności w uczeniu się lub zagrożonych uzależnieniem, mających trudności z dostosowaniem się do społeczeństwa i obowiązujących w nim norm. Z pewnością dla bezpieczeństwa córki proszę, jak najszybciej zgłosić problem do poradni. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia/ Agnieszka Jaślikowska-Nowak
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dobry wieczór.
Sytuacja, którą Pani opisuje jest obiektywnie bardzo trudna. Rozumiem, że Pani jako matka czuje swoją bezradność i lęk. Czy Pani córka przechodziła diagnostykę psychologiczną? Zachowania córki, które Pani opisuje świadczą o tym, że bardzo wskazane byłoby przeprowadzenie takich badań. Dlatego proponowałabym skonsultować się z psychologiem szkolnym lub ewentualnie zgłosić się do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej właściwej dla szkoły, do której córka uczęszcza. Personel w założeniu powinien udzielić Pani wsparcia oraz zaproponować możliwości podjęcia odpowiednich działań (na przykład wspomniana wcześniej przez mnie diagnostyka psychologiczna i/lub konsultacja psychiatryczna). Mogą się one okazać w Pani przeżyciu trudne, być może wręcz niemożliwe do wykonania. W związku z tym serdecznie Panią namawiam, aby zadbała Pani także, a może przede wszystkim, o siebie. Mam tu na myśli psychologa lub psychoterapeutę, który będzie Pani towarzyszyć, wspierać oraz edukować przy podejmowaniu (zapewne koniecznych) decyzji czy stawianiu granic. Proszę pamiętać, że problem, który Pani opisuje dotyczy całego systemu rodzinnego. Może to oznaczać konieczność podjęcia również terapii rodzinnej.
Życzę Pani siły do walki o siebie i córkę. Pozdrawiam ciepło.
Sytuacja, którą Pani opisuje jest obiektywnie bardzo trudna. Rozumiem, że Pani jako matka czuje swoją bezradność i lęk. Czy Pani córka przechodziła diagnostykę psychologiczną? Zachowania córki, które Pani opisuje świadczą o tym, że bardzo wskazane byłoby przeprowadzenie takich badań. Dlatego proponowałabym skonsultować się z psychologiem szkolnym lub ewentualnie zgłosić się do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej właściwej dla szkoły, do której córka uczęszcza. Personel w założeniu powinien udzielić Pani wsparcia oraz zaproponować możliwości podjęcia odpowiednich działań (na przykład wspomniana wcześniej przez mnie diagnostyka psychologiczna i/lub konsultacja psychiatryczna). Mogą się one okazać w Pani przeżyciu trudne, być może wręcz niemożliwe do wykonania. W związku z tym serdecznie Panią namawiam, aby zadbała Pani także, a może przede wszystkim, o siebie. Mam tu na myśli psychologa lub psychoterapeutę, który będzie Pani towarzyszyć, wspierać oraz edukować przy podejmowaniu (zapewne koniecznych) decyzji czy stawianiu granic. Proszę pamiętać, że problem, który Pani opisuje dotyczy całego systemu rodzinnego. Może to oznaczać konieczność podjęcia również terapii rodzinnej.
Życzę Pani siły do walki o siebie i córkę. Pozdrawiam ciepło.
W sytuacji kiedy nieletnia córka ucieka z domu ma Pani możliwość zawiadomić o tym policję. Polecałabym również podjęcie współpracy z pedagogiem/psychologiem szkolnym i wspólne zastanowienie się nad możliwymi do podjęcia środkami zaradczymi (konsultacja psychoterapeutyczna, być może jeśli okaże się to konieczne podjęcie przez córkę nauki w ośrodku socjoterapeutycznym)
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.