Mam przerażający lek przed byciem samej w domu. Gdy kładę się potrafię usłyszeć każdy dźwięk. Budzę

Dzień dobry Pani, wygląda to na bazie tego krótkiego opisu na zaburzenie lękowe (lęk paniczny). Podłoże, przyczyny mogą być różne. Jeśli taki stan lęku odczuwany jest coraz częściej to warto to skonsultować i poznać bliżej ze specjalistą (psycholog).
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry, proszę zgłosić się na konsultację do psychologa lub psychoterapeuty. Aby móc odnieść się do przedstawionych objawów proszę zwrócić uwagę na myśli jakie Pani towarzyszą, gdy zostaje Pani sama w domu, a także szerszy kontekst (kiedy to ma miejsce, jak często, od jak długo, czy jest Pani w stanie uchwycić jakiś schemat, czy zmieniło się coś w Pani życiu, co dokładnie Pani robi przed pójściem spać). Nie bez znaczenia jest także dieta, to czym się Pani zajmuje w ciągu dnia, jakie treści Pani czyta/ ogląda. W me4health może umówić się Pani na niskopłatna konsultację wstępną w czasie której specjalista pomoże Pani zrozumieć co dokładnie Pani doświadcza, dowie się Pani również jaka jest rekomendowana ścieżka leczenia/ wychodzenia z tych objawów. Pozdrawiam ciepło, Edyta Zawodna me4health

Dzień dobry, przedstawiana przez Panią sytuacja wskazuje na napady lękowe. Jest to przypadłość z którą borykają się setki tysięcy osób. Leczenie lęku jest możliwe , najważniejsze by dobrać odpowiedni plan ćwiczeń który przygotuje dla Pani psycholog. Pozdrawiam Małgorzata Kozłowska

Przerażający strach przed byciem samemu w domu, nadmierna czujność na dźwięki, koszmary nocne i przyspieszone bicie serca mogą być objawami zaburzeń lękowych lub innych problemów psychicznych. To nie jest normalne, jeśli te objawy wpływają na Twoją jakość życia i codzienne funkcjonowanie. Warto zgłosić się do odpowiedniego specjalisty, który może pomóc Ci zrozumieć i zaradzić tym problemom. Oto kilku specjalistów, do których możesz się udać:

Psycholog: Psycholog może przeprowadzić ocenę i rozmowę z Tobą w celu zrozumienia źródeł Twojego lęku oraz pracować nad technikami radzenia sobie z nim.

Psychiatra: Psychiatra to lekarz specjalizujący się w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych. Jeśli Twoje objawy są silne i wpływają na Twoje funkcjonowanie, psychiatra może przepisać leki lub inne formy leczenia.

Terapeuta: Terapeuta może prowadzić terapię poznawczo-behawioralną (CBT) lub inną formę terapii, która może pomóc Ci zidentyfikować i modyfikować myśli i zachowania związane z lękiem.

Lekarz rodzinny: Jeśli nie jesteś pewien, do jakiego specjalisty się udać, możesz najpierw skonsultować się z lekarzem rodzinnym, który może skierować Cię do odpowiedniego specjalisty.

Ważne jest, aby podjąć kroki w celu zrozumienia przyczyny Twojego lęku i pracować nad jego złagodzeniem. Niezależnie od tego, jaki specjalista będzie odpowiedni, ważne jest, aby szukać pomocy, ponieważ skuteczne leczenie może znacząco poprawić Twoją jakość życia.

Rozumiem, że doświadcza Pani silnych lęków i trudności z byciem samą w domu, co wpływa na jakość Pani snu. Takie doświadczenia mogą być uciążliwe i wpływać negatywnie na codzienne funkcjonowanie. W takiej sytuacji warto skonsultować się z profesjonalistą, który może pomóc Pani zrozumieć i poradzić sobie z tymi obawami. Psycholog lub psychoterapeuta to osoby, do których można się zwrócić w celu uzyskania wsparcia i pomocy.

Szanowna Pani,
opisane przez Panią symptomy mogą wskazywać na zaburzenia lękowe. Manifestują się one przede wszystkim szybkim, gwałtownym narastaniem nieprzyjemnych objawów somatycznych w reakcji na myśl, która wzbudza lęk. Charakterystyczne dla zaburzeń lękowych objawy to przyspieszone bicie serca, duszności, ucisk w gardle, zawoty głowy, drżenie ciała, czy nadmierne pocenie się. Mogą być bardzo silne. Powodują one dotkliwe cierpienie pacjenta, choć u ich podstaw leży irracjonalny lęk, a nie uzasadniony strach. Oznacza to, iż pomimo braku realnego zagrożenia organizm reaguje tak, jakby był w niebezpieczeństwie. Już sama świadomość tego mechanizmu może przynosić pewną ulgę. Ważne jest także zaakceptowanie pojawiających się objawów, gdyż wypieranie ich, jedynie je nasila.U podłoża zaburzeń lękowych często leży niezaspokojona lub utracona na wcześniejszych etapach rozwoju potrzeba bezpieczeństwa. Przyczyną może być również lęk separacyjny, czy wyparty gniew. Należałoby przyjrzeć się tym emocjom i pozwolić im dotrzeć do świadomości. Ćwiczenia polegające na osłabianiu lęku mogą być pomocne, ale nie wyleczą przyczyn zaburzenia. Metodą psychoterapii zalecaną w leczeniu tego typu symptomów jest jak najbardziej psychoterapia w podejściu psychodynamicznym, u której podstaw leży założenie obecności konfliktu w życiu psychicznym pacjenta.
Zachęcam do przemyśleń w kierunku podjęcia leczenia psychoterapeutycznego i serdecznie pozdrawiam.
Małgorzata Grygier- Stępień