Mam pytanie, ciezko mi o tym mówić, ale zdobędę się na to, ze wzgledu na moją mamę, która chce, abym
2
odpowiedzi
Mam pytanie, ciezko mi o tym mówić, ale zdobędę się na to, ze wzgledu na moją mamę, która chce, abym udała się na psychoterapię. Opowiem o sobie najpierw tutaj, może państwo doradzicie mi, co powinnam zrobić, czy możliwe jest że, słowami mojej mamy, jestem "zaburzona", czy terapia jest mi potrzebna...
Otóż jestem bardzo impulsywną osobą, a przynajmniej tak mnie postrzegają bliscy, mam bardzo oddzielone od siebie emocje, albo kogos wrecz uwielbiam, coś mi się nie spodoba, to go nienawidzę i tak w kółko. Cierpię bardzo z powodu ludzi, mam wrazenie, że jestem zbyt wrażliwa, wszystko mnie boli, dotyka kilka razy mocniej. Nie panuję nad emocjami: płaczem, gniewem, często podnoszę głos bez powodu aby zaraz tego żałować i zaraz po wybuchu gniewu przepraszam, bo czuje się z tym strasznie, tak jak reszta ludzi, którzy mnie ranią. Mam problemy z zaufaniem do ludzi, nawet najblizsze osoby mojemu sercu są dla mnie spiskującymi przeciwko mnie wrogami. Nie potrafię komuś zaufać w pełni, mam paranoję, że wszyscy mnie wykorzystują, nie są szczerzy i tak naprawde mnie nie lubią. Nigdy nie odczuwam pośredniego nastroju, tzw. "neutralnego". Albo jestem bardzo radosna, wręcz odczuwam szczęście, albo smutna na tyle, że nie mam siły wstać z łóżka, przytłoczona złem tego świata nie mam na tyle mocy aby zrobić sobie śniadanie i inne podstawowe czynnosci. Jedno niepowodzenie burzy cały mój nastrój, przeszkadza mi w funkcjonowaniu. Mam wrażenie też, że moja druga połówka mnie nie rozumie, nie chce rozumieć. Czasem czuję się okropnie, robiąc mu awanturę, aby pozniej zrozumiec że była ona niepotrzebna. Co chwilę czuję się jak wariatka w jego oczach. Często odczuwam uczucie pustki wewnętrznej, nie wiem z czym związanej, możliwe z tym, że nie mam pojęcia kim jestem, kim chcę być. Walczę ze sobą, ze swoimi skrajnosciami, słabosciami, probuje kontrolowac emocje, ale czuję jak mnie to niszczy od środka, chyba nie dam rady mierzyć się z tym sama...
Czy powinnam udać się na terapię?
Otóż jestem bardzo impulsywną osobą, a przynajmniej tak mnie postrzegają bliscy, mam bardzo oddzielone od siebie emocje, albo kogos wrecz uwielbiam, coś mi się nie spodoba, to go nienawidzę i tak w kółko. Cierpię bardzo z powodu ludzi, mam wrazenie, że jestem zbyt wrażliwa, wszystko mnie boli, dotyka kilka razy mocniej. Nie panuję nad emocjami: płaczem, gniewem, często podnoszę głos bez powodu aby zaraz tego żałować i zaraz po wybuchu gniewu przepraszam, bo czuje się z tym strasznie, tak jak reszta ludzi, którzy mnie ranią. Mam problemy z zaufaniem do ludzi, nawet najblizsze osoby mojemu sercu są dla mnie spiskującymi przeciwko mnie wrogami. Nie potrafię komuś zaufać w pełni, mam paranoję, że wszyscy mnie wykorzystują, nie są szczerzy i tak naprawde mnie nie lubią. Nigdy nie odczuwam pośredniego nastroju, tzw. "neutralnego". Albo jestem bardzo radosna, wręcz odczuwam szczęście, albo smutna na tyle, że nie mam siły wstać z łóżka, przytłoczona złem tego świata nie mam na tyle mocy aby zrobić sobie śniadanie i inne podstawowe czynnosci. Jedno niepowodzenie burzy cały mój nastrój, przeszkadza mi w funkcjonowaniu. Mam wrażenie też, że moja druga połówka mnie nie rozumie, nie chce rozumieć. Czasem czuję się okropnie, robiąc mu awanturę, aby pozniej zrozumiec że była ona niepotrzebna. Co chwilę czuję się jak wariatka w jego oczach. Często odczuwam uczucie pustki wewnętrznej, nie wiem z czym związanej, możliwe z tym, że nie mam pojęcia kim jestem, kim chcę być. Walczę ze sobą, ze swoimi skrajnosciami, słabosciami, probuje kontrolowac emocje, ale czuję jak mnie to niszczy od środka, chyba nie dam rady mierzyć się z tym sama...
Czy powinnam udać się na terapię?
Witam, zachęcam do podjęcia współpracy z psychoterapeutą w miejscu zamieszkania. Umożliwi to zrozumienie co się z Panią dzieje, oraz czym takie zachowanie/postawa jest powodowana.
Psychoterapia powinna przyczynić się do wewnętrznego spokoju.
Pozdrawiam
Psychoterapia powinna przyczynić się do wewnętrznego spokoju.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dziękuję Ci za to, że zdobyłaś się na odwagę, aby opisać swoje doświadczenia i podzielić się swoimi emocjami. Już samo to, że potrafisz tak otwarcie mówić o swoich trudnych uczuciach, świadczy o dużej świadomości siebie i gotowości do zmiany. Postaram się odpowiedzieć na Twoje pytanie z perspektywy psychoterapii poznawczo-behawioralnej (CBT) i pomóc Ci zrozumieć, co możesz dalej zrobić.
1. Skrajne emocje i impulsywność
Opisałaś, że masz trudność w kontrolowaniu swoich emocji, a Twoje reakcje są bardzo intensywne – od silnej radości do głębokiego smutku. To, co opisujesz, przypomina tzw. dysregulację emocjonalną, czyli trudność w zarządzaniu emocjami i reakcjami na nie. W CBT pracujemy nad rozpoznawaniem myśli i emocji, które pojawiają się przed impulsywnymi reakcjami, aby pomóc lepiej je zrozumieć i nauczyć się kontrolować.
Myśli automatyczne: Często impulsywne zachowania wynikają z negatywnych myśli, które pojawiają się w sposób automatyczny, np. „Oni mnie nie lubią”, „Nikt mnie nie rozumie”. W CBT staramy się te myśli rozpoznawać i podważać, zadając sobie pytania: Czy to jest prawda? Czy mam na to dowody? Czy ta myśl mi pomaga?
2. Problemy z zaufaniem i podejrzliwością
Twoje trudności z zaufaniem, obawy, że inni Cię wykorzystują, oraz uczucie, że bliscy są wobec Ciebie nieszczery, mogą być związane z wcześniejszymi doświadczeniami życiowymi, które wpłynęły na Twoje przekonania o innych ludziach. To, co opisujesz, przypomina lęk przed odrzuceniem i potrzebę ochrony przed zranieniem. W CBT pracujemy nad tym, aby rozpoznawać te przekonania i próbować zmieniać je na bardziej realistyczne i pomocne.
Przykład pracy w terapii: Jeśli pojawia się myśl „Mój partner mnie nie rozumie i nie chce mi pomóc”, możesz zastanowić się: Czy zawsze tak jest? Czy są momenty, kiedy mnie wspiera? Co mogę zrobić, aby lepiej wyrazić swoje potrzeby?
3. Brak stabilnego nastroju i uczucie pustki
Opisujesz, że często przechodzisz od skrajnych emocji radości do głębokiego smutku, bez stanów pośrednich. Brak neutralnego nastroju, jak również uczucie wewnętrznej pustki, mogą być oznaką trudności w regulacji emocji oraz w budowaniu stabilnego poczucia siebie. Możliwe, że doświadczasz także problemów związanych z tożsamością – nie wiesz, kim jesteś ani czego chcesz.
W CBT skupiamy się na odkrywaniu i rozumieniu swoich wartości oraz na budowaniu stabilnego poczucia własnej wartości, abyś mogła lepiej zrozumieć, kim jesteś i co jest dla Ciebie ważne.
4. Problemy w relacjach i impulsywne reakcje
Opisałaś, że masz trudność w relacjach z bliskimi, szczególnie z partnerem. Często wybuchasz gniewem, a potem żałujesz swoich słów i zachowań. To może być bardzo frustrujące i dodatkowo obniżać Twoje poczucie własnej wartości. W CBT pracujemy nad zrozumieniem schematów myślenia, które prowadzą do takich wybuchów oraz nad nauką technik regulacji emocji.
Techniki radzenia sobie z emocjami: Możemy nauczyć się technik relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie, oraz technik zatrzymania myśli, aby przerwać cykl impulsywnego działania.
Praca nad asertywnością: Warto także pracować nad umiejętnością wyrażania swoich potrzeb i emocji w sposób spokojny i asertywny, co może pomóc w poprawie relacji.
5. Czy terapia jest potrzebna?
Na podstawie tego, co opisałaś, myślę, że psychoterapia mogłaby być bardzo pomocna. Opisane przez Ciebie trudności mogą sugerować problemy związane z regulacją emocji, trudności w relacjach interpersonalnych oraz brak stabilnego poczucia siebie. To wszystko można skutecznie pracować na terapii, szczególnie jeśli jest to terapia poznawczo-behawioralna lub terapia dialektyczno-behawioralna (DBT), która jest szczególnie skuteczna w pracy z intensywnymi emocjami i impulsywnością.
6. Co dalej?
Jeśli zdecydujesz się na terapię, warto poszukać terapeuty, który specjalizuje się w pracy z trudnościami w regulacji emocji. Może to być zarówno psycholog, jak i psychoterapeuta CBT lub DBT. Podczas pierwszych sesji będziesz mogła omówić swoje doświadczenia i uzyskać bardziej szczegółową ocenę swoich trudności.
Rozmowa z terapeutą pomoże Ci zrozumieć, co jest źródłem Twoich trudności oraz jakie konkretne kroki można podjąć, aby poczuć się lepiej.
Nie musisz radzić sobie z tym sama. To, że już teraz szukasz wsparcia, jest pierwszym krokiem ku lepszemu samopoczuciu.
Na podstawie Twojego opisu wygląda na to, że mogłabyś skorzystać z terapii, szczególnie aby nauczyć się lepiej rozumieć swoje emocje, kontrolować impulsywność oraz poprawić relacje z bliskimi. W psychoterapii poznawczo-behawioralnej (CBT) będziesz mogła pracować nad rozpoznawaniem swoich myśli i schematów, które prowadzą do wybuchów emocji, oraz nad budowaniem stabilniejszego poczucia siebie. To może przynieść dużą ulgę i pomóc w lepszym radzeniu sobie z codziennymi trudnościami.
Cieszę się, że zdobyłaś się na odwagę, aby o tym napisać. To już pierwszy krok ku zmianie.
1. Skrajne emocje i impulsywność
Opisałaś, że masz trudność w kontrolowaniu swoich emocji, a Twoje reakcje są bardzo intensywne – od silnej radości do głębokiego smutku. To, co opisujesz, przypomina tzw. dysregulację emocjonalną, czyli trudność w zarządzaniu emocjami i reakcjami na nie. W CBT pracujemy nad rozpoznawaniem myśli i emocji, które pojawiają się przed impulsywnymi reakcjami, aby pomóc lepiej je zrozumieć i nauczyć się kontrolować.
Myśli automatyczne: Często impulsywne zachowania wynikają z negatywnych myśli, które pojawiają się w sposób automatyczny, np. „Oni mnie nie lubią”, „Nikt mnie nie rozumie”. W CBT staramy się te myśli rozpoznawać i podważać, zadając sobie pytania: Czy to jest prawda? Czy mam na to dowody? Czy ta myśl mi pomaga?
2. Problemy z zaufaniem i podejrzliwością
Twoje trudności z zaufaniem, obawy, że inni Cię wykorzystują, oraz uczucie, że bliscy są wobec Ciebie nieszczery, mogą być związane z wcześniejszymi doświadczeniami życiowymi, które wpłynęły na Twoje przekonania o innych ludziach. To, co opisujesz, przypomina lęk przed odrzuceniem i potrzebę ochrony przed zranieniem. W CBT pracujemy nad tym, aby rozpoznawać te przekonania i próbować zmieniać je na bardziej realistyczne i pomocne.
Przykład pracy w terapii: Jeśli pojawia się myśl „Mój partner mnie nie rozumie i nie chce mi pomóc”, możesz zastanowić się: Czy zawsze tak jest? Czy są momenty, kiedy mnie wspiera? Co mogę zrobić, aby lepiej wyrazić swoje potrzeby?
3. Brak stabilnego nastroju i uczucie pustki
Opisujesz, że często przechodzisz od skrajnych emocji radości do głębokiego smutku, bez stanów pośrednich. Brak neutralnego nastroju, jak również uczucie wewnętrznej pustki, mogą być oznaką trudności w regulacji emocji oraz w budowaniu stabilnego poczucia siebie. Możliwe, że doświadczasz także problemów związanych z tożsamością – nie wiesz, kim jesteś ani czego chcesz.
W CBT skupiamy się na odkrywaniu i rozumieniu swoich wartości oraz na budowaniu stabilnego poczucia własnej wartości, abyś mogła lepiej zrozumieć, kim jesteś i co jest dla Ciebie ważne.
4. Problemy w relacjach i impulsywne reakcje
Opisałaś, że masz trudność w relacjach z bliskimi, szczególnie z partnerem. Często wybuchasz gniewem, a potem żałujesz swoich słów i zachowań. To może być bardzo frustrujące i dodatkowo obniżać Twoje poczucie własnej wartości. W CBT pracujemy nad zrozumieniem schematów myślenia, które prowadzą do takich wybuchów oraz nad nauką technik regulacji emocji.
Techniki radzenia sobie z emocjami: Możemy nauczyć się technik relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie, oraz technik zatrzymania myśli, aby przerwać cykl impulsywnego działania.
Praca nad asertywnością: Warto także pracować nad umiejętnością wyrażania swoich potrzeb i emocji w sposób spokojny i asertywny, co może pomóc w poprawie relacji.
5. Czy terapia jest potrzebna?
Na podstawie tego, co opisałaś, myślę, że psychoterapia mogłaby być bardzo pomocna. Opisane przez Ciebie trudności mogą sugerować problemy związane z regulacją emocji, trudności w relacjach interpersonalnych oraz brak stabilnego poczucia siebie. To wszystko można skutecznie pracować na terapii, szczególnie jeśli jest to terapia poznawczo-behawioralna lub terapia dialektyczno-behawioralna (DBT), która jest szczególnie skuteczna w pracy z intensywnymi emocjami i impulsywnością.
6. Co dalej?
Jeśli zdecydujesz się na terapię, warto poszukać terapeuty, który specjalizuje się w pracy z trudnościami w regulacji emocji. Może to być zarówno psycholog, jak i psychoterapeuta CBT lub DBT. Podczas pierwszych sesji będziesz mogła omówić swoje doświadczenia i uzyskać bardziej szczegółową ocenę swoich trudności.
Rozmowa z terapeutą pomoże Ci zrozumieć, co jest źródłem Twoich trudności oraz jakie konkretne kroki można podjąć, aby poczuć się lepiej.
Nie musisz radzić sobie z tym sama. To, że już teraz szukasz wsparcia, jest pierwszym krokiem ku lepszemu samopoczuciu.
Na podstawie Twojego opisu wygląda na to, że mogłabyś skorzystać z terapii, szczególnie aby nauczyć się lepiej rozumieć swoje emocje, kontrolować impulsywność oraz poprawić relacje z bliskimi. W psychoterapii poznawczo-behawioralnej (CBT) będziesz mogła pracować nad rozpoznawaniem swoich myśli i schematów, które prowadzą do wybuchów emocji, oraz nad budowaniem stabilniejszego poczucia siebie. To może przynieść dużą ulgę i pomóc w lepszym radzeniu sobie z codziennymi trudnościami.
Cieszę się, że zdobyłaś się na odwagę, aby o tym napisać. To już pierwszy krok ku zmianie.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.