Mam pytanie do państwa bo nie mam pojęcia co mam zrobić. powiem szczerze-nienawidzę swojego ciała. p
4
odpowiedzi
Mam pytanie do państwa bo nie mam pojęcia co mam zrobić. powiem szczerze-nienawidzę swojego ciała. płakać mi się chce gdy widzę swoją figurę,twarz lub cokolwiek ale najbardziej zależy mi na figurze. mam niedowagę i ciągle chcę chudnąć. na internecie robiłam testy i wyszło mi, że mam prawdopodobnie anoreksję. nie wiem co o tym myśleć. czasami się tnę jeśli mam powód. mam 173cm wzrostu i ważę 53kg a mam 15 lat. chciałabym chudnąć,lecz każdy mi broni i stara się pilnować mnie z jedzeniem. na prawdę nie wiem co zrobić, ponieważ nie mogę odgonić swoich myśli od odchudzania się. bardzo proszę o pomoc. pozdrawiam
Dzień dobry,
Doradzałabym rozmowę z rodzicami o możliwości umówienia się do psychologa psychoterapeuty, gdyż najprawdopodobniej pomocna okazałaby się psychoterapia. Ty niestety nie możesz umówić się sama, ale rodzice widząc Twój problem oprócz pilnowania żebyś jadła mogliby umówić Cię na wizytę. Dobrym rozwiązaniem byłaby także rozmowa ze szkolnym psychologiem, który mógłby porozmawiać także z Twoimi rodzicami o Twoich trudnościach. Problem jest poważny, gdyż oprócz zaburzeń spostrzegania ciała dochodzi również do samookaleczania się. Na szczęście praca z terapeutą mogłaby przynieść poprawę i udzielenie Ci pomocy jest ważne, bo jesteś jeszcze nastolatką i warto zatrzymać coś, co może stanowić dla Ciebie latami problem. Doradzałabym podjęcie przez Ciebie próby wstrzymania się od okaleczania własnego ciała, gdyż sama najprawdopodobniej czujesz że jest to bardzo destrukcyjne a wkrótce być może otrzymasz pomoc i wsparcie także w tym zakresie. Jesteś bardzo młodą osobą i Twoje ciało będzie zmieniało się z wiekiem i w związku z tym mam nadzieję, że przyjdzie taki moment, że nie tylko je zaakceptujesz ale wręcz polubisz. Z pewnością praca z psychologiem nad samoakceptacją pomogłaby Ci inaczej spojrzeć na siebie. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.
Pozdrawiam serdecznie
Doradzałabym rozmowę z rodzicami o możliwości umówienia się do psychologa psychoterapeuty, gdyż najprawdopodobniej pomocna okazałaby się psychoterapia. Ty niestety nie możesz umówić się sama, ale rodzice widząc Twój problem oprócz pilnowania żebyś jadła mogliby umówić Cię na wizytę. Dobrym rozwiązaniem byłaby także rozmowa ze szkolnym psychologiem, który mógłby porozmawiać także z Twoimi rodzicami o Twoich trudnościach. Problem jest poważny, gdyż oprócz zaburzeń spostrzegania ciała dochodzi również do samookaleczania się. Na szczęście praca z terapeutą mogłaby przynieść poprawę i udzielenie Ci pomocy jest ważne, bo jesteś jeszcze nastolatką i warto zatrzymać coś, co może stanowić dla Ciebie latami problem. Doradzałabym podjęcie przez Ciebie próby wstrzymania się od okaleczania własnego ciała, gdyż sama najprawdopodobniej czujesz że jest to bardzo destrukcyjne a wkrótce być może otrzymasz pomoc i wsparcie także w tym zakresie. Jesteś bardzo młodą osobą i Twoje ciało będzie zmieniało się z wiekiem i w związku z tym mam nadzieję, że przyjdzie taki moment, że nie tylko je zaakceptujesz ale wręcz polubisz. Z pewnością praca z psychologiem nad samoakceptacją pomogłaby Ci inaczej spojrzeć na siebie. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.
Pozdrawiam serdecznie
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, to dobrze, że poszukujesz informacji na temat tego co się z Tobą dzieje. Zachęcam Cię do umówienia się na wizytę do psychoterapeuty poznawczo-behawioralnego specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania, do czego wymagana jest zgoda rodzica/ opiekuna prawnego. Rozumiem, że rodzina zorientowała się w problemie, skoro stara się pilnować spożywania posiłków, sądzę więc, że zechcą wesprzeć Cię w leczeniu.
Rozumiem, że obecnie przeżywasz trudny moment związany z własnym ciałem i myślami dotyczącymi odchudzania. Ważne jest, abyś zdawała sobie sprawę, że to, co teraz odczuwasz, może być sygnałem głębszych problemów zdrowia psychicznego. Najważniejsze w tej sytuacji jest podzielenie się swoimi uczuciami z rodzicami lub opiekunami. Powiedzenie im o swoich myślach i odczuciach pozwoli na uzyskanie wsparcia, które jest teraz niezbędne. Rodzina może odgrywać kluczową rolę w procesie zdrowienia. Razem z nimi możecie poszukać pomocy specjalisty, jak psychoterapeuta, który pomoże Wam zrozumieć korzenie tych trudnych emocji i wypracować zdrowsze mechanizmy radzenia sobie. Nie bagatelizuj swoich uczuć, a zamiast tego otwórz się na rozmowę z najbliższymi. To ważny krok w kierunku zdrowia psychicznego i lepszego zrozumienia samej siebie. Pamiętaj, że nie jesteś sama, i istnieje wiele profesjonalnych źródeł wsparcia, które mogą Ci pomóc w tym trudnym czasie.
Cześć,
To świetnie, że chcesz sobie pomóc i szukasz odpowiedzi.
Bardzo ważnym krokiem będzie rozmowa z rodzicami. Będziesz potrzebowała ich wsparcia, oraz konkretnej pomocy, takiej jak umówienie Cię do psychoterapeuty, i zrobienie Ci badań krwi, związanych z Twoją niedowagą.
Jeśli masz kłopot w relacjach z rodziną, może zasięgnij wpierw wsparcia u psychologa szkolnego, który pomoże Ci zaplanować dalsze kroki.
Z tego co opisujesz wynika, że potrzebujesz pomocy, żeby Twój problem nie rozwijał się bardziej. Twój nastrój i myśli mają silny wpływ na to czy jesz. Jeśli będziesz nadal chudła, możesz niedługo potrzebować leczenia w szpitalu psychiatrycznym na oddziale zamkniętym.
To świetnie, że chcesz sobie pomóc i szukasz odpowiedzi.
Bardzo ważnym krokiem będzie rozmowa z rodzicami. Będziesz potrzebowała ich wsparcia, oraz konkretnej pomocy, takiej jak umówienie Cię do psychoterapeuty, i zrobienie Ci badań krwi, związanych z Twoją niedowagą.
Jeśli masz kłopot w relacjach z rodziną, może zasięgnij wpierw wsparcia u psychologa szkolnego, który pomoże Ci zaplanować dalsze kroki.
Z tego co opisujesz wynika, że potrzebujesz pomocy, żeby Twój problem nie rozwijał się bardziej. Twój nastrój i myśli mają silny wpływ na to czy jesz. Jeśli będziesz nadal chudła, możesz niedługo potrzebować leczenia w szpitalu psychiatrycznym na oddziale zamkniętym.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.