Mam pytanie do psychologów, psychoterapeutów ( może inni specjaliści ( psychiatrzy) mogliby też wypo
1
odpowiedzi
Mam pytanie do psychologów, psychoterapeutów ( może inni specjaliści ( psychiatrzy) mogliby też wypowiedzieć się, chętnie poznam opinie). Mój 11 letni syn bardzo chce, abym pozwolił mu grać w grę Fortnite . Czytałem kilka artykułów na temat tej gry i głosy są różne ( w tym mocno odradzające, ponoć w USA zdarzyło się kilka samobójstw z powodu tej gry) Dlatego, potrzebuję jeszcze chłodnego spojrzenia Was - specjalistów. Najbardziej doskwiera mu nie sam fakt grania w tą grę, tylko to, że każdy kolega już w tą grę gra. On czuje się wykluczony bo nie może z nimi rozmawiać o tym, czuje się pomijany. Zastanawia mnie co jest dla niego gorsze, sama gra ( biorę pod uwagę to, że będę kontrolował co się tam dzieje i rozmawiał z nim), czy to, że już na tym etapie w klasie będzie już gorzej traktowany przez grupę, a to dopiero 4 klasa. Dziękuję za każdą odpowiedź
Odnosząc się ogólnie do gier komputerowych.
Większość gier komputerowych popularnych obecnie wśród młodzieży i dzieci zawiera treści, które są dla nich nieodpowiednie. Jednocześnie tak jak Pani wspomina większość rówieśników w nie gra przez co syn zapewne często nie może dołączyć do rozmowy o fabule, sposobie grania itp. - czuje się na swój sposób wykluczony. Zapewne też często pojawia się kwestia, że "inni" mogą grać, a on nie. Może warto rozważyć na początek wspólne granie przy rodzicu celem zapoznania się z fabuła i wypracowania własnej oceny czy będzie to szkodliwie wpływało na dziecko - poproszenie dziecka o opowiedzenie na czym dana gra właściwie polega, jaka jest jej fabuła, jakie zachowania występują i czy dziecko jest świadome, że czynności z gry nie wolno przenosić do świata realnego.
Większość gier komputerowych popularnych obecnie wśród młodzieży i dzieci zawiera treści, które są dla nich nieodpowiednie. Jednocześnie tak jak Pani wspomina większość rówieśników w nie gra przez co syn zapewne często nie może dołączyć do rozmowy o fabule, sposobie grania itp. - czuje się na swój sposób wykluczony. Zapewne też często pojawia się kwestia, że "inni" mogą grać, a on nie. Może warto rozważyć na początek wspólne granie przy rodzicu celem zapoznania się z fabuła i wypracowania własnej oceny czy będzie to szkodliwie wpływało na dziecko - poproszenie dziecka o opowiedzenie na czym dana gra właściwie polega, jaka jest jej fabuła, jakie zachowania występują i czy dziecko jest świadome, że czynności z gry nie wolno przenosić do świata realnego.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.