Mam taki problem, bo od kilku miesięcy spotykam się z ciotką (siostrą mojego taty) mam 23 lata a ona

Dzień dobry,
Temat jest o tyle trudny, że można na niego spojrzeć z wielu stron. Przede wszystkim, prawo polskie zabrania na zawieranie związków między rodzeństwem oraz w linii prostej (dziadkowie - rodzice - dzieci). Ciekawostka: dotyczy to również przysposobionych (adoptowanych) członków rodziny. W Pana wypadku występuje pokrewieństwo boczne, a takie jest dozwolone prawnie. Nieco inaczej ma się sprawa w Kościele Katolickim: prawo kanoniczne zabrania zawierania małżeństw również w linii bocznej, do 4 stopnia pokrewieństwa, więc gdyby zechciał Pan zawrzeć z ciotką sakrament małżeństwa, zgodę musiałby wyrazić biskup. Co do kontekstu psychologicznego: ja bym podeszła do tego, jak do każdego innego związku. Z jednej strony taki układ jest rzadko spotykany, więc może budzić wątpliwości, z drugiej jednak, rzadkość nie oznacza od razu patologii. Może być tak samo zdrowy, jak każdy inny związek zawierany między dwojgiem ludzi dowolnej płci i w dowolnym wieku. Odrębną sprawą jest kwestia przyznania się rodzinie - tu wiele zależy od norm moralnych. Jeśli Państwa rodzina jest otwarta i tolerancyjna, nic złego nie musi się wydarzyć. Jeśli jednak uznają Państwa związek za "brudny", "nieczysty", "chory" - mogą stanąć Państwo przed trudnym wyborem. Niełatwo powiedzieć, jak rodzina zareaguje. Związek między bratankiem, a ciotką jest dozwolony prawnie i może być całkowicie zdrowy i szczęśliwy, co nie znaczy, że Państwa rodzina go zaakceptuje. Tak się sprawa ma z każdym nietradycyjnym związkiem, np. gdy oboje partnerzy są jednej płci, dzieli je duża różnica wieku, poziom wykształcenia lub wysokość dochodów. Ich związek nie musi być patologiczny, a jednak - może być tak postrzegany.
Gdyby potrzebował Pan pomocy w rozważeniu najlepszej dla Pana drogi, zapraszam do kontaktu z psychologiem (również ze mną - poprzez internet). Jednym z zadań psychologa jest wspólne dojście do najlepszej odpowiedzi.
Pozdrawiam,
Anna Głowocz

Dzień dobry,
Na zadane w taki sposób pytania nie jestem w stanie odpowiedzieć gdyż wybór należy do Pana. Prawo nie zabrania takich związków, więc byłaby możliwa jego legalizacja. Polecam wykonać bilans zysków i strat związanych z byciem w tym związku. Świetnie sprawdzi się do tego czas sesji terapeutycznej.

Rozumiem, że stoisz przed pytaniami dotyczącymi ważnych decyzji osobistych i ich potencjalnych konsekwencji. Decyzje te mogą mieć różne aspekty, a każdy z nich wpływa na Twoje życie i relacje.
Możliwość bycia razem? W relacjach międzyludzkich, szczególnie w takich, które dotykają granic rodzinnych więzi, kluczowe stają się pytania o wzajemne intencje i znaczenie, jakie ta relacja wnosi do Twojego życia. Być może warto zastanowić się, jak to wpływa na Twój rozwój, potrzeby emocjonalne i poczucie własnej tożsamości. Relacja z ciocią to niecodzienna sytuacja, co może budzić różnorodne emocje i wątpliwości, ale odpowiedzi są bardziej związane z indywidualnymi wartościami i granicami, jakie sam dla siebie wyznaczasz.
Ujawnienie się przed najbliższymi?
Zastanawiając się nad możliwością podzielenia się informacją z rodziną, możesz rozważyć, co dla Ciebie oznacza ten krok. Być może ważne będzie ustalenie, co wyrażasz przez tę relację i jakie będą dla Ciebie istotne skutki takiego wyznania. Odpowiedź na pytanie o to, czy i kiedy ujawniać się rodzinie, można oprzeć o to, jaką wartość ma dla Ciebie szczerość z najbliższymi oraz co może to zmienić w Twoich relacjach.

Decyzje tego rodzaju są zawsze złożone, i niezależnie od wyboru, może być pomocne omówienie sytuacji z kimś zaufanym, kto pomoże Ci przyjrzeć się swoim obawom i potrzebom, bez presji na podejmowanie konkretnych działań.

Życzę wszystkiego dobrego! SR