Mąż nie panuje nad emocjami, jest wybuchowy i agresywny. Czasem wpada w złość z błahych powodów. Nie
2
odpowiedzi
Mąż nie panuje nad emocjami, jest wybuchowy i agresywny. Czasem wpada w złość z błahych powodów. Nie zawsze reaguje adekwatnie do sytuacji, jest zamknięty w sobie, nie okazuje pozytywnych emocji innym, nie mówi o swoich problemach i odczuciach. Zaproponowałam mu wizytę u psychologa, ale opiera się. Nawet dzieci stwierdził, że Tata powinien iść do psychologa po pomoc. Jak mogę przekonać męża do wizyty i sięgnięcia po pomoc?
Jeśli mąż nie będzie chciał się zmienić to psychoterapia może niewiele pomóc w tej sytuacji. Warto rozmawiać z mężem, pokazywać mu co jego emocje robią Pani i dzieciom (np. „Jest mi przykro kiedy tak mówisz” albo „boję się, gdy tak reagujrsz), nazywać swoje emocje z tym związane. Może warto na początek pójść na terapię rodzinną, tj. Mąż, Pani i Dzieci? Lub pomyśleć o terapii dla siebie.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Szanowna Pani,
jest Pani wspaniała kobietą, uważną na dobro swoich najbliższych. Zachowanie Pani męża jest dla Pani i Pani dzieci trudne i obciążające. Pozwolę sobie zauważyć tutaj dwa aspekty. Pierwszy: jeśli mąż nie wyraża zgody/ chęci na zwrócenie się po pomoc, to żaden specjalista nie będzie skuteczny. Niestety, do powodzenia terapii niezbędne są zgoda i przekonanie osoby, która ma w niej uczestniczyć.
Drugi aspekt to sytuacja Pani i Pani dzieci. Ważne jest, poza oczywiście próbą wsparcia męża w zauważeniu wpływu jego zachowania na Wasze relacje, dbanie o siebie i dzieci. Proszę pomyśleć, co może Pani w tej sytuacji zrobić, abyście czuli się dobrze i bezpiecznie. Może warto pomyśleć o wsparciu dla siebie? Od Pani siły wewnętrznej w dużej mierze zależy też sytuacja Waszych dzieci. To wielka odpowiedzialność. Życzę siły i cierpliwości.
jest Pani wspaniała kobietą, uważną na dobro swoich najbliższych. Zachowanie Pani męża jest dla Pani i Pani dzieci trudne i obciążające. Pozwolę sobie zauważyć tutaj dwa aspekty. Pierwszy: jeśli mąż nie wyraża zgody/ chęci na zwrócenie się po pomoc, to żaden specjalista nie będzie skuteczny. Niestety, do powodzenia terapii niezbędne są zgoda i przekonanie osoby, która ma w niej uczestniczyć.
Drugi aspekt to sytuacja Pani i Pani dzieci. Ważne jest, poza oczywiście próbą wsparcia męża w zauważeniu wpływu jego zachowania na Wasze relacje, dbanie o siebie i dzieci. Proszę pomyśleć, co może Pani w tej sytuacji zrobić, abyście czuli się dobrze i bezpiecznie. Może warto pomyśleć o wsparciu dla siebie? Od Pani siły wewnętrznej w dużej mierze zależy też sytuacja Waszych dzieci. To wielka odpowiedzialność. Życzę siły i cierpliwości.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.