Mężczyzna lat 20. Odkąd pamiętam podczas stosunku płciowego zmagam się z przedwczesnym wytryskiem. C
2
odpowiedzi
Mężczyzna lat 20. Odkąd pamiętam podczas stosunku płciowego zmagam się z przedwczesnym wytryskiem. Często jeszcze przed stosunkiem i orgazmem, podczas gry wstępnej mój żołądź jest już "mokry" co uniemożliwia stosunek. Do tego w ostatnim czasie pojawiły się problemy z erekcją, jest ona za słaba lub niepełna, żołądź jest zbyt miękki. Jestem zdecydowany udać się do seksuologa/androloga/urologa i podjąć się leczenia, czy są jednak jakieś badania które warto zrobić przed pierwszą wizytą żeby przyśpieszyć leczenie? Czy są jakieś operacyjne/zabiegowe metody przywrócenia penisa do sprawności?
Szanowny Panie,
stawiając diagnozę przedwczesnego wytrysku uwzględnia się kilka rzeczy. O przedwczesnym wytrysku mówimy wówczas jeśli ten stan jest przewlekle utrzymujący się lub nawracający. Polega on na wytrysku podczas aktywności seksualnej w ciągu minuty od penetracji i wcześniej niż jest to oczekiwane.
Stawiając diagnozę przedwczesnego wytrysku różnicuje się również czy jest on pierwotny, wtórny czy sytuacyjny. Do postawienia takiej diagnozy niezwykle ważny jest dogłębny wywiad psychologiczny. Przyczyn może być bardzo wiele: zbyt rzadkie stosunki płciowe, lęk przed niezaspokojeniem partnerki, nawyk wczesnej ejakulacji (spowodowany np. masturbacją od bardzo długiego czasu). Możliwe są tutaj również czynniki organiczne (np. zwiększona wrażliwość krótkiego wędzidełka bądź chroniczne zapalenie prostaty itp. – tutaj najlepiej po prostu udać się właśnie do urologa)oraz tzw. czynniki konstytucyjne (czyli różne rodzaje pobudliwości seksualnej).
W celu diagnostycznym przeprowadza się badania podmiotowe oraz bardzo szczegółowy wywiad seksuologiczny. Na taki stan mogą również wpływać aktualne schorzenia, przyjmowane leki czy nawet przebyte choroby. Takie informacje zbierane są w trakcie wywiadu ze specjalistą (wywiad taki przeprowadza lekarz bądź terapeuta seksuolog).
Leczenie jest różne. Wprowadzić można leczenie farmakologiczne (podaje się wówczas dapoksetynę, znaną pod nazwą Prilligy, bądź leki z grupy SSRI, tutaj najlepiej sprawdza się paroksetyna, znana pod nazwą np. Parogen). Można również terapeutycznie skupić się na tłumieniu szybkiego podniecenia. Zalecane są tutaj również przerwy w ruchach frakcyjnych, trening funkcjonalny, metoda uciskowa, metoda „start-stop” i wiele innych. Terapia seksuologiczna ma tutaj wiele do zaoferowania, po wykluczeniu podłoża organicznego.
Jeśli chodzi o badania zaleca się pełną diagnostykę laboratoryjną (między innymi określenie poziomu testosteronu, prolaktyny, tsh, ft3, ft4). Poziom testosteronu określa się najlepiej robiąc badania z samego rana.
Życzę wszystkiego dobrego i pozdrawiam,
Damian Wolak
stawiając diagnozę przedwczesnego wytrysku uwzględnia się kilka rzeczy. O przedwczesnym wytrysku mówimy wówczas jeśli ten stan jest przewlekle utrzymujący się lub nawracający. Polega on na wytrysku podczas aktywności seksualnej w ciągu minuty od penetracji i wcześniej niż jest to oczekiwane.
Stawiając diagnozę przedwczesnego wytrysku różnicuje się również czy jest on pierwotny, wtórny czy sytuacyjny. Do postawienia takiej diagnozy niezwykle ważny jest dogłębny wywiad psychologiczny. Przyczyn może być bardzo wiele: zbyt rzadkie stosunki płciowe, lęk przed niezaspokojeniem partnerki, nawyk wczesnej ejakulacji (spowodowany np. masturbacją od bardzo długiego czasu). Możliwe są tutaj również czynniki organiczne (np. zwiększona wrażliwość krótkiego wędzidełka bądź chroniczne zapalenie prostaty itp. – tutaj najlepiej po prostu udać się właśnie do urologa)oraz tzw. czynniki konstytucyjne (czyli różne rodzaje pobudliwości seksualnej).
W celu diagnostycznym przeprowadza się badania podmiotowe oraz bardzo szczegółowy wywiad seksuologiczny. Na taki stan mogą również wpływać aktualne schorzenia, przyjmowane leki czy nawet przebyte choroby. Takie informacje zbierane są w trakcie wywiadu ze specjalistą (wywiad taki przeprowadza lekarz bądź terapeuta seksuolog).
Leczenie jest różne. Wprowadzić można leczenie farmakologiczne (podaje się wówczas dapoksetynę, znaną pod nazwą Prilligy, bądź leki z grupy SSRI, tutaj najlepiej sprawdza się paroksetyna, znana pod nazwą np. Parogen). Można również terapeutycznie skupić się na tłumieniu szybkiego podniecenia. Zalecane są tutaj również przerwy w ruchach frakcyjnych, trening funkcjonalny, metoda uciskowa, metoda „start-stop” i wiele innych. Terapia seksuologiczna ma tutaj wiele do zaoferowania, po wykluczeniu podłoża organicznego.
Jeśli chodzi o badania zaleca się pełną diagnostykę laboratoryjną (między innymi określenie poziomu testosteronu, prolaktyny, tsh, ft3, ft4). Poziom testosteronu określa się najlepiej robiąc badania z samego rana.
Życzę wszystkiego dobrego i pozdrawiam,
Damian Wolak
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Przed wizytą u seksuologa, androloga lub urologa warto wykonać badania krwi (poziom hormonów, glukoza na czczo, lipidogram), badania moczu oraz ultrasonografię (USG) oceniającą przepływ krwi w naczyniach prącia i strukturę jąder. Specjalista może zaproponować różne metody leczenia: farmakologiczne, takie jak inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (np. sildenafil), kremy znieczulające stosowane miejscowo na żołądź, leki przeciwdepresyjne w niskich dawkach; behawioralne, obejmujące techniki takie jak trening opóźniania wytrysku, techniki oddechowe, kontrola napięcia mięśniowego oraz terapia poznawczo-behawioralna w celu zmniejszenia lęku i poprawy kontroli nad reakcjami fizjologicznymi. Terapia może obejmować także edukację seksualną oraz wsparcie psychologiczne w zakresie radzenia sobie ze stresem i emocjami związanymi z życiem seksualnym.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.