Miałem problemy nerwicowe i somatyczne.Ciągły niepokój,nogi omdlałe,ręce i ciągły kołowrotek myśli c

Witam, przy problemach nerwicowych występowanie objawów somatycznych jest bardzo częste. Stosował Pan psychoterapię, która jest uznaną metodą leczenia zaburzeń nerwicowych i zauważa Pan poprawę. Coś jest jeszcze niedokończone a Pan uczęszcza na terapię coraz rzadziej. Może to świadczyć o oporze, który często występuje w psychoterapii, kiedy zbliżamy się do uświadomienia sobie rzeczy trudnych. Bardzo ważne jest by tę sytuację omówić z terapeutką i wspólnie szukać jeszcze konfliktu wewnętrznego , który jest do rozwiązania i w związku z tym powoduje "wyrzucanie objawów". Istotne jest dokończenie terapii. Co do zastosowania leków to w takich sytuacjach zaleca się branie leków w przypadku, gdy objawy utrudniają codzienne funkcjonowanie. Jak rozumiem tak było wcześniej w Pana przypadku. Jak jest obecnie musi Pan sam sobie odpowiedzieć lub przeanalizować to z psychoterapeutką. Warto też dzielić się z psychiatrą wątpliwościami co do stosowania leków i ich działania. Na pewno przy nasilonych zaburzeniach nerwicowych dobrym rozwiązaniem jest łączenie psychoterapii z farmakoterapią. Trzymam kciuki za dokończenie terapii.

Dziękuję za zaufanie i szczegółowy opis sytuacji. Widzę, że przeszedłeś długą drogę i wykonałeś dużą pracę nad sobą na psychoterapii, co jest imponujące, szczególnie że radziłeś sobie bez leków przez tak długi czas. Z perspektywy psychoterapii poznawczo-behawioralnej (CBT) oraz w kontekście farmakoterapii, postaram się odpowiedzieć na Twoje pytanie i pomóc Ci podjąć świadomą decyzję.
1. Obecny stan – znacząca poprawa

Z Twojego opisu wynika, że obecnie czujesz się lepiej niż na początku terapii. Zmniejszył się poziom lęku, nie masz już ciągłego kołowrotka myśli ani intensywnych somatycznych objawów (jak omdlałe nogi czy drżenie rąk). Wciąż jednak czasami odczuwasz pewien niepokój, który pojawia się w ciele (lekkość w nogach, napięcie w barkach), ale nie ma to już tak intensywnego charakteru.
2. Kiedy warto rozważyć farmakoterapię?

Decyzja o przyjęciu leków (takich jak Acripex, który jest lekiem przeciwlękowym i antydepresyjnym) powinna zależeć od kilku czynników:

Intensywność i częstotliwość objawów: Jeśli objawy są nadal na tyle intensywne, że przeszkadzają Ci w codziennym funkcjonowaniu lub znacząco wpływają na jakość życia, farmakoterapia może być pomocna jako dodatkowe wsparcie.
Wpływ na życie codzienne: Jeśli niepokój i napięcie nadal ograniczają Twoje aktywności, powodują unikanie pewnych sytuacji lub sprawiają, że stale się martwisz o swoje zdrowie, leki mogą pomóc złagodzić te objawy.
Twoja gotowość: Z opisu wynika, że przez długi czas radziłeś sobie bez leków i udało Ci się osiągnąć dużą poprawę dzięki terapii. Warto zadać sobie pytanie: Czy obecny poziom objawów jest dla Ciebie akceptowalny, czy chciałbyś spróbować leków, aby uzyskać pełniejszą ulgę?

3. Czy leki mogą pomóc w całkowitym pozbyciu się objawów?

Acripex (Escitalopram) to lek przeciwlękowy i antydepresyjny z grupy SSRI (selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny), który działa na poprawę poziomu serotoniny w mózgu. Działanie leku może:

Zmniejszyć ogólny poziom lęku i napięcia.
Poprawić nastrój i złagodzić resztkowe objawy somatyczne.
Pomóc w stabilizacji emocjonalnej, co może ułatwić dalszą pracę nad myślami i schematami poznawczymi w CBT.

Jeśli zdecydujesz się przyjąć lek, warto pamiętać, że jego pełne działanie może pojawić się po kilku tygodniach (zwykle 4-6 tygodni), a na początku mogą wystąpić niewielkie efekty uboczne, takie jak zwiększone napięcie lub łagodny dyskomfort. Ważne, abyś monitorował swoje samopoczucie i pozostawał w kontakcie z psychiatrą.
4. Co przemawia za kontynuowaniem terapii bez leków?

Z drugiej strony, jeśli objawy są obecnie łagodne, a Ty czujesz się na tyle dobrze, że potrafisz je zaakceptować i skutecznie nimi zarządzać za pomocą technik poznawczo-behawioralnych (np. techniki relaksacyjne, praca nad myślami automatycznymi), możesz spróbować kontynuować terapię bez leków.

Twoja terapeuta ma rację, mówiąc, że masz dużą kontrolę nad swoim samopoczuciem. Praca nad myślami, skupienie na pozytywnym myśleniu i technikach radzenia sobie przyniosła już rezultaty.
Objawy mogą ustąpić z czasem, szczególnie jeśli kontynuujesz pracę nad nimi i nie unikasz sytuacji, które wywołują niepokój. Praktyka w takich sytuacjach może pomóc w dalszym zmniejszaniu lęku.

5. Co możesz zrobić, aby podjąć świadomą decyzję?

Możesz rozważyć kilka kroków:

Zastanów się, jak często pojawiają się resztkowe objawy i jak bardzo wpływają na Twoje życie. Jeśli są sporadyczne i nie powodują znacznych trudności, możesz spróbować kontynuować terapię bez leków.
Porozmawiaj z terapeutą o swoich wątpliwościach. Twoja terapeuta może pomóc Ci ocenić, czy obecny poziom lęku wymaga farmakoterapii, czy też dalsza praca nad technikami CBT wystarczy.
Skonsultuj się ponownie z psychiatrą. Możesz omówić swoje obecne objawy i zapytać, czy nadal rekomenduje rozpoczęcie leczenia, biorąc pod uwagę poprawę, którą osiągnąłeś.

Obecnie Twoje samopoczucie jest znacznie lepsze niż na początku terapii, co sugeruje, że techniki CBT przyniosły efekty. Jeśli resztkowe objawy są łagodne i potrafisz nimi zarządzać, możesz spróbować kontynuować pracę bez leków, obserwując swoje samopoczucie. W przypadku nasilenia objawów lub utrzymujących się trudności, rozpoczęcie przyjmowania leku, takiego jak Acripex, może być pomocne jako wsparcie farmakologiczne.

Niezależnie od decyzji, ważne jest, abyś pozostawał w kontakcie z terapeutą oraz, jeśli zdecydujesz się na leki, z psychiatrą, aby monitorować efekty leczenia. Twoja poprawa do tej pory jest dowodem na to, że jesteś na dobrej drodze, a dalsza praca nad sobą może przynieść jeszcze większą ulgę.

Pozdrawiam serdecznie i życzę Ci dalszych postępów na drodze do pełnego zdrowia.