Mitomania i leki depresja

Witam,
Rozumiem, że martwi się Pani o córkę. W życiu wielu osób przychodzi taki moment, kiedy zdają sobie sprawę, że ich bliscy wymagają wsparcia i pomocy specjalistów, bo oni sami nie są w stanie sprostać trudnym wyzwaniom .... Pisze Pani, że córka leczy się u psychiatry...co oznacza, że czuje potrzebę skorzystania z takiego wsparcia i jest pod opieką specjalisty. Być może córka potrzebuje też psychoterapii. ...ale będąc osobą dorosłą sama musi o tym zdecydować... Stany lękowe niejednokrotnie przyjmują postać np. lęku przed poważną chorobą...Osoba, która go doświadcza....ma bardzo silne, często niepoddające się absolutnie żadnej racjonalnej weryfikacji przekonanie o prawdziwości zagrożenia....nie ma to nic wspólnego np. z kłamstwem....a wiąże się z ogromnym cierpieniem tej osoby, które dla jej otoczenia może być niezrozumiałe... Najlepszym, co mogą dla niej zrobić bliscy...to wspierać w procesie leczenia, psychoterapii. Okres po urodzeniu dziecka jest dla wielu kobiet czasem szczególnie trudnym....w którym lęki, niepokoje mogą przybierać na sile....jest to czas, kiedy kobieta dostrzega nie tylko uroki, blaski swojej nowej roli, ale często jest przerażona i zagubiona....dlatego tak ważne jest, by miała przy sobie bliskich, którzy ją wesprą, spróbują zrozumieć....Dla wielu rodziców trudności emocjonalne ich dzieci - nawet tych dorosłych....są źródłem ich własnych obaw, niepokojów....i często jest to moment, w którym właśnie rodzice powinni również skorzystać ze wsparcia specjalistów...którzy np. pomogą im zrozumieć, uporać się z własnymi emocjami...i nabrać sił, by być blisko swoich dzieci w ich trudniejszych momentach życia....

Zachęcam więc do poszukania wsparcia dla córki i dla siebie...
Pozdrawiam

Za zgodą córki powinna się Pani udać do lekarza psychiatry w celu omówienia sytuacji. Bywa że kłamstwa są wynikiem potencjalnie odwracalnego uszkodzenia mózgu np. oponiak uciskający na płaty czołowe , narkotyki , zapalenie mózgu na podłożu kiły itp. Jeśli nie będzie zmian organicznych w systemie nerwowym konieczna będzie psychoterapia. Żeby zmotywować córkę do psychoterapii proszę przeczytać książkę autor. Forward " Sposób na kłamcę"

Witam. Pomyślałam, że Pani córka próbuje zwrócić na siebie uwagę. Kłamie się zwykle po coś. Może warto byłoby zastanowić się czego brakuje tej młodej kobiecie w jej życiu i relacjach z innymi i porozmawiać szczerze na ten temat. Ktoś, kto wymyśla ciężka chorobę, musi być bardzo zdesperowany i zagubiony. Proszę pomyśleć o konsultacji psychologicznej, aby móc sobie wszystko przemyśleć i uzyskać ulgę dla Pani samej. Czuję, że bardzo się Pani martwi własna bezradnościa w tej trudnej sytuacji. Trzymam kciuki. Pozdrawiam

Żeby Pani pomóc, muszę znać więcej szczegółów. Np. ile córka ma lat, w jakiej relacji jesteście i jak wyglądało dzieciństwo? Trzeba poznać bliżej funkcje jej zachowań kompensacyjnych, co regulują, zastępują, jakie deficyty wyrównują? Itd. Poza tym, jeśli jest pełnoletnia i ma swoją rodzinę, poza poradą, która powinna wynikać z rzeczywistej troski o nią, a nie z potrzeby kontroli i lęków rodzica, niewiele można. Widzę też, że to dyskomfort dla Pani, a nie wiem, czy córka nie uzyskuje z tytułu takich zachowań, jakichś wtórnych korzyści, przewyższających koszty i wysiłki tych działań? Jeśli tak, to tym bardziej może nie mieć powodów (motywacji - zwłaszcza wewnętrznych), by z nich rezygnować i się zmieniać....Proszę na razie samej udać się po poradę psychologiczną.

Dzień dobry,
Niekiedy najlepsze rozwiązanie pojawia się wtedy, gdy trochę zdystansujemy się do danej sytuacji lub problemu - choć często bywa to trudne. Myślę, że warto zaufać specjalistom, lekarzowi, który zapewne potrafi trafnie dokonać diagnozy trudności Pani córki; co - paradoksalnie - często może być szczególnie trudne dla członków rodziny.
Ewentualnie może Pani zaproponować córce konsultację u innego lekarza psychiatry lub na którymś z oddziałów leczenia psychiatrycznego. Jednakże, zawsze to sam pacjent decyduje o wyborze specjalisty. I tę decyzję, pozostaje nam uszanować.
Pozdrawiam,
Marta Niwczyk

Przedstawia Pani problem matki o córkę, która leczy się psychiatrycznie. Dodatkowo teraz, gdy została pani babcią być może troska o córkę wynika dodatkowo z troski o nowe dziecko. To już podwójna troska. Córce z pewnością przyda się wsparcie w opiece nad dzieckiem, tak by dodatkowy, zyskany czas wykorzystała dla siebie. Przyjście na świat dziecka może potęgować w niej stany lękowe, to bardzo dobrze,że zostaje pod stałą opieką psychiatry. Ważne by miała regularny kontakt ze swoim lekarzem. Co do przekonania córki, że ma białaczkę, może to oznaczać nie tyle mitomanię, co wzmożony lęk, który teraz przybrał na siłe w związku z nowo pełnioną rolą matki. Psychoterapia to poza lekami dodatkowe leczenie z choroby. Pacjent może skorzystać z pomocy terapii indywidualnej, lub grupowej i być pod stałą, częstszą (raz w tygodniu) opieką specjalisty -terapeuty. Dla pacjentów depresyjnych i lękowych poleca się także grupy. Czy to terapia grupowa czy grupa wsparcia może pomóc Córce dodatkowo w walce z depresją. Proponuje wspierać swoją córkę i dodawać jej otuchy w nowej roli matki, co jest teraz szczególnie dla niej ważne. Pani czuła troska wyrażana o córkę, a także stopniowo sugerowana pomoc psychoterapeuty, mimo obecnych trudności, z czasem może przynieść rezultaty. Pani też jest w nowej sytuacji, by mieć siłę na towarzyszenie Córce i opiekę nad nowonarodzonym, proponuję też zadbać o swoje potrzeby emocjonalne i o swój krąg wsparcia życzliwych osób.

Witam.
Skoro leczy się u psychiatry to znaczy że pomoc ma. Jeżeli córka jest pełnoletnia i nie zechce powiedzieć prawdy u psychiatry to nic Pan nie może zrobić. Radził bym porozmawiać z córką i skontaktować ja z dobrym psychologiem.
Pozdrawiam

Dobry wieczór. Temat ten jest bardzo delikatny. Konfabulacje mogą świadczyć zarówno o poważnych stanach (m.in.psychozie czy chorobie psychicznej) lub o wyuczonym schemacie. Jeżeli taki stan się utrzymuje lub pogarsza, to być może córka w taki sposób "woła" o pomoc. Wymaga teraz dużo uwagi, wsparcia, ale także delikatnego konfrontowania z rzeczywistością. Warto zachęcić córkę do współpracy ze specjalistą oraz do podjęcia psychoterapii. Córka jest dorosła i sama decyduje, czy/i kogo chce włączyć w proces leczenia. Być może empatyczne i pełne uwagi podejście do niej sprawi, że rozważy możliwość włączenia rodzica w leczenie? Pozdrawiam.

Dzień dobry. Myślę, że mogłaby Pani poinformować psychiatrę córki o niepokojących Panią objawach. Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Agnieszka Walczak - Maciocha.

witam serdecznie, istotne jest rozpoznanie, jaka jest przyczyna kłamstw. Leczeniem stanów lękowych zajmuje się psychiatra, ale by dotrzeć do przyczyny wskazana jest psychoterapia.
Polecam wizytę u psychoterapeuty, który pomoże rozwiązać zaistniały stan rzeczy. Serdecznie pozdrawiam i życzę owocnej pracy

Pomóc córce może psychoterapia, o ile ona sama uważa, że ma jakiś problem. Skoro jest pacjentką lekarza psychiatry, to on prawdopodobnie będzie ją na psychoterapię kierował. Czy ona zechce z takiej pomocy skorzystać, zależy tylko od niej samej.

Kłamstwo jest zwykle obroną przed bardzo trudnymi uczuciami, może wskazywać na to, że ktoś zmaga się z ogromnym psychicznym bólem. Proponuje rozejrzeć się, gdzie w Waszej miejscowości można skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty. Pozdrawiam

Sposoby pomocy w takiej sytuacji są zależne od sytuacji Pani i Pani córki, relacji, jaka Was łączy i jej aktualnej sytuacji życiowej.Dopiero mając takie informacje można powiedzieć więcej. W pomaganiu ważne jest również zachowanie pewnej równowagi. Zapraszam Panią na wizytę do terapeuty, by mogła Pani uzyskać pomoc.

Witam,
najlepsze co można zrobić to wspierać zdrowe zachowania, bo na pewno takie też są, pomimo problemów z jakimi córka się boryka. Jeśli córka okłamuje Panią, myśli, że ma białaczkę warto odpowiedzieć sobie na pytanie, co spowodowało takie jej zachowania. Zachęcam Panią do podjęcia terapii. Jeśli jeden członek rodziny się zmienia ma to wpływ na cały system rodzinny i dlatego Pani terapia ma szansę wpłynąć na poprawę samopoczucia córki, rodziny i pomóc poradzić sobie z sytuacją. Życzę powodzenia, Beata Szulik-Bomba

Witam Panią,
Kłamstwo jest reakcją na sytuację, z którą trudno jest sobie poradzić. Można kłamać z lęku, z obaw, z potrzeby uznania itd. Jeżeli córka jest pod kontrolą psychiatry to znaczy, że sama chce coś zmienić. Warto z nią porozmawiać o psychoterapii. Można próbować pokazać córce, że miałaby kogoś kto pomógł by jej poradzić sobie z trudnymi emocjami z którymi się boryka.
Proszę tez pamiętać o tym, ze córka jest dorosła i ma prawo do własnych decyzji. Jeżeli nie będzie chciała zmian, to nie ma możliwości do tego by ją na to namówić. Nie ma Pani na to wpływu i nie można brać za jej życie odpowiedzialności.
Pozdrawiam.