Mój 9letni wnuk nie chce mieszkać ze swoją mamą i jej mężem w nowym mieszkaniu. Chce zostać ze mną.

Dzień dobry,
rozwiązanie takiego problemu spoczywa na Pani córce. Proszę zaproponować córce wizytę konsultacyjną u psychologa, pracującego z dziećmi i rodzinami. Zmiany w rodzinie, nawet pozytywne, są często dużym obciążeniem dla dzieci. Córka wspólnie z mężem mogą się skonsultować z psychologiem, w jaki sposób pomóc synowi przejść przez okres adaptacji.Pozdrawiam. Katarzyna Zalewska

Witam, jest pani babcią 9 letniego chłopca, którego mama wyszła za mąż. Uważa pani, że problem stanowi to, że dziecko nie chce mieszkać z mamą i jej mężem w nowym mieszkaniu. Czuje się pani jakby po środku. W waszym życiu nastąpiły wielkie zmiany. Myślę, że dziecko też to wyczuwa. Nowa sytuacja, mama ma męża, dla niego oznacza to kolejną osobę bliską jego mamie, z tego co pani napisała to wydaje się, że nowy mąż nie jest ojcem chłopca. To jest kolejna zmiana, mama ma kogoś nowego. Nie wiadomo co do końca czuje chłopiec, być może jego relacje z partnerem mamy są dobre, ale powoduje to wiele lęków. Z perspektywy dziecka może to wyglądać innaczej. Wnuczek mieszkał z panią w pani domu, wychowywał się tam, to jest miejsce dla niego znane. Nowe mieszkanie napawa go być może lękiem, tutaj mieszkaliście razem a tam będzie w nowej sytuacji, sytuacji która uległa zmianie. W nowym miejscu być może konfrontuje się z tymi zmianami, że nie jest sam z mamą, że nie ma mamy tylko dla siebie, że jest nowa osoba, które jest z nim i mamą, a w dodatku taka bliska dla mamy. Nie wiadomo co z ojcem chłopca, czy ma z nim kontakt, jak to na niego wpływa i na sytuacje zaakceptowania kogoś u boku mamy. Wydaje się, że pani i mama chłopca bardzo się cieszycie z zawartego małżeństwa, „ułożenia sobie życia”, to wielka zmiana a zmiany są potrzebane, ale potrzeba na nie czasu. Pani córka być może chciałaby, żeby synek cieszył się razem z nią, ale on mam prawo do oswajania się z sytuacją. Widać, że bardzo broni się przed akceptacją sytuacji, na to potrzeba czasu, ale i porady u psychoterapeuty, żeby powiedzieć sobie wzajemnie o potrzebach i oczekiwaniach, a zwłaszcza wysłuchać chłopca czego się najbardziej obawia.
Pozdrawiam Ewelina Włodarz - Zając

Witam,
Rozumiem, że jako mama i babcia znalazła się Pani w trudnej sytuacji, gdzie wspierać chciałaby Pani dwie strony, z tym, że mają one sprzeczne potrzeby. Rozwiązaniem tej sytuacji a właściwie pierwszym krokiem jest oddanie odpowiedzialności właśnie córce - jako matka może skorzystać z profesjonalnej i obiektywnej pomocy psychologa w rozwiązaniu tej sytuacji. Osobiście polecam Terapeutę pracującego w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach, który w jak najkrótszym możliwym czasie jest w stanie wypracować z córką i jej synem rozwiązaniem godzące obie strony.
Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek