Mój mąż jest uzależniony od pornografii, co robić? Niszczy to nas związek.

O uzależnieniu mówimy wtedy, gdy (1) człowiek nie jest w stanie się powstrzymać od oglądania porno i gdy (2) pornografia zajmuje zbyt dużo czasu potrzebnego np. na pracę, relaks, rodzinę itp. Uzależnienie to można leczyć pod opieką psychologa.

Witam
Z jednej strony traktujemy jako normę stymulację seksualne typu strony porno. W momencie kiedy osoba zatraca balans pomiędzy potrzebami seksualnymi a potrzebami wyższego rzędu, raczej mówimy o problemie. Byc moze ten problem byśmy nazwali uzależnieniem. Wymaga to wywiadu.

Witam, serdecznie, to z pewnością jest uzależnienie, ale ciężko jest leczyć partnera, zwłaszcza jeśli on nie widzi problemu. To co może pani zrobić dla siebie, to odpowiedzieć sobie na pytanie, co to pani czyni, jak to na panią wpływa i czy jest pani gotowa być z takim mężczyzną i takim go kochać. Pomocna może być do tego pani własna psychoterapia, która może pomóc pani odpowiedzieć sobie na te pytania. oraz zrozumieć, dlaczego takiego partnera wybrała sobie pani na męża. Często jest tak,że nieświadomie wzmacniamy dysfunkcjonalne zachowania partnera, nie dbamy o własne granice, wchodzimy w nawykowe schematy, a jeśli my coś zmieniamy, to partner musi na to zareagować. Związek jest systemem naczyń połączonych, jeśli jeden element ulega zmianie, to pozostałe nie mogą już tak samo funkcjonować, bo to przestanie działać. Zawsze zachęcam takie pacjentki do pracy nad sobą, do odkrywania, co powoduje,że są w związkach, które ich nie satysfakcjonują. Czasem partner wówczas podejmuje rękawice i pragnie zmiany, bo widzi,że bez tego rodzina się rozpadnie. Pozdrawiam serdecznie.

Szanowna Pani, we współczesnych naukach o uzależnieniach dzieli się je na uzależnienia chemiczne, np. od alkoholu, narkotyków, tytoniu, itp. oraz na uzależnienia behawioralne (od zachowań), np. od hazardu, internetu, masturbacji, seksu czy pornografii. Jako uzależnienie behawioralne traktujemy takie zachowania, które są powtarzalne, osoba czuje przymus ich wykonywania, powodują znaczne szkody (fizyczne, psychiczne, społeczne) osoby, która je wykonuje lub/i jej bliskich. Zachowania takie powodują najczęściej spadek zainteresowania innymi sferami życia, obowiązkami rodzinnymi, zawodowymi. W opisywanej przez Panią sytuacji istnieje podejrzenie, iż z takim właśnie uzależnieniem ma Pani (i mąż) do czynienia. Osoba uzależniona może przejawiać tendencję do bagatelizowania i pomijania negatywnych skutków jej zachowania, co również Pani opisuje. Może Pani podejmować próby wskazywania mężowi skutków jego postępowania na waszą rodzinę, na Panią, na dzieci i sugerować mu wizytę u specjalisty (psychologa, psychoterapeuty, terapeuty uzależnień) w Poradni Zdrowia Psychicznego, Poradni Leczenia Uzależnień lub gabinecie prywatnym. Ma Pani również prawo samodzielnie skorzystać z porady u specjalisty, jako, że jest Pani w związku z osobą, u której istnieje podejrzenie uzależnienia. Poradę taką uzyska Pani również w wymienionych powyżej instytucjach, jako, że swoją ofertę kierują oni zarówno do osób uzależnionych jak i do ich rodzin (tzw. osób współuzależnionych). Mam nadzieję, że ta odpowiedź będzie dla Pani pomocna. Pozdrawiam, Krzysztof Łowigus.

Ucieczka w pornografię może wskazywać na nieadekwatne radzenie sobie ze stresem lub problemami i może być objawem problemu, nie zaś nim samym. Myślę, że warto zastanowić się nad tym, w jaki sposób dzielicie się obowiązkami w związku bo to wydaje się być główną trudnością przebijającą się z Pani opisu.

Witam,

To co Pani opisuje to nałogowe korzystanie z pornografii / nadmierne używanie pornografii / nadużywanie pornografii określane jest jako uzależnienie behawioralne (czynnościowe). Istotą tego problemu jest silnie utrwalony, wielokrotnie powtarzany schemat postępowania, zachowanie zapoczątkowywane przez trudny lub wręcz niemożliwy do opanowania impuls, podtrzymywane przez towarzyszące mu uczucie haju oraz pragnienie rozładowania napięcia, potrzebę nieomal mechanicznego uzyskania określonych stanów emocjonalnych, w tym ulgi, uczucia zaspokojenia; wykonywanie czynności wiąże się ze swoistymi skutkami ubocznymi bądź wręcz szkodami. Cechą tego problemu jest także przymus, niemożność przerwania postępowania i to mimo usilnych prób. Okresy względnego spokoju, gdy dana osoba idzie w zaparte, by dowieść samemu sobie, że kontroluje sytuację, przeplatają się z ciągami, gdy zostaje całkowicie pochłonięta nałogiem i krańcowo eksploatuje problematyczne zachowanie niejako „nadrabiając zaległości”. Najlepszym scenariuszem byłoby gdyby mąż zdał sobie sprawę z problemu i zaczął się leczyć od uzależnienia. Najważniejsze w tym wypadku to zobaczenie samemu, że ma się ogromny problem. Jeśli Pani będzie namawiać na terapię to niestety mąż może oporować w efekcie nie będzie miał motywacji wewnętrznej lecz tylko zewnętrzną. Zachęcam do szczerej rozmowy z mężem z perspektywy Pani emocji i uczyć związanych z uzależnieniem męża.
Pozdrawiam,
BMB

Dzień dobry,
problem uzależnień najczęściej wiążemy z uzależnieniem od alkoholu czy też narkotyków- jest to tzw. uzależnienie od substancji. Tymczasem istnieją również uzależnienia od czynności, czyli tzw. uzależnienia behawioralne. A uzależnienie od pornografii jest jednym z nich. Opisana przez Panią historia wskazuje na fakt, iż mąż jest prawdopodobnie uzależniony od pornografii : przegląda erotyczne strony codziennie, zaniedbując przy tym inne, ważne sfery życia takie jak dom czy rodzina. Niestety, aby coś się zmieniło, mąż musi sam zauważyć, że ma problem i nie kontroluje czasu poświęcanego na przeglądanie stron o charakterze pornograficznym. Dobrze by było gdyby porozmawiała Pani z mężem na ten temat dając wyraźny sygnał, że nie akceptuje Pani tego co robi mąż a także pokazując mu, że poprzez swoje zachowanie zaniedbuje swoją rodzinę. Być może ktoś jeszcze mógłby wesprzeć Panią w takiej rozmowie? Jakaś bliska osoba, ktoś z rodziny, przyjaciół, osoba, ze zdaniem której mąż się liczy. Często takie wspólne interwencje sprawiają, że osoba uzależniona zaczyna dostrzegać swój problem, a jest to pierwszy krok do podjęcia terapii. Również Pani powinna rozważyć wizytę u psychologa, gdyż domyślam się, iż dla Pani jest to bardzo trudna sytuacja i wsparcie ze strony terapeuty mogłoby pomóc odzyskać siłę oraz pewność siebie.
Katarzyna Wojciechowska

Zachowania, które Pani opisuje mogą być przejawem uzależnienia. W takim razie mężowi pomogłaby specjalistyczna terapia uzależnienia, indywidualna, bądź w odpowiednio dobranej grupie. Jednakże on musiałby sam podjąć decyzję o takiej terapii. Sytuacja, w której Pani się znalazła jest bardzo trudna, może być niszcząca. Osoby w podobnej sytuacji często działają na własą niekorzyść, wikłając się w nieskuteczne próby wpłynięcia na partnera. Spojrzenie z dystansu, zarzucenie własnych destrukcyjnych zachowań (agresja, wyczerpująca kontrola, przejmowanie jego obowiązków) i poszukanie korzystnych sposobów reagowania na sytuację umożliwiłaby Pani m.in. kilkumiesięczna terapia współuzależnienia.