Mój mąż ma zdiagnozowane zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Nic nie chce z tym robić, nie przyjmuje c
2
odpowiedzi
Mój mąż ma zdiagnozowane zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Nic nie chce z tym robić, nie przyjmuje choroby do wiadomości. Życie z jego chorobą jest dla mnie bardzo ciężkie. Nie wiem, jak powinnam się zachowywać i postępować. Czy podejmując terapię nauczyłabym się żyć z osobą chorą?
Dzień dobry,
tak jak mój przedmówca podobnie uważam, że podjęcie przez Panią terapii to bardzo dobry pomysł bo może to być rozwojowe również dla Waszej relacji małżeńskiej.
Pozdrawiam serdecznie
tak jak mój przedmówca podobnie uważam, że podjęcie przez Panią terapii to bardzo dobry pomysł bo może to być rozwojowe również dla Waszej relacji małżeńskiej.
Pozdrawiam serdecznie
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam. Choroba jednego z członków rodziny nie pozostaje bez wpływu na funkcjonowanie jej pozostałych członków. Aby dowiedzieć się czegoś więcej na temat zaburzenia z jakim zmaga się Pani mąż nie musi Pani podejmować psychoterapii, bo taką wiedzę może Pani trzymać sięgając np. po wsparcie psychologiczne umawiając się z psychologiem. Jeśli jednak chciałaby Pani zająć się sobą (co uważam za bardzo dobry pomysł) poznać lepiej mechanizmy swojego funkcjonowania, nauczyć się radzić sobie z problemami jakich Pani doświadcza, to podjęcie psychoterapii jak najbardziej jest dobrym pomysłem. W trakcie psychoterapii też może się Pani dowiedzieć na czym polega zaburzenie męża, ale to nie mężem będzie się tam Pani zajmować, ale sobą. Warto o tym wiedzieć. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.